Τουρκία: Ανοιχτά ζητήματα κυριαρχίας στο Αιγαίο

Το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών προκαλέι εκ νέου με ανακοίνωσή του για νησίδες και βραχονησίδες στο Αιγαίο σε σχέση με τα θαλάσσια σύνορα μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.

Μετά την δήλωση Ερντογάν ότι η συνθήκη της Λωζάνης αποτέλεσε ήττα για τη χώρα του, η κεμαλική πτέρυγα αλλά και εθνικιστές αντέδρασαν καταγγέλοντας ότι η ίδια η κυβέρνηση Ερντογάν έχει προχωρήσει, σιωπηρά, σε παραχωρήσεις προς την Αθήνα. Παράλληλα, το τουρκικό ΥΠΕΞ προχώρησε σε ανακοίνωση με την οποία σημειώνει ότι ουδεμία μεταβίβαση της κυριαρχίας νησιών ή νησίδων στο Αιγαίο προς άλλη χώρα υπήρξε μετά το έτος 2003.

Η ανακοίνωση, που δεν αποκλείεται να προμηνύεται ένα νέο κύκλο έντασης στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, αναφέρει τα εξής:

«Μεταξύ των προβλημάτων αυτών περιλαμβάνεται και η κυριότητα ορισμένων νησίδων και βραχονησίδων στο Αιγαίο και σε σύνδεση με αυτό, το ότι δεν υπάρχουν μεταξύ της Τουρκίας και της Ελλάδας θαλάσσια σύνορα που να έχουν καθοριστεί με διεθνή συμφωνία που έχει ισχύ. Όπως είναι γνωστό, τα ζητήματα του Αιγαίου εξετάζονται στο πλαίσιο των υφιστάμενων μηχανισμών διαλόγου με την Ελλάδα».

Η ανακοίνωση καταλήγει με τη φράση «τα τελευταία 13 χρόνια δεν υπήρξε αλλαγή ως προς το καθεστώς των νησίδων, των νησίδων και των βραχονησίδων στο Αιγαίο».

Προχθές, ο αρχηγός της τουρκικής αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο ηγέτης του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου χαρακτήρισε «απαράδεκτες» τις δηλώσεις Ερντογάν λέγοντας ότι ο τελευταίος «ας κοιτάξει πρώτα τα 16 νησιά που επί των ημερών του παραδόθηκαν και όπου υψώθηκε η ελληνική σημαία».

Πρόκειται για ισχυρισμό που προβάλλουν από το 2010 εθνικιστικοί κύκλοι στην Τουρκία κι εδώ και λίγο καιρό έχει υιοθετήσει και το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα.

Η αρχική δήλωσή Ερντογάν:

«Αυτό που συνέβη στο σύντομο χρονικό διάστημα μεταξύ 1912 και 1923, στα εδάφη μας τα οποία στο μεταξύ είχαν περιοριστεί στο ένα πέμπτο, ήταν η προσπάθεια κατοχής. Το έθνος μας λέει ότι η 15η Ιουλίου είναι ο δεύτερος πόλεμος απελευθέρωσης του τουρκικού έθνους. Το 1920 μας απείλησαν με τη Συνθήκη των Σεβρών και τελικά μας έπεισαν για την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάννης. Κάποιοι προσπάθησαν να μας επιβάλουν τη Λωζάννη. Τα νησιά που αν κάνουμε να φωνάξουμε, η φωνή μας θα ακουστεί απέναντι, τα δώσαμε με τη Λωζάννη. Τι θα γίνει με την υφαλοκρηπίδα, τι θα γίνει στον αέρα και στο έδαφος, δίνουμε μάχη ακόμη για όλα αυτά. Οι αίτιοι αυτής της κατάστασης είναι αυτοί που κάθισαν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων της συνθήκης αυτής. Δεν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων και έτσι, το πρόβλημα το αντιμετωπίζουμε τώρα εμείς. Εάν πετύχαινε η απόπειρα πραξικοπήματος, μάλλον θα έρχονταν μπροστά μας με μια συμφωνία χειρότερη από αυτή των Σεβρών».
πηγη