Συνέντευξη της Όλγας Γεροβασίλη στην Εφημερίδα των Συντακτών

Ορισμένοι κυκλοφορούν σενάρια για πρόωρες εκλογές. Συζητείται, όντως, ένα τέτοιο ενδεχόμενο εντός της κυβέρνησης;

Όλγα Γεροβασίλη: Η κυβέρνηση, με συμπαγή κοινοβουλευτική πλειοψηφία, παραμένει αταλάντευτα προσηλωμένη στους εθνικούς στόχους, που είναι η ολοκλήρωση της αξιολόγησης, η σταθεροποίηση της οικονομίας, η ανάπτυξη και η έξοδος από την επιτροπεία. Οι στόχοι αυτοί είναι εντολή του ελληνικού λαού και δεν εξυπηρετούνται με πρόωρες εκλογές.

Οι μόνοι που ζητούν σήμερα εκλογές είναι όσοι στη ΝΔ έχουν πάθει σύνδρομο στέρησης εξουσίας. Η τακτική τους συντονίζεται απόλυτα με τη συνολικότερη στρατηγική δημιουργίας κλίματος πολιτικής και οικονομικής αβεβαιότητας και αστάθειας από τους κύκλους εκείνους που έχουν ποντάρει στην αποτυχία της κυβέρνησης και κάνουν ό,τι μπορούν επί τούτου.

Όσον αφορά τις διαπραγματεύσεις, πόσο μεγάλες ή μικρές είναι οι αποκλίσεις; Η αντιπολίτευση ζητά «γρήγορο κλείσιμο» της συμφωνίας. Τι θα σήμαινε αυτό;

Όλγα Γεροβασίλη: Το αν είναι μεγάλες ή μικρές οι αποκλίσεις με τους δανειστές είναι αμφίσημο, εξαρτάται από ποια θέση ευθύνης και αξιών διαπραγματεύεται κανείς. Αυτό που φαίνεται μεγάλη απόκλιση με το ΔΝΤ ταυτόχρονα σημαίνει μεγάλη σύγκλιση με το ευρωπαϊκό κεκτημένο. Και η διαπραγμάτευση γίνεται εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Θυμίζω ότι η συμφωνία που υπογράψαμε με τους ευρωπαίους εταίρους το 2015 αναφέρεται ρητά στη δέσμευση των ελληνικών αρχών να ακολουθήσουν τις βέλτιστες πρακτικές της ΕΕ στους θεσμούς της αγοράς εργασίας, λαμβάνοντας υπόψη το πολύ υψηλό επίπεδο ανεργίας και την ανάγκη επιδίωξης βιώσιμης και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξης.

Οι διαφορές στη διαπραγμάτευση δεν είναι τεχνικού, αλλά πολιτικού χαρακτήρα. Οι εμμονές του ΔΝΤ δεν είναι συμβατές με τους στόχους της προώθησης μιας βιώσιμης και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξης. Απεναντίας, η διφορούμενη θέση του Ταμείου λειτουργεί αποσταθεροποιητικά όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και ολόκληρη την Ευρώπη.

Η ελληνική πλευρά πράττει με συνέπεια ό,τι της αναλογεί και δεν ευθύνεται για τις άσκοπες κωλυσιεργίες των εταίρων. Θέλουμε να τηρούνται τα χρονοδιαγράμματα, αλλά δεν ξεχνάμε πως σε κάθε διαπραγμάτευση μπαίνουν παρακαταθήκες για τις επόμενες γενιές. Το μέλλον είναι από τη φύση του συνώνυμο με την αισιοδοξία και την ελπίδα. Είναι μάταιη μικροψυχία και θλιβερή μιζέρια να προσπαθείς να παγιδεύσεις τη δυναμική του μέλλοντος πολιτικά και οικονομικά.

Αύριο γιορτάζουμε την 196η επέτειο από την Επανάσταση του 1821. Την ίδια ημέρα η Ευρώπη, αναπόσπαστο μέρος της οποίας είναι η Ελλάδα, γιορτάζει τα 60 χρόνια από την υπογραφή των δύο Συνθηκών της Ρώμης με τις οποίες μπήκαν οι βάσεις για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Τίποτα στην ιστορία δεν κερδήθηκε χωρίς αγώνα. Είναι, λοιπόν, η σειρά της Ευρώπης να αποφασίσει αν έχει την πολιτική βούληση και αποφασιστικότητα για να κλείσει η δεύτερη αξιολόγηση με μια βιώσιμη, συνολική συμφωνία.

Έχει αναπτυχθεί ένα πολιτικό σκεπτικό που λέει ότι όποια μέτρα συμφωνηθούν, πρέπει να συναντήσουν ευρύτερες συναινέσεις. Η άποψή σας;

Όλγα Γεροβασίλη: Βασικό χαρακτηριστικό της πολιτικής είναι η αναζήτηση της συναίνεσης. Ο κοινός τόπος είναι πάντα ζητούμενο. Όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι απαραίτητα γίνεται. Εξαρτάται από το ποιες κοινωνικές δυνάμεις και με τι γνώμονα υπηρετούν τα πολιτικά κόμματα και οι κυβερνήσεις. Επί του προκειμένου οι ευρύτερες συναινέσεις θα μπορούσαν να ενδυναμώνουν τη θέση της χώρας απέναντι σε παράλογες απαιτήσεις των δανειστών.

Προϋποθέτουν, όμως, συναντίληψη για τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας η οποία και δεν υπάρχει. Η δημοκρατία ωστόσο έχει βρει κανόνες και λύσεις. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είναι μια δημοκρατική κυβέρνηση στοιχημένη με τα λαϊκά συμφέροντα και το συμφέρον της χώρας, που μπορεί να νομοθετεί και χωρίς τις ψήφους των βουλευτών της ΝΔ.

Η ΝΔ δεν περίμενε να πετύχουμε συμφωνία χωρίς νέα λιτότητα. Τώρα δηλώνει ότι θα καταψηφίσει τα θετικά, αντισταθμιστικά μέτρα που θα εξισορροπούν το νέο δημοσιονομικό μείγμα για μετά το 2018. Και την ίδια στιγμή δηλώνει ότι θα σεβαστεί τη συνέχεια του κράτους και θα τα εφαρμόσει ως κυβέρνηση, αλλά παράλληλα θα προσπαθήσει να πείσει τους εταίρους ότι δεν χρειάζονται. Ξεχνά, προφανώς, ότι ζητείται συναίνεση στο όνομα του ελληνικού λαού, όχι στο όνομα των δανειστών.

«Δεν είμαστε κυβέρνηση του ελαχίστου κράτους. Είμαστε κυβέρνηση του αναγκαίου κράτους», είχατε πει στη Βουλή. Είναι όμως εφικτό, υπό τις παρούσες συνθήκες, να στελεχωθούν επαρκώς κρίσιμοι κοινωνικοί τομείς του δημοσίου και πώς;

Όλγα Γεροβασίλη: Είναι προφανές ότι στα χρόνια της κρίσης το Δημόσιο υπέστη σημαντική συρρίκνωση σε κρίσιμους τομείς, όπως η Υγεία, η Πρόνοια και η Παιδεία. Με τους νέους οργανισμούς ζητάμε από τους φορείς να αποτυπώσουν τις πραγματικές ανάγκες σε δομές και ανθρώπινο δυναμικό. Αυτό είναι και το μεγάλο ζητούμενο αυτή τη στιγμή. Να δούμε που υπάρχουν κενά και που πλεονάζον ανθρώπινο δυναμικό, ούτως ώστε με το νέο σύστημα κινητικότητας να γίνει σωστός και δίκαιος καταμερισμός υπαλληλικού δυναμικού.

Ο δικός μας προγραμματισμός προβλέπει έναν αριθμό προσλήψεων για το 2017 και το 2018 με έμφαση στον τομέα της Υγείας, πάντα μέσω ΑΣΕΠ και στο πλαίσιο των περιορισμών που απορρέουν από το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής.

Για την Παιδεία είμαστε σε συνεργασία με το αρμόδιο υπουργείο, του οποίου η πολιτική ηγεσία προχωρά σε έναν τριετή προγραμματισμό που θα διασφαλίζει την ομαλή λειτουργία του εκπαιδευτικού συστήματος.

Λέμε ούτε «μεγάλο», ούτε «μικρό», αλλά «αναγκαίο κράτος», ένα κράτος που θα αποτελεί εργαλείο δημοκρατίας και ανάπτυξης. Χωρίς περικοπές και χωρίς αυθαίρετες διογκώσεις, θα καταφέρουμε να αλλάξουμε την εικόνα του Δημοσίου προς όφελος του πολίτη, προασπίζοντας πάντοτε το δημόσιο συμφέρον.

Πώς προτίθεστε να αντιμετωπίσετε τον κατακερματισμό των εργασιακών σχέσεων στο Δημόσιο;

Όλγα Γεροβασίλη: Σε πρώτο στάδιο χαρτογραφούμε το υφιστάμενο, δαιδαλώδες τοπίο των εργασιακών σχέσεων στο Δημόσιο. Θέλουμε τεκμηριωμένα και με προσεκτική μελέτη των δεδομένων να καταλήξουμε σε ένα ασφαλές συμπέρασμα για τις πραγματικές ανάγκες των φορέων του Δημοσίου σε μόνιμο προσωπικό, αλλά και τις έκτακτες ανάγκες που πραγματικά δικαιολογούν την ύπαρξη συμβάσεων.

Ο μεγάλος μας στόχος, όμως, είναι η επαναφορά της κανονικότητας στις εργασιακές σχέσεις, ώστε να μπορέσει ο κόσμος της εργασίας –στον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα– να αποκτήσει προβάδισμα, όταν σταθεροποιηθεί η οικονομία και μπούμε οριστικά στο στάδιο της βιώσιμης ανάπτυξης.

Αυτόν τον αγώνα δίνουμε σήμερα, έχοντας στο πλευρό μας ολοένα και περισσότερους Ευρωπαίους που αναγνωρίζουν ότι ο αγώνας αυτός δεν είναι μόνο της Ελλάδας, αλλά ολόκληρης της Ευρώπης.