Oι ολέθριες συνέπειες της συνταγματικής εκτροπής -Ο Διογένης και η σωτηρία της Ελλάδος-

Γράφει ο Γεώργιος Εμ. Δημητράκης     

Η Πατρίδα μας έχει χρεοκοπήσει. Αυτό είναι κοινή διαπίστωση όλων μας, αλλά και των διεθνών αναλυτών. Παραληρούμε καθημερινώς για όλα αυτά που συμβαίνουν εις την χώρα μας, για όλα αυτά που καλείται τώρα ο πληρώσει ο καθένας μας. Η αριθμομανία κατατρέχει όλους τους Έλληνες, η οποία όμως, δυστυχώς, έχει διαχωρίσει τους πολίτες σε δύο κατηγορίες: Σε αυτούς του πολιτικού συστήματος εξουσίας, οι οποίοι πιστοί και λάτρεις αυτού, αποφασίζουν αυθαίρετα δια αλλεπάλληλων και βάρβαρων νομοθετημάτων πόσα οφείλει να πληρώσει η άλλη κατηγορία: η πλειοψηφία του Ελληνικού Λαού, η οποία επιλέγει ως εξιλαστήριο θύμα, και η οποία όμως εξαντλημένη από τα πολλαπλά εξοντωτικά μέτρα των ατιμώρητων του πολιτικού συστήματος εξουσίας δεν αντέχει άλλο πια. Και απελπισμένη από την ανέχεια, αλλά και από τον συνεχή βάρβαρο βομβαρδισμό των φορολογικών μέτρων, των μειώσεων μισθών και συντάξεων, την τεράστια ανεργία και φτώχεια, με απλωμένα  και ανυψωμένα τα χέρια από την απελπισία, αναφωνεί καθημερινώς: ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ ΠΙΑ!
Όμως η αριθμομανία των Κυβερνώντων και του πολιτικού συστήματος εξουσίας αδιαφορεί για την απελπισία του εξιλαστήριου θύματος  Ενεργεί βάσει ενός σχεδίου. Πρέπει να διασωθεί πάση θυσία αυτό το πολιτικό σύστημα. Ασχέτως αν καταρρεύσει παντελώς ο Ελληνικός Λαός. Το ερώτημα όμως που τίθεται εις την προκειμένη περίπτωση είναι: Είναι δυνατόν να στοιχειοθετείται μία τέτοια κατηγορία εις βάρος του πολιτικού συστήματος εξουσίας αν δεν υπάρχουν τρανταχτές αποδείξεις;
Απάντηση: Για ένα διαπραχθέντα φόνο, αυτό πρώτα που μετράει είναι η διαπίστωση αυτού. Όλα τα άλλα που ακολουθούν είναι μέρος μίας άλλης διαδικασίας. Η Πατρίδα μας έχει καταρρεύσει. Ουδείς πλέον αμφισβητεί ότι κατά τα τελευταία 33 χρόνια πολλά τα οποία έγιναν, και τα οποία οδήγησαν την χώρα μας εις την σημερινή κατάσταση, δεν έπρεπε να συμβούν. Όλοι οι πολίτες της χώρας μας επιθυμούμε διακαώς να βάλουμε τα πράγματα σε μία τάξη. Όπως επίσης όλοι επιθυμούμε να καταλογίσουμε και ευθύνες σε όλους εκείνους που ευθύνονται για την χρεοκοπία της χώρας μας.
Όμως τι συμβαίνει πράγματι από τότε που ξέσπασε η κρίση εις την Πατρίδα μας; Αυτό είναι ένα εύλογο, αλλά δυστυχώς έως σήμερα, ένα αναπάντητο ερώτημα του Ελληνικού Λαού. Οι πολιτικές ηγεσίες της χώρας, όλα τα κόμματα, όλοι οι Θεσμοί της Ελληνικής Πολιτείας έπρεπε αμέσως, ως όφειλαν, να ασχοληθούν από μόνοι τους, όλοι ενωμένοι και υπεύθυνα, με το πρόβλημα της κρίσης όπως αυτό π.χ. έχει συμβεί εις την Ιρλανδία. Το οποίο εμφανώς και εκ των πραγμάτων ήταν και είναι ενδογενές. Αντί όμως αυτού προσέτρεξαν εις τους διεθνείς φορείς, δηλαδή την Ευρωπαϊκή Ένωση, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ, για να δημιουργήσουν εσκεμμένα ένα άλλοθι για τις δικές τους τεράστιες ευθύνες. Αναπόφευκτο αποτέλεσμα αυτού ήταν η εκβιαστική επιβολή των 3 θανατηφόρων Μνημονίων, τα χορηγηθέντα τεράστια δάνεια για αποπληρωμή του δημόσιου χρέους, τα οποία όχι μόνον διπλασίασαν το χρέος μας, αλλά ταυτόχρονα υποθήκευσαν το μέλλον της χώρας, με την ταυτόχρονη εκποίηση, τώρα έναντι πινακίου φακής, του πλούτου αλλά και της περιουσίας του Ελληνικού Λαού! 
Οι ενδογενείς συντελεστές του εγκλήματος αυτού, ως εντεταλμένοι τώρα της ΤΡΟΙΚΑ, είναι υποχρεωμένοι να τηρούν με τις υπογραφές τους τα 3 Μνημόνια, τα οποία όμως χρεώθηκε, με όλες τις καταστρεπτικές συνέπειες ο Ελληνικός Λαός. Και πάλιν κατόρθωσε, το πολιτικό σύστημα εξουσίας και τα δεκανίκια του, μέσω της δήθεν «δημοκρατικής διαδικασίας», ως εκλεγέν με την βούληση του Ελληνικού Λαού (!), να βγει και πάλιν αλώβητο και αναμάρτητο από τις τεράστιες και εγκληματικές ευθύνες που του αναλογούν. Ώστε ευθαρσώς να ισχυρίζεται δια της προπαγάνδας του και  με εμμονή, ότι για την σωτηρία της Πατρίδας,- εννοείται για την «σωτηρία του εαυτού του»-, πρέπει να εφαρμοστούν τα καταστροφικά 3 Μνημόνια που  «υπέγραψε η χώρα μας», δηλαδή ο Ελληνικός Λαός!  Ότι τα μέτρα αυτά  και τα προαπαιτούμενα, τα οποία ως άκρως απαραίτητα επιβάλλονται από την Τρόικα, είναι αναγκαία,  παρά την αντίθετη άποψη των διεθνών οικονομικών αναλυτών και Οργανισμών και του διεθνούς τύπου, όπως π.χ. και της Wall Street Journal (WSJ), που ισχυρίζονται ότι αυτά επέτειναν τον όλεθρο και την κατάρρευση της Ελλάδος. 
Ο παραλογισμός του πολιτικού συστήματος δεν έχει πια όρια.  Ενώ είναι γνωστόν πλέον ότι η χώρα μας έχει χρεοκοπήσει, η μεγάλη ύφεση και η ανεξέλεγκτη ανεργία και φτώχεια που μαστίζει την Πατρίδα μας, και ότι ο Λαός μας εξοντώνεται καθημερινώς με συνεχείς υποτιμήσεις, με μειώσεις μισθών και συντάξεων. Με αλλεπάλληλες δυσβάστακτες φορολογίες, και ο δια Νόμου τώρα χαρακτηρισμός των εξαντλημένων Ελλήνων ως «φοροφυγάδες»(!), σε περιπτώσεις αδυναμίας καταβολής ακόμη και φόρων της τάξεως των 1.000 Ευρώ, τιμωρείται και απειλείται τώρα και με την κατάσχεση της ήδη υποτιμημένης ακίνητης περιουσίας του.
Είναι όμως άκρως εξωφρενικό, ότι το πολιτικό σύστημα εξουσίας και τα δεκανίκια του, ανεξαρτήτου ιδεολογικού περιεχομένου και κομματικής καταγωγής, συνεχίζει ασταμάτητα το εξοντωτικό του έργο εις βάρος του Ελληνικού Λαού. Εξαιρεί όμως τον εαυτό του από τα εξοντωτικά μέτρα και τις δυσβάστακτες φορολογίες. Προστατεύει παντοιοτρόπως τους δεκάδες χιλιάδες υποστηρικτές του που έχουν κατακλέψει την Ελλάδα και μετέφεραν δεκάδες δισεκατομμύρια εις το εξωτερικό (απόκρυψη της Λίστας Λαγκάρντ και άλλων τοιούτων!), αλλά και τους γνωστούς μεγαλοφοροφυγάδες, τους οποίους αποφεύγει να αγγίξει. Χρησιμοποιεί όλους τους Μηχανισμούς του Κράτους, την δήθεν έλλειψη συναίνεσης όλων των Κομμάτων για την σωτηρία της Πατρίδας μας, τις Συντεχνίες αλλά και τις ηγεσίες των Συνδικάτων, που εδώ και δεκαετίες έχει θεσμοθετήσει και επιβάλλει, όμως προς ίδιο όφελος και προστασία του. Οι δε ανεπίτρεπτες συμπεριφορές των Κομμάτων εις τις συνεδριάσεις του Ελληνικού Κοινοβουλίου, τις Εξεταστικές και Προανακριτικές Επιτροπές της Βουλής, αυτά τα χαλκεία, αλλά και εις τα Κανάλια και τα μεγάλα ΜΜΕ, συνεχίζουν αδιάφορα και ανενόχλητα εν μέσω της τεράστιας κρίσης να προκαλούν δημοσίως το όνειδος του  δεινοπαθούντος Ελληνικού  Λαού.
Όμως ο κόμπος έφθασε εις το χτένι. Δεν πάει άλλο πια! Η λιπόθυμη, παράλυτη και αδύναμη πια ελληνική κοινωνία δεν είναι εις θέση να αντιδράσει κατά των εξοντωτικών μέτρων του πολιτικού συστήματος εξουσίας. Εδώ και δεκαετίες η υπεροπτική, αυθαίρετη και αδιάφορη συμπεριφορά της Συνταγματικής Αρχής της Διακρίσεως των Εξουσιών και ως επακόλουθο αυτής και των συντεταγμένων λειτουργιών του Κράτους ευρίσκεται σε δυσαρμονία με την ετυμηγορία και τις προσδοκίες του Ελληνικού Λαού. Η συνταγματική αυτή εκτροπή ευθύνεται για την κατάλυση της βαθιάς έννοιας της Δημοκρατίας,  για την έξαρση της διαφθοράς, την διάλυση του Κράτους και της ελληνικής κοινωνίας και την χρεοκοπία της Πατρίδας μας.
Εις την αρχαία Ελλάδα ο φιλόσοφος Διογένης, κατά την διάρκεια της ηλιόλουστης ημέρας, έψαχνε με φανάρι να βρει ένα άνθρωπο. Σήμερα, η αναγνωρισμένη παγκοσμίως Πατρίδα μας, με την ασύγκριτη μέγιστη ηλιοφάνεια εις τον πλανήτη, αλλά και τον μεγαλύτερο πολιτισμό, εν μέσω μεγάλης απόγνωσης και ένδειας, ψάχνει να βρει ένα Έλληνα για να σώσει την Ελλάδα.    

Γεώργιος Εμ. Δημητράκης     

Υποσημείωση: Ο αρθρογράφος διαμένει στην Ξάνθη. Σπούδασε Πολιτικές-Οικονομικές Επιστήμες και Κοινωνιολογία στη Βόννη και Ιστορία και Πολιτιστική κληρονομιά στην Αθήνα. Διετέλεσε επί 5 χρόνια υπάλληλος της Ομοσπονδιακής Βουλής της Γερμανίας.