Παρκάρισμα στα... όρθια

To πάρκινγκ είναι πονεμένη ιστορία για όλους. Για τους μισούς επειδή ψάχνουν όλη μέρα κάθε μέρα και για τους άλλους μισούς γιατί πρέπει να αντιμετωπίσουν την άναρχη στάθμευση που τους δυσκολεύει τη ζωή. Εσύ που παρκάρεις;

Το πρόβλημα φυσικά έχει να κάνει με το ότι οι θέσεις πάρκινγκ στις πόλεις είναι περιορισμένες. Και επίσης δεν αυξάνονται. Τουλάχιστον οι δωρεάν. Αντίθετα πολλά αυτοκίνητα κατεβαίνουν καθημερινά στο κέντρο ελλείψει... μέσων μαζικής μεταφοράς. Και μετά επιδίδονται στον αγώνα εξεύρεσης θέσης στάθμευσης. Όταν όμως οι θέσεις τελειώνουν, αρχίζουν οι αυτοσχεδιασμοί. Παρκάρισμα στο πεζοδρόμιο, στις στροφές, διπλό και τριπλό παρκάρισμα (του ενός λεπτού), μπροστά σε κάδους σκουπιδιών (και μες στη μέση του δρόμου φυσικά).

Και όπου χωράει ο καθένας μπαίνει. Τα μικρότερα κενά τα γεμίζουν τα smart και τα λιγοστά I.Q. με το αποτέλεσμα να είναι η συνηθισμένη εικόνα των άναρχων ελληνικών πόλεων με τα αυτοκίνητα κυριολεκτικά το ένα πάνω στο άλλο. Φταίνε όμως τα αυτοκίνητα, ή οι οδηγοί; Το σίγουρο είναι πως ένα αυτοκίνητο θα παρκάρει εκεί που θα το βάλεις εσύ. Αρα η μηχανή από μόνη της δε φταίει. Μένει μόνο η συνείδηση του οδηγού να ψάξει να βρει μια θέση να παρκάρει όπου επιτρέπεται.

Εφόσον αυτό δεν είναι εφικτό, θα πρέπει να ψάξει μια θέση που τέλος πάντων δεν ενοχλεί. Δεν έχει κλείσει κανέναν, δεν εμποδίζει τη διάβαση των πεζών και δεν κόβει την ορατότητα των άλλων οδηγών. Αν ήταν έτσι βέβαια θα ήταν νόμιμη η θέση, οπότε αρχίζει κανείς να «κόβει» από αυτά τα ιδανικά και να παρκάρει όπου βρει.

Και καταλήγουμε στη γνωστή εικόνα. Υπάρχει άραγε κανείς ανάμεσά μας που αν δε βρει «σωστή» θέση πάρκινγκ θα προσπαθήσει να παρκάρει πιο μακριά από εκεί που πάει; Τι θα κάνει πρώτα; Θα ανοίξει την ακτίνα αναζήτησης αναγκάζοντας τον εαυτό του να περπατήσει και λίγο; Ή θα κόψει πρώτα από τα «ιδανικά» και θα παρκάρει όπου βρει, αρκεί να είναι δίπλα;

Υπάρχει άραγε κανείς που δε θα βρει θέση και θα γυρίσει σπίτι του να πάρει τη συγκοινωνία; Μάλλον όχι. Όμως η επιλογή θέσης παρκαρίσματος, ακόμη και αν δεν το δει κανείς σαν επίδειξη κοινωνικής (ή αντικοινωνικής) συμπεριφοράς, έχει να κάνει σαφώς και με την προστασία του αυτοκινήτου του.

Το πάρκαρες σε μια στροφή, το πιθανότερο είναι κάποιος να το γδάρει στρίβοντας. Πάνω στο πεζοδρόμιο; Κάποιος πεζός θα σκοντάψει πάνω του; Πολύ κοντά στον δίπλα όταν διπλοπάρκαρες; Θα σε χτυπήσει με την πόρτα του. Και πάει λέγοντας.

Το ζουμί είναι πως η επιλογή της θέσης πάρκινγκ εκτός από το σεβασμό του οδηγού προς τους άλλους δείχνει και το σεβασμό του προς το αυτοκίνητό του. Μπορεί αυτό να μην απασχολεί τους γύρω του, απασχολεί όμως τον ίδιο. Και σε αυτό το επίπεδο θα περίμενε κανείς να υπάρχει μια αυτοσυγκράτηση για να προστατέψει την περιουσία του.

Εσείς λοιπόν που παρκάρετε; Με ποιο κριτήριο διαλέγετε θέση για το αυτοκίνητό σας; Σας απασχολεί πόσο ενοχλείτε τους άλλους; Τους πεζούς; Φοβάστε μήπως η θέση που διαλέξετε βάζει το αυτοκίνητό σας σε κίνδυνο να πάθει ζημιά; Τι είναι αυτό που καθορίζει το παρκάρισμά σας;

Πηγή: http://www.autotriti.gr