Κρείττον το σιγάν…

Φρίκη στο πανελλήνιο για τη γυναίκα στη Θεσσαλονίκη που πέταξε ο νεογέννητο μωρό της σε κάδο απορριμμάτων. Γέννησε μόνη κι έκρυψε το μωρό σε μια ντουλάπα. Το μωρό πέθανε από ασφυξία και μετά το πέταξε σε κάδο απορριμμάτων.

Είναι 37 ετών και δεν είχε μιλήσει για την εγκυμοσύνη της ούτε στον 61 ετών άντρα της. Πήγε στο νοσοκομείο με επιπλοκές και εκεί όλοι κατάλαβαν τι είχε συμβεί. Φέρεται να ομολόγησε την πράξη της. Αμέσως το πανελλήνιο γέμισε φρίκη!

Φρίκη για ποιον; Για το νεκρό μωρό; Για τη γυναίκα αυτή που -άγνωστο πώς και γιατί- έκανε μια τέτοια δολοφονική επιλογή; Για τον σύζυγο που δεν ήξερε, αλλά ούτε καν κατάλαβε ότι η γυναίκα του εγκυμονούσε; Για το ποια σκοτεινή διαδρομή ακολούθησε το μυαλό της; Έσπευσαν όλοι να απαντήσουν, λιθοβολώντας χωρίς να γνωρίζουν, χωρίς να θέλουν να μάθουν.

Κι όμως η απελπισία της Μήδειας είναι διάσπαρτη παντού, μαζί με τις διαταραχές που γεννάει η απόρριψη ή ο φόβος ή το μίσος ή ό,τι άλλο. Ας μη φρίττει λοιπόν τόσο γρήγορα το πανελλήνιο και η ηθική του. Ας φροντίσει πρώτα να καταλάβει τι ήταν αυτό που έκανε μια γυναίκα να διαπράξει ένα τόσο αποτρόπαιο έγκλημα απελπισίας και μετά… ας σωπάσει!
Εφημερίδα των Συντακτών