Τελικά, παντρευόμαστε τους γονείς μας;

Eχετε ακούσει που λένε ότι στο άλλο μας μισό ψάχνουμε τους γονείς μας; Γιατί εκείνοι που επιλέγουμε να ζήσουμε το υπόλοιπο της ζωής...
μας ή τουλάχιστον ένα μεγάλο μέρος του, μάς θυμίζουν τόσο πολύ τον μπαμπά ή την μαμά μας;

Eπιστήμονες και μελετητές της ανθρώπινης συμπεριφοράς επισημαίνουν ότι αυτό δεν είναι παράξενο, καθώς συνήθως κυνηγάμε αυτό που μοιάζει με αντανάκλαση, δική μας, αλλά και του περιβάλλοντος, μέσα στο οποίο μεγαλώσαμε και αναπτυχθήκαμε ως προσωπικότητες. Ακόμα και αν αυτό το περιβάλλον δεν ήταν το καλύτερο είναι το μόνο μέσα στο οποίο νιώθαμε οικεία.

Σύμφωνα με τον σύμβουλο σχέσεων και συγγραφέα James Watkins η επιρροή των γονιών μας σε ζητήματα προσωπικής ζωής ξεκινά όταν εγκαταλείψουμε το πατρικό μας, όταν απομακρυνθούμε από τους γονείς μας! Γιατί, όμως, συμβαίνει αυτό;

Γιατί η ουσία της συμβίωσης βρίσκεται στους κοινούς στόχους, στις κοινές αρχές, στην ίδια φιλοσοφία.

Γιατί πιστεύουμε ότι υπάρχει η βάση η σωστή και αυτό το άτομο δεν θα μας προδώσει και θα μας στηρίξει στα δύσκολα.

Γιατί οι συναισθηματικές ανάγκες μας μεταφράζονται πιο εύκολα όταν και ο άλλος έχει τις ίδιες συναισθηματικές ρίζες με εμάς. Μπορούμε εύκολα να αποκωδικοποιήσουμε και τον άλλο!
tro-ma-ktiko
Πηγή