Τελικά η τηλεόραση δεν κάνει τόσο κακό- Ανατρεπτική μελέτη

Τα δεδομένα όλων των προηγούμενων μελετών που ανέφεραν ότι ο χρόνος που τα παιδιά περνούν μπροστά στην οθόνη θα πρέπει να είναι περιορισμένος, έρχεται να ανατρέψει μελέτη του Πανεπιστημίου Stetson των ΗΠΑ, που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Psychiatric Quarterly.

Τα παιδιά σας δεν θα πάθουν κάτι κακό, ακόμη κι αν περνούν αρκετές ώρες μπροστά στην οθόνη συμπεραίνει η νέα έρευνα και ο ερευνητής Christopher Ferguson, ο οποίος βρήκε πολύ μικρή συσχέτιση της τηλεόρασης και των βιντεοπαιχνιδιών με τη νεανική εγκληματικότητα και την κατάθλιψη.
Ως εκ τούτου, ο Ferguson υποστηρίζει ότι η αυστηρή τήρηση του περιορισμένου χρόνου οθόνης από τους φορείς είναι μάλλον λανθασμένη.
Μέχρι τα τέλη του περασμένου έτους, η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής (ΑΑΡ) πρότεινε στους γονείς να αφήνουν τα παιδιά τους μπροστά στην οθόνη για διάστημα όχι μεγαλύτερο των δύο ωρών την ημέρα, ενώ προέβη πρόσφατα και σε μείωση της σχετικής σύστασης.
Τα δεδομένα της νέας μελέτης, έρχονται ωστόσο να αποδείξουν ότι οι συγκεκριμένες συστάσεις βασίζονται σε εικασίες. Η ομάδα του Ferguson εξέτασε ποια επίπεδα παρακολούθησης τηλεόρασης μπορούν να έχουν αρνητικές επιδράσεις στους εφήβους και πόσο ισχυρή ήταν αυτή η συσχέτιση.
Αναλύοντας στοιχεία από Έρευνα Συμπεριφορά Κινδύνου της Νεολαίας για το 2013, έβαλαν στο στόχαστρο 16ρηδες, που ρωτήθηκαν για τις συνήθειες ύπνου τους, τη σωματική τους δραστηριότητα, πόσο συχνά έτρωγαν με την οικογένειά τους, αν είχαν παρουσιάσει συμπτώματα της κατάθλιψης και πόσο χρόνο αφιερώνουν βλέποντας τηλεόραση ή παίζοντας βιντεοπαιχνίδια.
Οι συμμετέχοντες έδωσαν επίσης στοιχεία για τις σχολικές τους επιδόσεις και ανέφεραν αν είχαν εμπλακεί σε παραβατική συμπεριφορά, επικίνδυνη οδήγηση ή σεξουαλικές δραστηριότητες, χρήση παράνομων ουσιών ή αν είχαν εμφανίσει διατροφικές διαταραχές.
Τα στοιχεία από την παρούσα μελέτη δείχνει ότι τα παιδιά είναι ανθεκτικά σε χρόνους οθόνης έως και έξι ώρες ημερησίως. Τα αρνητικά περιστατικά ήταν μεμονωμένα και αφορούσαν κυρίως άνδρες.
"Παρά το γεγονός ότι το «μέτρο» είναι το μήνυμα που θα πρέπει να απευθύνουμε στους γονείς, όταν συζητάμε τον χρόνο που τα παιδιά περνούν μπροστά στην οθόνη, τα αποτελέσματά μας δεν υποστηρίζουν την ισχυρή έμφαση στον χρόνο οθόνης ως μέτρο πρόληψης για το πρόβλημα των προβληματικών συμπεριφορών των νέων», σημειώνει ο Ferguson. Τα αποτελέσματα δείχνουν επίσης ότι η Aμερικανική Παιδιατρική Εταιρεία καλό θα ήταν να απορρίψει το αυστηρό όριο των δύο ωρών.
Ο Ferguson πιστεύει ότι τα αυστηρά χρονικά όρια είναι ο λάθος τρόπος χάραξης πολιτικής και το μόνο που κάνει περισσότερα είναι να γεμίζει με ενοχές τους γονείς που δεν καταφέρνουν να ανταποκριθούν σε αυτούς τους μη ρεαλιστικούς στόχους.
Θεωρεί πιο χρήσιμο να δίνει κανείς έμφαση στο τι βλέπει το παιδί, αφού ακόμη και από την τηλεόραση μπορεί να προωθηθεί η μάθηση και η κοινωνικοποίηση.
"Tα αυστηρά χρονικά όρια στον χρόνο οθόνης δεν συμβαδίζουν με τους μυριάδες τρόπους με τους οποίους οθόνες έχουν γίνει απαραίτητες στην καθημερινή μας ζωή», κατέληξε ο ερευνητής.
 stogiatro.gr