Τα σκοτεινά πρόσωπα της σκοτεινής εξουσίας (και μερικά ακόμη ψέματα)

Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Δεν υπάρχει πια καμιά αμφιβολία: Το μέλλον της χώρας, η οικονομική και κοινωνική ζωή της, οι αξίες της, η αρχή της διάκρισης των εξουσιών, το Κράτος Δικαίου, η ίδια η Δημοκρατία, έχουν παραδοθεί σε σκοτεινά πρόσωπα μιας σκοτεινής εξουσίας.

Και το χειρότερο είναι πως τα πρόσωπα αυτά και η εξουσία αυτή κατέστησαν ακόμη σκοτεινότερα μετά την απόφαση του ΣτΕ για τη ρύθμιση του τηλεοπτικού τοπίου.

Ο τρόπος με τον οποίο αντέδρασαν αυτά τα σκοτεινά πρόσωπα αυτής της σκοτεινής εξουσίας είναι ακόμη σκοτεινότερος από τον τρόπο με τον οποίο προσπάθησαν να «ρυθμίσουν» κάτι που θα είχε ρυθμιστεί ήδη από το 2015 – μετά δηλαδή την ολοκλήρωση της μετάβασης στην ψηφιακή εποχή που ολοκληρώθηκε μεταξύ του 2011 και του τέλους του 2014), με περισσότερη πολυφωνία και πολύ περισσότερα έσοδα για το Κράτος, τα ασφαλιστικά Ταμεία και την αγορά.

Με το απλανές βλέμμα του ηττημένου και το τρεμουλιαστό σαγόνι του πληγωμένου, επιτέθηκαν εκδικητικά στη Δικαιοσύνη, διότι… δεν συνεμορφώθη προς τα υποδείξεις.

Για να δικαιολογήσουν τις άνομες προθέσεις τους (που δεν είναι άλλες από τον έλεγχο της ενημέρωσης), δεν δίστασαν να χρησιμοποιήσουν ως ασπίδα προστασίας των πραγματικών τους επιδιώξεων ένα ακόμη ψέμα – όχι το μεγαλύτερο, αλλά το πιο ντροπιαστικό: Ότι χωρίς τα 255 εκ. ευρώ που ΘΑ έπαιρναν από τις δήθεν «άδειες», δεν θα προσληφθούν οι 4.000 νοσηλευτές και δεν θα πάνε 15.000 παιδιά στους παιδικούς σταθμούς.

Πέραν του ότι όλα αυτά εξασφαλίζονται μέσω ΕΣΠΑ και ότι τα έσοδα από τις «άδειες» έχουν εγγραφεί στο τρίτο δικό τους μνημόνιο και επομένως δεν αγγίζονται, με πρωτοφανή ανανδρία έριξαν τις ευθύνες της δικής τους ανικανότητας στη Δικαιοσύνη – ο γραμματέας Ενημέρωσης (λέμε τώρα) μίλησε μάλιστα για… ριφιφί!

Απαιτούσαν δηλαδή από την Δικαιοσύνη να συνεργαστεί μαζί τους – όπως ακριβώς την 21η Ιουνίου 1969 ο Παττακός δήλωνε πως… επιβάλλεται το ΣτΕ, σε δίκες που ενδιαφέρουν την κυβέρνηση «να συνεργάζεται μετ’ αυτής κατά την έκδοσιν των αποφάσεων»!

Οι δε δηλώσεις τους ότι δεν νομοθετεί η Δικαιοσύνη αλλά η κυβέρνηση, που δεν πρόκειται να ανεχθεί τούτο ή εκείνο, παραπέμπουν σαφώς στις δηλώσεις Παττακού προς τους συμβούλους Επικρατείας (οι οποίοι δήλωναν ότι δεν μπορούν να παραβούν τον όρκο τους) ότι το καθεστώς το οποίο εκπροσωπεί είναι «Επανάστασις», στηρίζεται εις τας λόγχας και «κόβει κεφάλια»!

Και η δριμεία κριτική τους προς την απόφαση του ΣτΕ, παραπέμπει σε άλλη μνημειώδη παρατήρηση του Παττακού ότι το ΣτΕ «λιβανίζει τας υποθέσεις και σταματά εις τους τύπους, ενώ πρέπει να επιδεικνύει φαντασίαν».

Κατά την κυβέρνηση, οι δικαστές έπρεπε να λάβουν υπόψη τους το πού θα κατευθύνονταν τα χρήματα από τις άδειες (τα οποία έτσι κι’ αλλιώς δεν θα… κατευθύνονταν) και να… επιδείξουν φαντασίαν!

Η απάντηση που έδωσαν σε όλα αυτά οι δικαστικές ενώσεις, είναι αντάξια της ηρωικής Ιστορίας τους.

Με τις ανακοινώσεις τους, υπενθύμισαν ότι βάσει Συντάγματος, η δικαστική λειτουργία πηγάζει από τον λαό και ασκείται όπως ορίζει το Σύνταγμα. Και πως ο οικονομικός σχεδιασμός και ο τρόπος εξεύρεσης των απαραίτητων κονδυλίων για τη λειτουργία των κρατικών δομών είναι ευθύνη της κυβέρνησης, ενώ καθήκον των δικαστών είναι η διαφύλαξη της συνταγματικής νομιμότητας.

Με λίγα λόγια, η κυβερνητική απειλή δεν πέρασε.

Αμέσως μετά, άρχισαν οι μουρμούρες και τα τερτίπια:

-Η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι θα αναλάβει νέα νομοθετική πρωτοβουλία, υποστηρίζοντας συγχρόνως ότι ο περίφημος νόμος Παππά (4339/2015) παραμένει σε ισχύ, καθώς, όπως είπαν, αντισυνταγματικό κρίθηκε μόνο ένα άρθρο, το 2Α, αυτό δηλαδή που μετέφερε τις αρμοδιότητες από το ΕΣΡ στον υπουργό. Φυσικά, λένε και πάλι ψέματα. Διότι το ΣτΕ από τη στιγμή που έκρινε αντισυνταγματική τη μεταφορά των αρμοδιοτήτων, δεν ασχολήθηκε με καμιά άλλη σοφία του περίφημου νόμου.

-Ο κ. Τσίπρας ζήτησε από τον Πρόεδρο της Βουλής να συγκαλέσει τη Διάσκεψη των Προέδρων της Βουλής πριν από την κατάθεση αυτής της νέας νομοθετικής πρωτοβουλίας. Κατέφυγαν δηλαδή πάλι σε μια απάτη: Προσπάθησαν να συσταθεί ΕΣΡ πριν καθαρογραφεί η απόφαση του ΣτΕ (άρα χωρίς να γνωρίζουμε στο σύνολό του το περιεχόμενό της) και πριν ενημερωθεί η αντιπολίτευση για το περιεχόμενο της νέας νομοθετικής πρωτοβουλίας. Θεωρούν δηλαδή ακόμη πως μπορούν να κοροϊδεύουν όποιον θέλουν. Και ότι συνεχίζουν να θεωρούν όλους τους υπόλοιπους ηλιθίους!

-Ο κ. Παππάς άρχισε να κλαψουρίζει, θέτοντας το ερώτημα: Μπορείτε να εγγυηθείτε ότι το δημόσιο θα εξασφαλίσει ποσό ανάλογο των 250 εκ. ευρώ που είχε εξασφαλίσει ο δικός μας διαγωνισμός;

Εδώ η απάντηση είναι εύκολη: Ο κ.
Παππάς, ο αρχηγός του και η παρέα τους μπορούν να μας πουν πόσα χρήματα έχουν χαθεί από την εδώ και ενάμιση χρόνο επιβολή των capital controls; Μπορούν να μας πουν πόσα χρήματα έχουν χαθεί επειδή εξαιτίας τους οι εξαγωγές μας έπεσαν για πρώτη φορά κάτω από το όριο των 12 δις ευρώ; Μπορούν να μας πουν πόσα χρήματα έχουν χαθεί εξαιτίας της «περήφανης διαπραγμάτευσής» τους, που άφησαν τη χώρα χωρίς χρηματοδότηση, με αποτέλεσμα να καταφεύγουν στον πανάκριβο βραχυχρόνιο δανεισμό με έκδοση εντόκων γραμματίων του Δημοσίου; Γιατί σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, το ποσό που έχει χαθεί από την ημέρα που ενέσκηψαν ως λαίλαπα ξεπερνά πλέον τα 180 εκ. ευρώ.

Και το κυριότερο: Μπορεί ο κ. Παππάς να μας πει πόσα χρήματα χάθηκαν στο οκτάμηνο Ιανουαρίου – Αυγούστου που, σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας, μειώθηκαν οι εισπράξεις από τον τουρισμό κατά 7,1% και μόνο τον Αύγουστο κατά 9,2%.

Ως γνωστόν, οι ταξιδιωτικές εισπράξεις στο οκτάμηνο μειώθηκαν στα 9,85 δις. Μπορεί ο κ. Παππάς ποιο θα ήταν το ποσό, αν δεν είχε λείψει αυτό το 7,1%; Μήπως θα ήταν περί τα 700 εκατομμύρια;

Με λίγα λόγια, ένα είναι βέβαιο: Αν αθροίσουμε τα ποσά που χάθηκαν από την ελληνική οικονομία και τις δομές του κράτους εξαιτίας αυτής της ανίκανης και σκοτεινής εξουσίας, τα 255 εκ. είναι peanuts (για να μιλήσουμε και στην γλώσσα του κ. Σκουρλέτη)…