Κονίτσης Ανδρέας: «Το Ευαγγελικό Ανάγνωσμα της Κυριακής των Μυροφόρων μας προτρέπει για ηρωικό πνεύμα και συμμετοχή στην Κυριακάτικη Λατρεία όσο πιο πρωί μπορούμε»

Κονίτσης Ανδρέας:
«Το Ευαγγελικό Ανάγνωσμα της Κυριακής των Μυροφόρων μας προτρέπει: α) να έχουμε ηρωικό πνεύμα και β) να συμμετέχουμε στην Κυριακάτικη Λατρεία του Θεού όσο πιο πρωί μπορούμε» 
 «Αγαπητοί μου Χριστιανοί, ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
Το σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα της Κυριακής των Μυροφόρων, χωρίζεται θα λέγαμε σε δύο μέρη. Μας παρουσιάζει δηλαδή δύο εικόνες. Η πρώτη εικόνα, το πρώτο περιστατικό αναφέρεται σε ένα γεγονός που επακολούθησε την Σταύρωση του Κυρίου και τον θάνατο Του στο Σταυρό. Το Σώμα  του Ιησού, δεν έπρεπε να μείνει κρεμασμένο στον Σταυρό. Τότε ένας βουλευτής, ο ευσχήμων Ιωσήφ, όπως τον αναφέρει το Ιερό Ευαγγέλιο, μαζί με τον Νικόδημο, ετόλμησαν και παρουσιάστηκαν στον Πιλάτο και εζήτησαν να ενταφιάσουν τον Ιησού. Επήραν πράγματι την άδεια, και μετά από λίγο, αφού κατέβασαν το Σώμα του Κυρίου από τον Σταυρό, το τύλιξαν σε ένα καθαρό σεντόνι και το εναπέθεσαν σε ένα τάφο, στον οποίο μέχρι τότε κανείς δεν είχε ενταφιαστεί· ήταν το λεγόμενο «καινό» μνημείο, δηλαδή το καινούργιο μνημείο. Και έτσι επετέλεσαν το χρέος τους «τολμήσαντες». Γιατί ετόλμησαν; Διότι υπήρχε το μίσος των Αρχιερέων, των Γραμματέων και των Πρεσβυτέρων… και έπρεπε να το ξεπεράσουν αυτό. Και πράγματι, αγαπητοί μου Χριστιανοί, όχι μόνο το εξεπέρασαν, αλλά και έμειναν παραδείγματα ηρωισμού. Και αυτό ακριβώς μας λέγει ότι και εμείς, αν και δεν ζούμε βέβαια σε ένα περιβάλλον μίσους ή στα χρόνια των διωγμών που εκινδύνευε η ζωή των Χριστιανών, αλλά ζούμε σε μια ελεύθερη Πατρίδα, έχουμε ανάγκη από αυτό το ηρωικό πνεύμα. Θα έλεγα, ότι στους καιρούς μας - στους οποίους πλεονάζει, όχι απλώς η κακία αλλά ο συμβιβασμός με κάθε είδους αθλιότητα - είναι πράγματι ηρωικό να λέει κανείς - όταν βέβαια χρειάζεται - και το «όχι». Όχι σε ύποπτες συναλλαγές, όχι σε αδικίες, όχι σε πράγματα που μας οδηγούν πέρα από τη χριστιανική Πίστη αλλά και πέρα από τη δεοντολογία. Χρειάζεται πολύ ηρωικό πνεύμα για να μπορέσουμε να ξεπεράσουμε όλες αυτές τις δυσκολίες. Αυτό από την πρώτη εικόνα  του σημερινού ιερού Ευαγγελίου.
Στη δεύτερη εικόνα, παρουσιάζονται οι μυροφόρες γυναίκες, οι οποίες τα ξημερώματα της Κυριακής του Πάσχα ήλθαν στο Μνήμα για να αλείψουν με αρώματα το Σώμα του Ιησού. Τα μνήματα τότε δεν ήταν όπως σήμερα, που σκάβουμε το χώμα και εναποθέτουμε τη σωρό του κεκοιμημένου.  Ήταν μικρές σπηλιές, στις οποίες τοποθετούσαν τη σωρό και μπροστά στην είσοδο της σπηλιάς έβαζαν μια μεγάλη πέτρα, ώστε κανείς να μη μπορεί να μπει μέσα. Πηγαίνοντας λοιπόν εκεί είχαν ένα προβληματισμό για το ποιος θα τραβήξει την πέτρα που έφραζε την είσοδο Του τάφου, η οποία ήταν τόσο μεγάλη. Όταν όμως έφτασαν, είδαν ότι ο Τάφος ήταν ανοικτός και το Σώμα του Ιησού δεν ήταν μέσα. Άγγελος Κυρίου τους είπε ότι ο Ιησούς «ανέστη εκ των νεκρών».  Τους είπε μάλιστα να πάνε να αναγγείλουν το γεγονός στους Αποστόλους. Και πράγματι οι Μυροφόρες γυναίκες, όπως ακούσαμε και σ’ ένα ωραίο τροπάριο προηγουμένως, έγιναν οι πρώτες ευαγγελίστριες. Οι Μυροφόρες μας δίνουν – ανάμεσα στα άλλα – ένα σπουδαίο δίδαγμα, αγαπητοί μου Χριστιανοί. Ποιο είναι αυτό το δίδαγμα; Αυτό το «έννυχα λίαν», δηλαδή πρωί – πρωί στον Τάφο του Χριστού μας.  Και μας λένε ότι εμείς ως Χριστιανοί έχουμε χρέος να πηγαίνουμε πρωί στην Εκκλησία, διότι η ακολουθία του Όρθρου των Κυριακών έχει από την αρχή της μέχρι και το τέλος της, δηλ. την έναρξη της Θείας Λειτουργίας, περιερχόμενο αναστάσιμο. Αναστάσιμο Ευαγγέλιο, τροπάρια αναστάσιμα, αναγνώσματα αναστάσιμα, τα οποία και μας μεταφέρουν στη χαρά της Αναστάσεως. Ας το προσέξουμε αυτό. Γιατί μερικές φορές ερχόμαστε πολύ αργά στην Εκκλησία. Και τρόπον τινά είναι σαν να κάνουμε ένα τυπικό καθήκον. Πήγα άναψα ένα κερί, άκουσα δυο – τρία λόγια που έλεγε ο παππάς και ο ψάλτης, και ο Χριστιανός νομίζει ότι εκκλησιάστηκε… Είναι λάθος αυτό. Όσο μπορούμε πρωί να ερχόμαστε. Δε λέω, μπορεί να υπάρχουν και κάποιες δυσκολίες. Όπως κάποιοι γονείς, που έχουν μικρά παιδιά, τα οποία μέχρι να τα ξυπνήσουν και να τα τακτοποιήσουν αργούν. Αλλά εάν δεν έχουμε τέτοιου είδους δυσκολίες, καλό είναι να ερχόμαστε όσο μπορούμε πιο πρωί στην Εκκλησία. Είναι μεγάλη ευλογία, μεγάλη δύναμις και βαθιά χαρά. Αυτά τα δύο να προσέξουμε αγαπητοί αδελφοί: το ηρωικό πνεύμα και τη συμμετοχή μας στη Λατρεία του Θεού όσο πιο νωρίς μπορούμε. Και η χάρις του Θεού θα μας επισκιάζει και θα μας ευλογεί, κάτι που το εύχομαι, με όλη μου την καρδιά για όλους σας. Αμήν».
(Από το Κήρυγμα του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης, κ.κ. Ανδρέου, την Κυριακή των Μυροφόρων – 30.04.2017 – στον Ιερό Ναό Αγ. Κωνσταντίνου και Ελένης στην Κόνιτσα)