Έξι χρόνια μετά το τροχαίο που συγκλόνισε με το θάνατο 5 ανθρώπων

Έξι χρόνια μετά, το θανατηφόρο τροχαίο δυστύχημα στο οποίο πέντε άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, με ομόφωνη απόφαση, το πενταμελές Εφετείο Αγρινίου έκρινε ένοχο το μοναδιό επιζών του τροχαίου δυστυχήματος, ο οποίος ισχυρίζονταν ψευδώς, ότι οδηγός του οχήματος ήταν ο Αξιωματικός της ΕΛΑΣ, ο οποίος έχασε τη ζωή του στο δυστύχημα.
Από «φήμες» θεωρείτω υπέυθυνος, για το πολύνεκρο τροχαίο δυστύχημα, στο οποίο έχασε τη ζωή του, καθώς και τέσσερα ακόμα άτομα. Κατά την επανεξέταση της υπόθεσης, με εργαστηριάκες εξετάσεις DNA αποδείχθηκε η αλήθεια.

Με απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου Αγρινίου (17/12) κρίθηκε ένοχος ο κατηγορούμενος Κωνσταντίνος Φλωρος, ο οποίος ισχυρίζονταν ότι οδηγός του υπηρεσιακού όχημα που ενεπλάκη στο πολύνεκρο τροχαίο δυστύχημα (29/02 2009), ήταν ο Αξιωματικός της ΕΛΑΣ- τότε- Διοικητής της Ασφάλεαιας Λευκάδας, Γιώργος Γληγόρης. Το Δικαστήριο επέβαλε στον κατηγορούμενο ποινή κάθειρξης έξι ετών για το σύνολο των αδικημάτων – ανθρωποκτονία από αμέλεια κατά συρροή και ψευδορκία-.

Ο διοικητής του τμήματος Ασφαλείας Λευκάδας Γιώργος Γληγόρης, κατέληξε συνεπεία των βαρύτατων τραυμάτων του, έπειτα από νοσηλεία 25 ημερών στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του Νοσοκομείου της Αρτας. Ο Αξιωματικός επέβαινε σε υπηρεσιακό αυτοκίνητο της ΕΛ.ΑΣ., (29/02 2009) το οποίο συγκρούστηκε μετωπικά ενεργώντας ο οδηγός απωθητικό ελιγμό (προσπέραση), στο 43ο χλμ. της εθνικής οδού Αμφιλοχίας – Λευκάδας με Ι.Χ. στο οποίο επέβαιναν τέσσερα μέλη οικογένειας, από τις Μπενίτσες της Κέρκυρας, με κατεύθυνση τον Πόρο για να παραστούν στην ορκωμοσία του γιου του ζευγαριού, ο οποίος είχε υπηρετούσε στο Πολεμικό Ναυτικό. Από τη σφοδρή σύγκρουση νεκροί ανασύρθηκαν οι τέσσερις επιβάτες του αυτοκινήτου -πατέρας, μητέρα, θείος και εξάδελφος του ναύτη-. Ο Αξιωματικός της Ασφάλειας Λευκάδας, Γιώργος Γληγόρης τραυματίστηκε βαρύτατα- υποβλήθηκε σε τρεις χειρουργικές επεμβάσεις στο κεφάλι-, ενώ ελαφρά είχε τραυματισθεί ο Κώστας Φλώρος, ο οποίος επέβαινε στο υπηρεσιακό αυτοκίνητο.

Το Αστυνομικό Τμήμα Βόνιτσας είχε αναλάβει τη διένεργεια προανάκριση για τις συνθήκες και τα αίτια του δυστυχήματος. Κάποια από τα σενάρια για τα αίτια του δυστυχήματος, έφεραν ως οδηγό τον Γιώργο Γληγόρη. Ωστόσο , ο εα Αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ. αντιστράτηγος Γιώργος Αγγελάκος στον επικήδειο του, κατά την εξόδιο ακουλουθία, στο Πιανακοχώρι Λευκάδος, τόπος καταγωγής του Αξιωματικού, είχε αναφέρει: «Αυτό που ξέρω και πρέπει να το πω σήμερα εδώ είναι ότι δεν οδηγούσες εσύ…».

Δείγματα γενετικού υλικού από τη θέση του συνοδηγού, και δείγμα αίματος που είχε ληφθεί από το ταμπλό του οχήματος επιβεβαίωσε ότι ο Αξιωματικός της ΕΛΑΣ, δεν οδηγούσε το υπηρεσιακό όχημα της ΕΛΑΣ. Οι αντιφάσεις στις οποίες είχε υποπέσει ο Κώστας Φλώρος, συνεπιβάτης του οχήματος και της Μαροκινής η οποία επέβαινε στο όχημα, προκάλεσαν την επανεξέταση της υπόθεσης, με εντολή του Εισαγγελέα Εφετών Αγρινίου, ελάχιστα πριν η υπόθεση παραγραφεί.

Το Φεβρουάριο (2014) είχε προσδιρισθεί η δίκη στη Λευκάδα με κατηγορούμενο ως οδηγό πλέον τον Κωνσταντίνο Φλώρο, παρότι στην αρχική του κατάθεση, είχε αναφέρει ότι οδηγός του οχήματος ήταν ο Αξιωματικός της ΕΛ.ΑΣ, με το δικαστήριο να αναβάλλεται για τις 21 Οκτωβρίου 2014. Κατά τη δικάσιμο, η Εδρα του Δικαστηρίου Αγρινίου επέβαλε ποινή φυλάκισης 7 χρόνων στον Κωνσταντίνο Φλώρο για ανθρωποκτονία από αμέλεια κατά συρροή και ψευδορκία, ενώ ένα χρόνο φυλάκισης για ψευδορκία επέβαλλε ερήμην στη Μαρονική η οποία επέβαινε στο αυτοκίνητο.

Μετά την ολοκλήρωση του δικαστικου σκέλους της υπόθεσης, ο αδελφός τους Αξιωματικού της ΕΛΑΣ, Χρήστος Γληγόρης, σχολίασε,

«Και τώρα μπορούμε να πούμε επιτέλους τέλος.(..) Καταλήγοντας και κλείνοντας αυτή η ιστορία θέλω να πω ότι πρέπει πάντα να κυνηγάμε ότι αξίζει, όσο δύσκολο και επίπονο να είναι. Για μας ο Γιώργος θα είναι πάντα εδώ . Πιστεύω όλοι μας κάναμε ότι καλύτερο μπορούσαμε».. καταλήγει ο αδελφός του Γιωργου Γληγόρη, Χρήστος.

Ο Αστυνομικός Μανώλης Ναστούλης, με αφορμή την εξέλιξη στην δικατική υπόθεση, αναφέρθηκε στην υπηρεσιακή πορεία του Αξιωματικόυ της ΕΛΑΣ, Γιώργου Γληγόρη,

«Για να θυμουνται οι παλιοι και να μαθαίνουν οι νεότεροι…
Αφεντικό.. Τιμή μου που υπηρέτησα υπό τις διαταγες σου…
ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΛΗΓΟΡΗΣ: Το όνομα του ακέραιου αξιωματικού συνδέθηκε με τις μεγαλύτερες επιτυχίες της ΕΛ.ΑΣ., καθώς και με τους επαναπατρισμούς από ξένα μουσεία και ιδιώτες συλλέκτες εκατοντάδων αρχαιοτήτων που αφαιρέθηκαν παράνομα από την Ελλάδα. Συνδέθηκε, όμως, δυστυχώς και με τη μοίρα των ικανών που ξαφνικά… μετατίθενται σε κάποιο άλλο πόστο. Ετσι και ο Γληγόρης πήρε φύλλο πορείας για τη Λευκάδα, όπου τον περίμενε ένα τροχαίο δυστύχημα.

Ο Γιώργος άνοιξε τον φάκελο του ιδιωτικού Μουσείου Γκετί που αράχνιαζε επί χρόνια στο αρχείο και χάρις στην έρευνά του βρέθηκαν οι μάρτυρες, αλλά και τα ακλόνητα στοιχεία με τα οποία πείστηκε το αμερικανικό ίδρυμα να επιστρέψει, μεταξύ άλλων, και το περίφημο χρυσό μακεδονικό στεφάνι.
Δική του ήταν και η πρωτοβουλία να ερευνήσει την εξοχική κατοικία στην Πάρο της εφόρου αρχαιοτήτων του Μουσείου Γκετί, Μάριον Τρου, όπου εντόπισε αδήλωτες αρχαιότητες. Η ενέργεια αυτή συνέβαλε στην άσκηση πίεσης για να καμφθούν οι αντιρρήσεις του Μουσείου και να ανοίξει ο δρόμος για τον επιτυχή επαναπατρισμό και των τεσσάρων αρχαιοτήτων που διεκδικούσε η χώρα μας.
Καθοριστική υπήρξε η συμβολή του και στον επαναπατρισμό του χάλκινου μακεδονικού κρατήρα από την αμερικανίδα Σέλμπι Γουάιτ, καθώς και στην επιστροφή της μαρμάρινης αττικής λυκήθου από τον ελβετό αρχαιοπώλη Ντέιβιντ Καν.
Όμως κορυφαία στιγμή στην καριέρα του στη Δίωξη Αρχαιοκαπηλίας ήταν η υπόθεση της Σχοινούσσας, που προκάλεσε σεισμό σε διεθνές επίπεδο. Η υπέρβαση που έκανε στη διεθνή αστυνομική συνεργασία ο Έλληνας αξιωματικός ήταν ίσως η σημαντικότερη συμβολή του στη μάχη κατά του οργανωμένου εγκλήματος.
Πίστευε πως ένα κατ’ εξοχήν διεθνικό έγκλημα όπως η αρχαιοκαπηλία δεν μπορεί να χτυπηθεί αποτελεσματικά μόνο μέσα από τις εθνικές αστυνομίες.

«Η απάντηση πρέπει να είναι η άμεση, χωρίς γραφειοκρατία και χρονοτριβή, προσωπική και ειλικρινής συνεργασία μεταξύ ελλήνων, ιταλών, γερμανών, ελβετών, κυπρίων, αμερικανών και άλλων αστυνομικών. Αυτή η αντίληψη δράσης μπορεί να κάνει τη διαφορά και να εξαρθρώσει τα κυκλώματα», συνήθιζε να λέει ο Αστυνόμος. Και εξηγούσε: «Ενας έλληνας αγρότης πουλάει σε ιταλό μαφιόζο που συνεργάζεται με έναν ελβετό έμπορο και πουλάνε μέσω ενός βρετανικού οίκου δημοπρασιών τα κλεμμένα αρχαία σε ιδιωτικό αμερικανικό μουσείο ή σε έναν συλλέκτη στην Ιαπωνία».
Ο Γιώργος συνεργάστηκε στενά με το τμήμα δίωξης αρχαιοκαπηλίας των Καραμπινιέρων και τον αρμόδιο εισαγγελέα Ρώμης, Πάολο Φέρι. Η συνεργασία αυτή έφερε πολλούς καρπούς και στις δύο χώρες, συνδέθηκε με το κύμα των επαναπατρισμών και συνέβαλε στην ευαισθητοποίηση της παγκόσμιας κοινής γνώμης.
Η ανταμοιβή του από την ελληνική Πολιτεία για εξαιρετικά πετυχημένη πολύχρονη δράση του ήταν μια αιφνιδιαστική και αναίτια δυσμενής μετάθεση, το περασμένο καλοκαίρι, για την οποία δεν δόθηκαν ποτέ εξηγήσεις. Ήταν προφανές ότι κάποιους ενόχλησε. Άλλωστε, ο Γληγόρης συνήθιζε να ακουμπάει εκεί που οι άλλοι σφύριζαν αδιάφορα.
Όμως, σε πρόσφατες υποθέσεις, λίγους μήνες πριν απ’ την μετάθεσή του, όπου εμπλέκονταν επιφανή μέλη της αθηναϊκής κοινωνίας, η αντίδραση ήταν διαφορετική. Υπήρξαν γκρίνιες, διαμαρτυρίες, πιέσεις…
Η μετάθεσή του δεν είχε αντίκτυπο μόνο στον ίδιο. Με την αιφνιδιαστική απομάκρυνση του Γληγόρη χάθηκε ένα τεράστιο δίκτυο πληροφοριών απαραίτητο για την υπηρεσία.

Ο Γιώργος ζούσε σε ένα φτωχικό δυάρι στου Γκύζη και κυνηγούσε μεγαλοκαρχαρίες. Είχε αίσθηση καθήκοντος και δικαιοσύνης, ήταν αγαπητός, με αίσθηση του χιούμορ και αγάπη για τη ζωή».

Περί πηγών: Νάντια Αλεξίου – NantiaReport /– inlefkas.gr/via:e-maistros.gr