Να δώσει η ΕΛΣΤΑΤ συγκεντρωτικά στοιχεία από το 2014 ως το 2016

Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Κατά την εμφάνισή του στην Βουλή, ο πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ κ. Αθ. Θανόπουλος, μετά από ερώτηση του κ. Χρ. Σταϊκούρα (σχετικά με την αναφορά στη σελ. 27 της έκθεσης του ΔΝΤ περί «συνεχιζόμενων πολιτικών παρεμβάσεων στο έργο της ΕΛΣΤΑΤ»), δεν έκρυψε ότι το ΔΝΤ ζήτησε να μετέχει ως παρατηρητής «στην συνήθη τεχνική επίσκεψη διαλόγου της Eurostat, που έλαβε χώρα στις 31 Ιανουαρίου και 1 Φεβρουαρίου στο πλαίσιο της Διαδικασίας Υπερβολικού Ελλείμματος».

Όπως είπε (ο κ. Θανόπουλος), δέχθηκαν την πρόταση του ΔΝΤ «με μεγάλη χαρά και για λόγους διαφάνειας».

Αργότερα, με διευκρινιστική δήλωση η ΕΛΣΤΑΤ μας υπενθύμισε ότι «στον διάλογο με τη Eurostat μετέχουν ήδη ως παρατηρητές εκπρόσωποι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (DG ECFIN) και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας». Και ότι «το αίτημα (σ.σ. του ΔΝΤ) ικανοποιήθηκε, με γνώμονα τη διαφάνεια που χαρακτηρίζει τον εν λόγω διάλογο»!

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι ο επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ, αναφερόμενος σε επιφυλάξεις του ΔΝΤ ως προς τα χρηματοοικονομικά στοιχεία, ανέφερε πως όντως υπάρχει ασυμφωνία μεταξύ ΕΛΣΤΑΤ και Τράπεζας της Ελλάδος, αλλά αυτό έχει να κάνει με την ερμηνεία τους.

«Η δική μας ερμηνεία, είναι ερμηνεία που δίνει η Γιούροστατ. Το ΔΝΤ έβαλε στον πίνακα επιφυλάξεις για τα χρηματοοικονομικά στοιχεία, γιατί δεν συμβαδίζουν με της Τράπεζας της Ελλάδος, η οποία έχει διαφορετικό τρόπο ερμηνείας των συγκεκριμένων συναλλαγών. Βρισκόμαστε όμως, σε πορεία διαλόγου με την Τράπεζα της Ελλάδος, υπάρχει γνωμοδότηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, στην οποία προσέφυγε η ίδια η τράπεζα, σύμφωνα με την οποία η εκτίμηση της ΕΛΣΤΑΤ είναι σωστή», πρόσθεσε ο κ. Θανόπουλος.

Διαπιστώνουμε, λοιπόν, ότι αλλιώς αντιλαμβάνονται τα στοιχεία η ΕΛΣΤΑΤ και η Γιούροστατ και αλλιώς η Τράπεζα της Ελλάδος. Και ότι η διχογνωμία είναι τέτοια που η Τράπεζα της Ελλάδος προσέφυγε στην Κομισιόν.

Διαπιστώνουμε επίσης ότι στους «φυσιολογικούς» παρατηρητές, που είναι οι Ευρωπαίοι, έχει «μετά χαράς» προστεθεί και το ΔΝΤ που θα διώχναμε με τις κλωτσιές!

Και διαπιστώνουμε ότι όλα αυτά γίνονται κατ’ απαίτηση του ΔΝΤ (το οποίο ξαναλέω θα διώχναμε με τις κλωτσιές).

Μήπως μπορεί κάποιος να μας πει τι θα γινόταν αν επί της προηγούμενης κυβέρνησης έμπαινε σφήνα το ΔΝΤ στην ΕΛΣΤΑΤ;

Μήπως επίσης μπορεί να μας πει κανείς εις τι συνίστανται οι διαφωνίες με την Τράπεζα της Ελλάδος;

Μήπως μπορούμε να μάθουμε εις τι συνίστανται οι διαφορές περί μεθόδων και «ερμηνειών»;

Μήπως (λέω μήπως) θα έπρεπε η ΕΛΣΤΑΤ να εκδώσει μια ανακοίνωση με τα συγκεντρωτικά στοιχεία για τις χρονιές 2014, 2015, 2016;

Να μας πουν δηλαδή αυτές τις χρονιές πού βρίσκονταν το ΑΕΠ, η ύφεση, οι εξαγωγές, ο βιομηχανικός τζίρος, ο τουρισμός, το λιανεμπόριο, το χονδρεμπόριο, τα εισοδήματα, οι μισθοί, οι αποταμιεύσεις;

Γιατί με τον τρόπο που κάνει τις ανακοινώσεις της η ΕΛΣΤΑΤ, επιτρέπει σε διάφορους υπουργούς (με πρώτον τον πρωθυπουργό) να επιλέγουν πότε το «μαγικό γ΄ τρίμηνο του 2016», πότε έναν μεμονωμένο μήνα και γενικά ό,τι θέλουν.

Αυτό κάνει κατά κόρον στις περιοδείες του ο κ. Παππάς, που αναφέρει αυθαίρετα και σκόρπια στοιχεία.

Αλλά δεν θα μπορούσε να το κάνει, αν η ΕΛΣΤΑΤ έδινε σαφώς τα συγκεντρωτικά.

Εκεί θα φαινόταν ξεκάθαρα πως όλα τα στοιχεία επιδεινώθηκαν το 2015 και η οποιαδήποτε βελτίωση του 2016 είναι αποτέλεσμα σύγκρισης με το καταστροφικό 2015 και όχι με το ανοδικό 2014.

Άλλωστε, κάτι τέτοιο θα έδειχνε πως η χώρα βρέθηκε σε βαθιά ύφεση (κυρίως εξαιτίας των capital controls και της επιστροφής στην αβεβαιότητα) και επομένως η συνέχιση της αδιέξοδης λιτότητας θα φέρει ακόμη χειρότερα αποτελέσματα.

Και επιτέλους, θα μας πουν οι κύριοι της κυβέρνησης τι γίνεται με το ΔΝΤ;

Διότι ο μεν κ. Τσακαλώτος το καλεί από τον Ιούλιο του 2015 – μάλιστα στο άρθρο του στη «Μπιλντ» στις 15 Φεβρουαρίου έγραψε πως «η ελληνική κυβέρνηση έχει υποστηρίξει τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα», ο δε κ. Παππάς, την ίδια ακριβώς ημέρα, από την Καλαμάτα, είπε για πολλοστή φορά πως «το ΔΝΤ είναι κομμάτι της συμφωνίας επειδή το ζήτησαν άλλοι, όμως η συμμετοχή του στο πρόγραμμα δημιουργεί πολλά προβλήματα».

Τελικά, απ’ ό,τι φαίνεται και στην περίπτωση του ΔΝΤ η «πρώτη φορά αριστερά» κάνει ό,τι και με το ΝΑΤΟ: Το φέρνει πιο κοντά για να το διώξει καλύτερα!