ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΟΤΑ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

Συναδέλφισσες – συνάδελφοι,

στις αρχές Απρίλη, διεξάγονται οι εκλογές στο σωματείο μας για τους αντιπροσώπους στο 43ο συνέδριο της ΠΟΕ-ΟΤΑ. Το συνέδριο γίνεται σε περίοδο σοβαρών εξελίξεων. Μετά από 5 χρόνια σκληρής αντεργατικής πολιτικής, αλλά και σημαντικών εργατικών αγώνων που οδήγησαν σε πτώση 3 μνημονιακές κυβερνήσεις (Παπανδρέου, Παπαδήμα και Σαμαρά), η κατάσταση για την μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία είναι δραματική. 

Στους δήμους η κατάσταση είναι ιδιαίτερα κρίσιμη, καθώς υπάρχει ραγδαία μείωση προσωπικού λόγω μεγάλου αριθμού συνταξιοδοτήσεων, αλλά και απολύσεων, με αποτέλεσμα οι περισσότερες υπηρεσίες να αντιμετωπίζουν πρόβλημα λειτουργίας. Οι σοβαρές ελλείψεις προσωπικού είναι ένα καλό άλλοθι για πολλούς δημάρχους να προχωρούν άμεσα σε ιδιωτικοποιήσεις, είτε άμεσα όπως ο δήμαρχος Αμαρουσίου και πρόεδρος της ΚΕΔΕ που πέρασε απόφαση στο δημοτικό συμβούλιο για την ιδιωτικοποίηση της καθαριότητας και άλλων υπηρεσιών, είτε έμμεσα μέσω των ΜΚΟ και των ΚΟΙΝΣΕΠ (Κοινωνικών Συνεταιριστικών Επιχειρήσεων). Επίσης, παρά τις μεγάλες μειώσεις μισθών, που έχουν οδηγήσει τους εργαζόμενους στα όρια της εξαθλίωσης, τα οικονομικά των δήμων είναι στο κόκκινο, αφού υπάρχει μείωση κατά 65% της χρηματοδότησης προς την τοπική αυτοδιοίκηση, με αποτέλεσμα οι δήμοι να μην μπορούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους ούτε προς τους εργαζόμενους, ούτε προς τους δημότες.

Παράλληλα, όλες οι αντεργατικές νομοθεσίες βρίσκονται ακόμα σε ισχύ, όπως η αξιολόγηση και ο επανέλεγχος των συμβάσεων, ενώ παρατείνεται το καθεστώς της εργασιακής ομηρίας για χιλιάδες συμβασιούχους στις κοινωνικές δομές, στην καθαριότητα και άλλες υπηρεσίες.

Επειδή όλα τα εργασιακά και κοινωνικά προβλήματα παραμένουν, απαιτούνται άμεσα μέτρα αντιμετώπισής τους, με πρώτη προτεραιότητα την αντιμετώπιση της ανεργίας, των απολύσεων και της εργασιακής ομηρίας. Αυτό δεν αφορά μόνο τους άνεργους και όσους βρίσκονται υπό την απειλή απόλυσης, αλλά όλους τους εργαζόμενους. Γιατί με την ανεργία στο 1/3 του εργατικού δυναμικού και ένα μεγάλο κομμάτι να αμείβεται με μισθούς των 400€ και με μικρής διάρκειας συμβάσεις, όσοι έχουμε σταθερή εργασία και μισθό - έστω και πενιχρό - δεν έχουμε δυνατότητα ουσιαστικών κατακτήσεων. Παράλληλα, βασικοί στόχοι είναι η απόκρουση των ιδιωτικοποιήσεων και του οικονομικού στραγγαλισμού των ΟΤΑ. 

Σε αυτή την κατεύθυνση πρέπει να παλέψουμε για:

Άμεση επαναπρόσληψη όλων των απολυμένων συναδέλφων.
Νομοθετική ρύθμιση για την μετατροπή των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου. Εδώ περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων χιλιάδες «αιώνιοι» συμβασιούχοι σε κοινωνικά προγράμματα (όπως Βοήθεια στο Σπίτι, Παιδικοί Σταθμοί, ΚΔΑΠ) καθώς και όσοι από τους πίνακες του ΑΣΕΠ δεν μονιμοποιήθηκαν λόγω της απαγόρευσης των προσλήψεων.  
Κατάργηση όλων των νόμων για αξιολόγηση, επανέλεγχο συμβάσεων, διαθεσιμότητα, καθώς και των διατάξεων του πειθαρχικού δικαίου που καταργούν το τεκμήριο της αθωότητας.
Άμεση εφαρμογή του μισθολογίου σε όλους τους εργαζόμενους, συμπεριλαμβανομένων και των προγραμμάτων «κοινωφελούς εργασίας».
Κατάργηση των προγραμμάτων φθηνής – ελαστικής εργασίας. Μόνιμες και σταθερές εργασιακές σχέσεις, με ίσο μισθό για ίση δουλειά και ενιαία μισθολογικά και ασφαλιστικά δικαιώματα.
Άρση της απαγόρευσης προσλήψεων και προσλήψεις μόνιμου προσωπικού σε καθαριότητα, παιδικούς σταθμούς, κοινωνικές δομές, τεχνικές υπηρεσίες και όπου υπάρχουν ελλείψεις.
Μείωση συνολικά των ωρών εργασίας και επαναφορά του 6ωρου στους Παιδικούς Σταθμούς. 
Ακύρωση όλων των ιδιωτικοποιήσεων και της εκχώρησης αρμοδιοτήτων σε ιδιώτες.
Άρση των περικοπών στους ΟΤΑ, που έχουν φτάσει το 65% οδηγώντας τους σε κατάρρευση. 
Άρση της μισθολογικής και βαθμολογικής καθήλωσης του 4024.
Επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Μισθούς που να καλύπτουν τις ανάγκες των εργαζομένων.
Αύξηση του επιδόματος ανεργίας και επέκτασή του σε όλους του ανέργους.
Αν και κανένας εργαζόμενος δεν θα διαφωνήσει με το δίκιο των αιτημάτων αυτών, συχνά υπάρχει η ένσταση ότι όλα αυτά είναι ανέφικτα και ίσως καλύτερα να προσπαθήσουμε να μην επιδεινωθεί άλλο η κατάσταση. Για την ηττοπαθή λογική που συμβιβάζεται με την σημερινή αθλιότητα, υπεύθυνοι είναι εκτός από την κυρίαρχη προπαγάνδα και οι ηγεσίες του συνδικαλιστικού κινήματος (της μεταλλαγμένης ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ), οι οποίες είναι κατώτερες των περιστάσεων. Γιατί την κρίσιμη στιγμή πάντα κλείνουν τον αγώνα, σπέρνοντας την απογοήτευση. Έτσι ενώ όλο το διάστημα που έγιναν σκληρές συγκρούσεις βρίσκονταν πάντα πίσω από τις διαθέσεις της βάσης που ήθελε να δώσει τη μάχη με νικηφόρα προοπτική, τώρα παραμένουν θεατές των εξελίξεων. Σοβαρές ευθύνες έχει και η πλειοψηφία των αριστερών παρατάξεων. Το ΠΑΜΕ έχει σαμποτάρει κάθε προσπάθεια κοινής δράσης στα συνδικάτα και αναλώνεται σε άσφαιρη κριτική στις ηγεσίες τους, ενώ το ΜΕΤΑ (ΣΥΡΙΖΑ) έχει επιλέξει την τακτική των ισορροπιών με τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία και της προσαρμογής στις επιλογές της.

Την ίδια συντηρητική στάση που έχουν οι συνδικαλιστικές ηγεσίες στους αγώνες, έχουν και στο εσωτερικό των συνδικαλιστικών οργάνων. Έτσι, παρά τις δεσμεύσεις της ΠΟΕ-ΟΤΑ και της ΑΔΕΔΥ να γράψουν όλους τους εργαζόμενους στη δύναμη των συνδικάτων, εξακολουθούν με τεχνητούς τρόπους και γελοίες δικαιολογίες να κρατούν έξω τους συμβασιούχους. Η αποτελεσματικότητα στη δράση όμως, απαιτεί κοινή οργάνωση όλων των εργαζομένων. Για αυτό απαιτούμε άμεση καταστατική τροποποίηση στο Συνέδριο της ΠΟΕ-ΟΤΑ και εγγραφή όλων των συμβασιούχων.

Σήμερα οι εργαζόμενοι πρέπει να βγουν ξανά μπροστά. Η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα ντόπια αφεντικά αρνούνται να δεχτούν και τις πιο μετριοπαθείς αλλαγές που προτείνει η νέα ελληνική κυβέρνηση. Χωρίς ρήξη με το κεφάλαιο και τους διεθνείς οργανισμούς του καμιά αλλαγή υπέρ των εργαζομένων δεν είναι εφικτή. Γιατί όσο προτεραιότητα παραμένει η αποπληρωμή του χρέους και τα κέρδη των τραπεζιτών και των καπιταλιστών, καμία παραχώρηση δεν πρόκειται να γίνει προς τους εργαζόμενους. Ενάντια στους εκβιασμούς του κεφάλαιου μία πολιτική λύση υπάρχει μόνο: η διαγραφή του χρέους και η εθνικοποίηση των τραπεζών και των βασικών τομέων της οικονομίας με εργατικό έλεγχο. 

Για να μπορέσουμε δώσουμε νικηφόρα τη μάχη, χρειάζεται να γυρίσουμε την πλάτη στις συμβιβασμένες ηγεσίες του «ρεαλισμού» και της υποταγής. Η Ανεξάρτητη Εργατική Δράση κινήθηκε πάντα σε αυτή την κατεύθυνση: της μαχητικής εργατικής αντιπολίτευσης και  της ταξικής ενότητας όλων των εργαζομένων. Γι αυτό σας καλούμε να μας στηρίξετε με την ψήφο σας και να αγωνιστείτε μαζί μας για ένα νικηφόρο εργατικό κίνημα! 

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ  ΟΤΑ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

agsyioannina.blogspot.gr