Κάστανα καί. . . σαγιονάρες!

ἀρχ/του Δανιήλ Ἀεράκη

Θά μποροῦσε νά μήν εἶναι κάστανο. Θά μποροῦσε νά ἦταν λουκούμι ἤ φυστίκια ἤ παξιμαδάκι, ἤ γλυκό τοῦ κουταλιοῦ, ἀπό ἐκεῖνα πού κερνᾶνε σέ μοναστήρια. Τέτοια μοίραζε, «τράταρε», ὁπωσδήποτε καί ὁ ὅσιος αὐτός ἄνθρωπος, ὁ πατήρ Παΐσιος. Καί ἀσφαλῶς οἱ ἀποδέκτες κερασμάτων ἤ μικρῶν σταυρῶν ἤ κομποσχοινίων θά ἦσαν χιλιάδες.

Λοιπόν; Τί θά κάνουμε τώρα; Μαζί μέ τό ὄντως ἱερό του πρόσωπο θά ἱεροποιήσουμε καί ὅλα τά ἀντικείμενά του; Θά ἐκθέτουμε σέ προσκύνησι ὅλα τά κεράσματά του, ὅλα τά μικρά ἤ μεγάλα δῶρα πού ἔκανε;

Ἕνας ἄνθρωπος ἔχει διάφορα ροῦχα (οἱ μοναχοί δε καί οἱ κληρικοί καί διάφορα ράσα), διάφορα ἐσώρουχα, φανέλλες καί πουκάμισσα, διάφορα παπούτσια καί παντόφλες καί σαγιονάρες, διάφορα μαγειρικά ἤ κουζινικά σκεύη, διάφορα μικροέπιπλα, διάφορα βιβλία ἤ γραφική ὕλη κ.λπ.

Τί, λοιπόν, θά κάνουμε; Θά ἁγιοποιήσουμε καί τό κουτάλι πού ἔτρωγε; Θά προβάλλουμε γιά προσκύνησι τή σαγιονάρα πού φορούσε; Θά ἐκθέτουμε πρός «ψηλάφισιν» καί ἀσπασμό τό σεντόνι πού κοιμόταν; Θά λειψανοποιήσουμε τό τσαμπί τοῦ σταφυλιοῦ πού κάποτε κέρασε; Θά ὑποδεχώμαστε μέ πομπή, μέ ἑξαπτέρυγα καί μουσικές, τμήμα ἀπό τό ράσο του; Θά ὀργανώσουμε πάνδημες λιτανείες γιά τίς… κάλτσες του; Θά τρέχουμε νά δοῦμε τό σκαμνάκι πού καθόταν ἤ τήν πεζούλα πού ἔφτιαξε; Θά κάνουμε ἱερή συλλογή ἀπό… τρίχες τῶν μαλλιῶν του ἤ τῆς γενειάδας του; Θά μεταβάλλουμε σέ παρεκκλήσι τό θάλαμο τοῦ στρατώνα, ὅπου ὑπηρέτησε τή στρατιωτική του θητεία;…

Ὁ ἅγιος ἄνθρωπος δέν εἶναι ἅγιος γιά ὅλα αὐτά. Εἶναι ἅγιος γιά τή χαριτωμένη βιοτή του, γιά τήν ὀρθή διδασκαλία του, γιά τόν ἁπλοϊκό καί ὠφέλιμο λόγο του, γιά τίς ἀρετές του, καί πρό παντός γιά τήν ταπεινοφροσύνη του. Ὅλα αὐτά τά εἶχε ὁ ἅγιος Παΐσιος. Τί παραπάνω τοῦ προσθέτει ένα… κάστανο;

Φαντασθῆτε τούς Ἀποστόλους, ὕστερα ἀπό κάθε θαῦμα τοῦ Χριστοῦ νά ἔκαναν συλλογή ἀντικειμένων σχετικῶν μέ τό θαῦμα! Ἔτσι θά εἴχαμε ἕνα μπουκαλάκι ἀπό τό κρασί τοῦ γάμου στήν Κανά! Θά εἴχαμε καί «κλάσματα» ἀπό τά ψωμιά, πού χόρτασε ὁ Κύριος τούς «πεντακισχιλίους»! Μά τά περισσεύματα δέν κρατήθηκαν για… λειψανοποίησι, ἀλλά γιά ἀγαθοεργία καί διδασκαλία, γιά νά μοιρασθοῦν στούς φτωχούς καί γιά νά μή πετᾶμε τό ψωμί, πού ἄλλοι τό στερούνται.

 Ἐπί τέλους τί θά γίνη μέ τήν ἱεροποίησι καί λειψανοποίησι ἀντικειμένων τῆς καθημερινότητας ἀπό τή ζωή ἑνός ἁγίου; Ἐκεῖ θά καταντήσουμε τήν πίστι μας; Στίς παντόφλες, στά σκουφάκια καί τά κάστανα;…

Ἄν θέλη κάποιος νά ἔχη γιά ἀνάμνησι κάποιο δώρο ἤ κάποιο ἀντικείμενο σεβασμίου προσώπου, ἄς τό κρατάη γιά τόν ἑαυτό του κι ὄχι νά τό προβάλλη πρός… προσκύνησι!

Δέν τό θέλουν αὐτό οἱ ἅγιοι. Δέν τό ἐπιτρέπει ἡ ἐν Πνεύματι λατρεία. Πρό παντός τό καταδικάζουν ὁ Χριστός τῶν Τιμίων Δώρων καί ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἀποστολικῆς παραδόσεως.
 poimin.gr