Ολγα Γεροβασίλη:Νόμος του κράτους το «Ενιαίο Σύστημα κινητικότητας»

Ομιλία Όλγας Γεροβασίλη, Υπουργού Διοικητικής Ανασυγκρότησης,  κατά το κλείσιμο της συζήτησης στην Ολομέλεια της Βουλής του σχεδίου Νόμου «Ενιαίο Σύστημα Κινητικότητας στη Δημόσια Διοίκηση και την Τοπική Αυτοδιοίκηση»

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Ολοκληρώνεται εδώ μια συζήτηση, η οποία πραγματικά είχε μεγάλο ενδιαφέρον και για τα θέματα του νομοσχεδίου, αλλά και εκτός αυτού, δηλαδή και για ζητήματα της επικαιρότητας και για άλλα ζητήματα. Νομίζω, όμως, ότι έγινε μια συζήτηση σε γενικά καλό κλίμα.
Από πλευράς μου άκουσα προσεκτικά τις τοποθετήσεις όλων, δηλαδή και από την πλευρά των φορέων στη συζήτηση που έγινε, αλλά και των Βουλευτών φυσικά. Αρκετά απ’ αυτά με τροπολογίες ή νομοτεχνικές βελτιώσεις ενσωματώθηκαν στην πρότασή μας και ως λογικά και ως δυνατά να συμβούν. Όμως, ακούστηκαν ή εισηγήθηκαν κάποιοι συνάδελφοι μερικά πράγματα, τα οποία είναι μεν λογικά, αλλά για λόγους μεγαλύτερης συνεννόησης με αρμόδια Υπουργεία, αφού κάποια ενέπιπταν και στην αρμοδιότητα άλλων Υπουργείων, αυτά δεν μπόρεσαν να γίνουν δεκτά.
Φυσικά, υπάρχουν και μερικά άλλα πράγματα, όπως είναι η τροπολογία της συναδέλφισσας από το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας για τους επικουρικούς γιατρούς. Ξέρετε ότι ο αγώνας αυτής της Κυβέρνησης είναι για σταθερή και μόνιμη εργασία. Δυστυχώς, δημοσιονομικοί λόγοι αυτή τη στιγμή μας επιβάλουν να μη μπορούμε να το κάνουμε αυτό οριζόντια. Οι στοχεύσεις μας, όμως, είναι καθαρές, οι μόνιμες προσλήψεις που έρχονται είναι κατά προτεραιότητα στην υγεία και βεβαίως αυτός ο αγώνας μας θα συνεχιστεί σταθερά, χωρίς να χάνουμε τον τελικό στόχο, που είναι η μόνιμη και σταθερή εργασία, παρ’ όλες τις δυσκολίες αυτής της εποχής.
Παρ’ όλα αυτά, αυτό που δεν άκουσα σ’ αυτή τη συζήτηση, που θα περίμενα να ακούσω, είναι μια κουβέντα αυτοκριτικής από κόμματα που άσκησαν εξουσία για το Δημόσιο, το οποίο διαμόρφωσαν αυτά τα χρόνια. Δαιδαλώδες, γραφειοκρατικό, αναποτελεσματικό, κομματοκρατούμενο σε μεγάλο βαθμό και ρουσφετολογικό, αυτά είναι που λέει ο ελληνικός λαός επί σειρά ετών. Και αυτό, προφανώς, δεν ήταν νομοτελειακό, δεν έγινε νομοτελειακά, έγινε από κυβερνήσεις και από κόμματα που διαχειρίστηκαν την τύχη αυτής της χώρας με ονοματεπώνυμα και διευθύνσεις.
Θυμίζω μόνο για την ιστορία τον εκσυγχρονισμό μιας εποχής, την επανίδρυση του κράτους μιας άλλης εποχής. Μεγαλόσχημες εξαγγελίες που παρέμειναν κενό γράμμα αποδεδειγμένα. Θα θυμάστε, φαντάζομαι, όλοι πού κατέληξαν όλες αυτές οι πρωτοβουλίες. Ίσως, γι’ αυτόν τον λόγο κάποιοι που ενέχονται σ’ αυτό φαντάζονται ότι και η δική μας πρόθεση σήμερα είναι η ίδια. Δεν είναι η ίδια, είναι διαφορετική.
Θα πρότεινα σε κάποιους να είναι λίγο πιο προσεκτικοί. Σήμερα κάποιοι έρχονται εδώ με μανδύα διαφάνειας και αξιοκρατίας, ενώ στα αλήθεια είχαν δρόμο για να το αποδείξουν αυτό, αλλά δυστυχώς δεν το έκαναν.
Αυτά δεν τα λέω για μια αντιπαράθεση στείρα, τα λέω γιατί πρέπει εδώ μέσα να λέμε τις αλήθειες και να παίρνουμε και τις ευθύνες μας αντιστοίχως.
Ξέχασαν οι συνάδελφοι της Αντιπολίτευσης ότι εμείς δεν διορίσαμε σε μία νύχτα διευθυντές στο Δημόσιο, ούτε λίγες μέρες πριν από τις εκλογές ξαφνικά. Επίσης, δεν έχουμε διορίσει εμείς διευθυντές και προϊσταμένους με κριτήρια αλά παλαιά. Δεν έχουμε κάνει τέτοια πράγματα, άλλοι τα έκαναν αυτά.
Ακούστηκε, επίσης, ότι αρμόδιο για τη διενέργεια της κινητικότητας θα έπρεπε να είναι το ΑΣΕΠ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Εδώ δεν πρόκειται για νέες προσλήψεις. Αναλύθηκε και από τον κ. Λάππα όλο το σκεπτικό. Είναι υπάλληλοι οι οποίοι έχουν κριθεί, έχουν διοριστεί, έχουν εργασιακή εμπειρία και μετακινούνται.
Εδώ, όμως, κύριε Τζαβάρα, μας αναδείξατε κάτι που ομολογουμένως το ήξερα, αλλά δεν το θυμήθηκα σήμερα και μου το θυμίσατε εσείς, τον μηχανισμό μέσω του οποίου απέλυσε η Νέα Δημοκρατία. Δηλαδή, ο μηχανισμός είναι ακριβώς αυτός που αναλύσατε εσείς, ότι η μετάταξη είναι «σε απολύω από μια θέση και σε πάω σε άλλη». Αυτό νομίζω ότι ήταν ευφυές.
Σε όλη αυτή τη συζήτηση ακούστηκε ότι έπρεπε το ΑΣΕΠ να ολοκληρώνει αυτές τις διαδικασίες. Προφανώς, το ΑΣΕΠ αποτελεί εχέγγυο διαφάνειας και αξιοκρατίας, αλλά δεν μπορεί από την άλλη μεριά να θεωρείται οτιδήποτε άλλο κινείται εκτός ΑΣΕΠ, αυτομάτως και διαβλητό. Σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να υποβαθμίζεται η ανάγκη να αξιολογείται ένας υπάλληλος βάσει συγκεκριμένων αναγκών μιας θέσης από προϊσταμένους που ήδη υπηρετούν εκεί και όχι από έναν κεντρικό, συγκεντρωτικό μηχανισμό, όπως είναι το ΑΣΕΠ.
Θα αναφερθώ και σε μερικά άλλα πράγματα που ακούστηκαν εδώ, σε άλλες παρατηρήσεις. Ακούστηκε, για παράδειγμα, ότι η επταμελής Επιτροπή είναι διαβλητή. Αλίμονο αν η Επιτροπή που αποτελείται από μέλη του ΑΣΕΠ, εκπρόσωπο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, στελέχη της ανώτατης διοικητικής ιεραρχίας, που δεν είναι κομματικά διορισμένοι, να θεωρείται διαβλητή.
Ακούστηκε, επίσης, ότι θα πρέπει να προβλεφθεί πως όποιοι είχαν κάποιο κομματικό αξίωμα, θα πρέπει να έχουν ένα είδος ασυμβίβαστου και να μην μπορούν να θέσουν υποψηφιότητα για επιτελικές θέσεις στο δημόσιο. Αυτό αντιλαμβάνεστε ότι δεν αντίκειται μόνο στη λογική, αλλά και στο Σύνταγμα, που διασφαλίζει το δικαίωμα συμμετοχής σε κόμμα, χωρίς αυτό να έχει οποιαδήποτε συνέπεια. Και δεν το είπε μια φορά ο συνάδελφος. Το είπε παραπάνω από μία, παρόλο που υπήρχε η αντίστοιχη απάντηση ενδιάμεσα.
Το να μην εμπιστεύονται, όμως, κάποιοι τους δημοσίους υπαλλήλους, δείχνει και τον τρόπο με τον οποίον αντιλαμβάνονται το δημόσιο και προφανώς δένει και με το ποιοι είναι αυτοί που το δόμησαν ή προσπάθησαν να έχουμε ένα τέτοιο δημόσιο. Και πάλεψαν πολύ για αυτό. Γιατί, όμως, τόση έλλειψη εμπιστοσύνης στους δημόσιους λειτουργούς;
Αντίστοιχη δυσπιστία, για να μην πω προσβολή, ακούστηκε και για τους δημάρχους. Δηλαδή, ισχυρίστηκε συνάδελφος ότι οι δήμαρχοι μέσα από τον περιορισμό του 50% και 65%, προκειμένου να γίνουν οι αποσπάσεις και οι μετατάξεις, θα αλλοιώσουν τα οργανογράμματα, προκειμένου να παρουσιαστεί πλασματική υποστελέχωση.
Πρώτον, ξέρουμε όλοι ότι τα οργανογράμματα δεν τα κάνει ο καθένας όπως θέλει. Υπάρχουν έλεγχοι. Δεν προκύπτουν από αυθαίρετη κρίση των δημάρχων τα οργανογράμματα. Ακολουθούνται συγκεκριμένες διαδικασίες. Εν πάση περιπτώσει,  οι δήμαρχοι με αυτόν τον τρόπο θα στρέφονταν και ενάντια στον ίδιο το δικό τους φορέα, με την έννοια ότι δεν θα αποκαλυπτόταν ποτέ ότι υπάρχουν κενές θέσεις, άρα χρειάζονται προσλήψεις. Θα γυρνούσε πάλι μπούμερανγκ σε αυτούς. Έτσι και αλλιώς, μου θύμισε λίγο συλλογισμό τύπου «Καμόρα». Δεν ξέρω τι εμπειρίες έχετε.
Ακούστηκε, επίσης, πως χωρίς οργανογράμματα, περιγράμματα θέσεων, αξιολόγηση δομών, δεν μπορεί να πετύχει η κινητικότητα. Προφανώς, κύριοι συνάδελφοι. Ακριβώς αυτό διατυπώνει και το νομοσχέδιο αυτό. Μάλιστα, προηγουμένως ο κ. Βερναρδάκης έφερε και τα στοιχεία εδώ και τα παρουσίασε στην ομιλία του, τα οποία μίλησαν ακριβώς για τη χρονική σειρά και τον δρόμο που έχουμε μπροστά μας, προκειμένου να ολοκληρώσουμε αυτή τη μεταρρύθμιση, η οποία θα είναι μεγάλη μεταρρύθμιση. Γι’ αυτό απαιτεί χρόνο και έχει δυσκολίες. Όμως, είμαστε αποφασισμένοι αυτό τον δρόμο να τον διανύσουμε.
Ένα ακόμη σημαντικό που ακούστηκε, ήταν το θέμα της συνέντευξης, για την οποία ακούστηκαν πολλά, ότι είναι υποκειμενική και δεν είναι δομημένη. Παρέβλεψαν, όμως, αυτοί οι οποίοι παρατήρησαν αυτό, ότι η συνέντευξη είναι ένα επιπλέον στοιχείο για την αξιολόγηση του υπαλλήλου, καθώς κυρίαρχο ρόλο έχουν οι εκθέσεις αξιολόγησης, η συνάφεια τυπικών και ουσιαστικών προσόντων, η εμπειρία στην άσκηση αντίστοιχων καθηκόντων και κάθε άλλο στοιχείο σχετικό με τα προσωπικό μητρώο του υπαλλήλου. Αυτά αγνοήθηκαν. Η συνέντευξη συμπληρώνει τη διαδικασία της αξιολόγησης.
Ένα τελευταίο ζήτημα που ακούστηκε κάποια στιγμή και θέλω να το ξαναπώ είναι ότι το επίδομα παραμεθορίου μπορεί να καταργηθεί ή να υποκρύπτεται κάτι τέτοιο. Λοιπόν, να πω για άλλη μια φορά ότι δεν καταργείται το επίδομα παραμεθορίου. Δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα αυτό.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Κάποιοι επίσης εκ των εισηγητών μίλησαν ξεκάθαρα για τον υποχρεωτικό χαρακτήρα της κινητικότητας, ότι είναι και αυταρχική επιλογή και αναποτελεσματική. Προφανώς, θα θυμούνται τον πολιτικό αυταρχισμό, την πολιτική εμμονή με την οποία το 2014 η τότε ηγεσία προχώρησε σε απολύσεις υπαλλήλων, μια απόφαση που δεν είναι γραμμένη με χρυσά γράμματα στην ιστορία της δημόσιας διοίκησης στη χώρα μας. Η τότε πολιτική ηγεσία χρησιμοποίησε τη δημόσια διοίκηση για να εξυπηρετήσει νεοφιλελεύθερες στοχεύσεις. Ταυτοχρόνως, ενίσχυσε τον κοινωνικό αυτοματισμό για να βρει συμμάχους στην υλοποίηση αυτής της πολιτικής, μια επιλογή επικίνδυνη που ναρκοθέτησε την κοινωνική συνοχή στη χώρα μας.
Κύριοι συνάδελφοι,
Τα προηγούμενα χρόνια –αρκετά τελευταία χρόνια– πολλές λέξεις της ελληνικής γλώσσας έχασαν το νόημα τους. Είμαστε υποχρεωμένοι σήμερα, εκτός από την μεταρρύθμιση αυτή για την οποία συζητάμε και άλλες, να μεταρρυθμίσουμε και λέξεις. Η μεταρρύθμιση σήμαινε απόλυση. Αποτυπώθηκε αυτό στους Έλληνες πολίτες. Μεταρρύθμιση ίσον απόλυση ή περικοπή μισθών και συντάξεων κι έγιναν μισητές λέξεις αυτές. Η κινητικότητα σήμαινε απόλυση, η μετάταξη από ό,τι μάθαμε και πριν από λίγο για τον μηχανισμό σήμαινε απόλυση. Η περίφημη διαθεσιμότητα, αυτή κι αν ήταν απόλυση. Η αξιολόγηση, επίσης, σήμαινε απόλυση.
Αυτά τα καταγράφηκαν στη συνείδηση του ελληνικού λαού, των Ελλήνων πολιτών. Αυτά, λοιπόν, καλούμαστε εμείς σήμερα να τα μεταρρυθμίσουμε, να αποδείξουμε δηλαδή ότι η μεταρρύθμιση, η κινητικότητα και η αξιολόγηση είναι θετικές παρεμβάσεις και όχι αρνητικές. Το παίρνουμε από την αρχή, λοιπόν.
Συμπεραίνουμε μέσα από αυτό βέβαια ότι και αυτές οι αναγκαίες παρεμβάσεις στον δημόσιο τομέα που περιγράφονται στο πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας προφανώς θα σημαίνουν απολύσεις.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Η δική μας στόχευση και πρακτική βρίσκεται ακριβώς στον αντίποδα αυτής της λογικής. Στοχεύει στη διαμόρφωση μιας δημόσιας διοίκησης φιλικής και ανοικτής σε όλους, τόσο στους πολίτες όσο και στους εργαζόμενους.
Προφανώς το μεγαλύτερο επιχείρημα που ακούστηκε είναι ότι δεν θα υλοποιήσουμε αυτή την μεταρρύθμιση, διότι προφανώς κάποιοι την επιθυμία τους την κάνουν πραγματικότητα και την κάνουν θέση και την εμφανίζουν. Αυτό δεν πρόκειται να συμβεί, όμως, παρ’ όλο που αρκετοί το επιθυμούν πολύ.
Η μεταρρύθμιση αυτή θα υλοποιηθεί, γιατί έχουμε τον χρόνο μπροστά μας για να την ολοκληρώσουμε. Θα ολοκληρωθεί, γιατί είμαστε υποχρεωμένοι να προστατεύσουμε το δημόσιο συμφέρον, τα συμφέροντα των δημοσίων υπαλλήλων, να συμβάλουμε στην καλή λειτουργία της δημόσιας διοίκησης, αναγνωρίζοντας βεβαίως και κοινωνικές ανάγκες που προβλέπονται μέσα και στο παρόν νομοσχέδιο.
Η συγκυρία είναι καθοριστική για την χώρα μας, είναι η στιγμή που ολοκληρώνεται η δεύτερη αξιολόγηση. Έχουν ξεκινήσει όλα αυτά τα θέματα της συζήτησης του χρέους. Η συγκυρία είναι καθοριστική. Ο κ. Παπαχριστόπουλος αναφέρθηκε πριν και στο τι ακριβώς συμβαίνει με τα άμεσα μέτρα, τα οποία ήδη έχουν διατυπωθεί.
Ήταν μία από τις τελευταίες ευκαιρίες γι’ αυτούς -γιατί κάθε φορά έτσι φαίνεται- που πίστευαν ότι η Κυβέρνηση δεν θα αντέξει. Το ίδιο συνέβη στην πρώτη αξιολόγηση τον Μάιο, που πίστευαν όλοι ότι η Κυβέρνηση θα καταρρεύσει. Δεν κατέρρευσε. Η αξιολόγηση ολοκληρώθηκε. Η χώρα προχώρησε. Είμαστε στην δεύτερη αξιολόγηση και ολοκληρώνεται.
Η ιδέα της αριστερής παρένθεσης καλό θα ήταν να φύγει πια από το προσκήνιο και εδώ να είμαστε για να συζητάμε γόνιμα και σε όλα όσα μπορούμε να συμφωνήσουμε, να τα συνομολογήσουμε για να πάμε την χώρα μπροστά.
Σας ευχαριστώ.