Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΚΑΛΥΒΑ ΘΑ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝΕΙ ΑΙΩΝΙΑ ΤΟ ΚΚΕ

Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΚΑΛΥΒΑ ΘΑ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝΕΙ ΑΙΩΝΙΑ ΤΟ ΚΚΕ

Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου
Επικεφαλής της “Ελλήνων Πολιτείας”
egerssi@otenet.gr
www.apostoloupanos.gr

Ο Πρωθυπουργός της Ελλάδος Αλέξης Τσίπρας, μέσα στις τόσες σοβαρές ασχολίες του – που σε αυτές δεν εντάσσεται η ημέρα Τιμής της Παλιγγενεσίας του Έθνους μας την 25η Μαρτίου 1821 – βρήκε χρόνο και μετέβη στην Αμαλιάδα, προκειμένου να παραστεί και να εγκαινιάσει την έκθεση που ήταν αφιερωμένη στο στέλεχος – σύμβολο της αριστεράς, Νίκο Μπελογιάννη!
«Αποδίδουμε τιμή στον άνθρωπο που έγινε σύμβολο του αγώνα για ειρήνευση και δημοκρατία», τόνισε ιδιαίτερα ο Πρόεδρος “της πρώτης φοράς αριστερής κυβέρνησης”!
Ξεσηκώνοντας τους ΚΚΕδες που τον κατηγορούν για ιμιτασιόν αριστερό και πως ιδιοτελώς καπηλεύεται τα σύμβολα και τις “αξίες” τους!

Οι διαφορές τους είναι μόνο δικές τους!

Ωστόσο, εμείς δεν θα μπούμε στη διαμάχη των “γιαλαντζί” ή “γνήσιων” αριστερών! Αυτή η μάχη είναι δική τους! Ας βρουν εκείνοι, ποιος είναι περισσότερο αριστερός από τον άλλο! Πρόβλημά τους!
Όμως, δικό μας πρόβλημα είναι ότι αγορεύεται από τον Πρωθυπουργό της Ελλάδος ως δημοκράτης και ειρηνοποιός, ένας κατσαπλιάς, ένας μπολσεβίκος, ένας κομμουνιστής, ο οποίος εκτελούσε πειθήνια τις εντολές της “μητέρας” του Σοβιετικής Ενώσεως, προκειμένου να υποτάξει την Ελλάδα και να την εντάξει στο μπλοκ επιρροής της Σοβιετικής Ενώσεως! Στρέφοντας τα όπλα, που είχαν σιγήσει από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, κατά των Ελλήνων αδελφών! Δημιουργώντας έναν εμφύλιο σπαραγμό που είχε περισσότερα θύματα και καταστροφές από αυτές του Πολέμου της Πατρίδος μας κατά του φασιστικού Άξονα!

Η ανοχή και η λήθη μας δηλητηρίασε τις Ένοπλες Δυνάμεις!

Κοντά 70 χρόνια από τότε, στις εκλογές του 2015 το ΚΚΕ αποφάσισε να τοποθετήσει στο ψηφοδέλτιό του στην Α΄ Πειραιά τον Υποναύαρχο ΠΝ ε.α. Γιάννη Ντουνιαδάκη! Μαζί με ακόμη ένα απόστρατο του ΠΝ, τον Αντώνη Κακαρά! Οι οποίοι, μη κρύβοντας τα πολιτικά τους πιστεύω, εξηγούσαν με επιστολή τους, γιατί υποστηρίζουν το ΚΚΕ! Έγραφαν μεταξύ των άλλων:
«Υποστηρίζω το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος, γιατί ποτέ μέχρι σήμερα δεν πρόδωσε, ούτε εξαπάτησε. Γιατί είναι το αρχαιότερο Κόμμα, που ούτε για μια στιγμή δεν έλειψε από τους αγώνες για ελευθερία, για δικαιοσύνη, για προκοπή του τόπου. Ενώ κανένα άλλο Κόμμα δεν μπόρεσε να σταθεί περισσότερο από μια γενιά, κανένα άλλο Κόμμα δεν υπηρέτησε ουσιαστικά, πιστά και με αυτοθυσίες, τα συμφέροντα των φτωχών, των αδυνάτων, των εργαζομένων, της Πατρίδας… Κανένα, εκτός του ΚΚΕ»!!  
Αυτά τα ευτράπελα και συνάμα τραγικά ισχυρίζονται βετεράνοι του Στρατεύματος για το ΚΚΕ! Το πραγματικό “αυγό του φιδιού” στις Ένοπλες Δυνάμεις της Πατρίδος μας! Και αλήθεια, πόσοι άλλοι τέτοιοι υπάρχουν σε ηγετικές θέσεις του Στρατεύματος;;

Το παιδομάζωμα είναι μια από τις πιο φρικαλέες πράξεις της ανθρωπότητας!  

Η απάντησή μας, παραπέμπει στην 5η Ολομέλεια του ΚΚΕ – του αρχαιότερου βεβαίως πολιτικού κόμματος – όπου στις 31 Ιανουαρίου 1949 αποφάσισαν την αυτονόμηση της Μακεδονίας, το παιδομάζωμα 28 χιλιάδων παιδιών, προκειμένου να τους κάνουν γενίτσαρους του ΚΚΕ και την εκτέλεση της Ελένης Γκατζογιάννη, μάνας με εννέα παιδιά στην Πυρσόγιαννη των Ιωαννίνων!  
Η απάντησή μας, παραπέμπει στο βιβλίο της Μαργαρίτας Λαζαρίδη με τίτλο: “Πόλεμος και Αίμα”, όπου στη σελίδα 344, αναφέρει: «…έβλεπα με καθαρά μάτια, ανθρώπους μικρούς δολοπλόκους που με τις εγκληματικές τους ενέργειες κατέστρεψαν την πατρίδα μας, χύνοντας το αίμα χιλιάδων αθώων βιαίως στρατολογηθέντων, τις πιο πολλές φορές ανήλικων παιδιών…»!
Η Μαργαρίτα Λαζαρίδη υπήρξε στέλεχος του ΚΚΕ στην “κυβέρνηση του βουνού”!

Αποδομεί τους Μπολσεβίκους ο δικός τους άνθρωπός!

Ο συγκρατούμενος του Νίκου Μπελογιάννη, Τάκης Λαζαρίδης (είχε καταδικαστεί σε θάνατο μαζί με το Μπελογιάννη) με αφορμή τα εγκαίνια του Μουσείου Μπελογιάννη, μας λέει μεταξύ άλλων (εφ. Δημοκρατία, 1/4/2017):
«…πολέμησα στον Εμφύλιο, για τον οποίο αποκλειστικά υπεύθυνοι ήμασταν εμείς. Και όταν λέω εμείς, εννοώ ο Ζαχαριάδης και η παρέα του που δρούσαν πάντοτε κατ΄ εντολή της Μόσχας. Η τραγωδία μας, που είναι και τραγωδία του Μπελογιάννη, συνίσταται στο ότι νομίζαμε ότι πολεμούσαμε για υψηλά ιδανικά, ενώ στην πραγματικότητα πολεμούσαμε και δίναμε τη ζωή μας για την προώθηση των στόχων της σοβιετικής εξωτερικής πολιτικής… Δεν μας πρέπουν, λοιπόν, τιμές και μνημεία. Και αντί για εγκαίνια μνημείων, που ως αποτέλεσμα έχουν να διχάζουν και να αναζωπυρώνουν τα πάθη και τα μίση του παρελθόντος, θα έπρεπε εμείς οι παλιοί κομμουνιστές, και μαζί ο Τσίπρας και η παρέα του, να κρύψουμε το πρόσωπο από ντροπή και να κλάψουμε πικρά για το αδικοχαμένο αίμα των δικών μας αλλά και των αδελφών μας της άλλης πλευράς. Κι αν πάλι ο Τσίπρας ήθελε οπωσδήποτε να στήσει μνημεία, θα έπρεπε πρώτα να στήσει μνημείο για τον συνταγματάρχη Ψαρρό ή για τις μαρτυρικές μανάδες της Ηπείρου που εκτελέσθηκαν γιατί ήθελαν να σώσουν τα παιδιά τους…»!!

Θα τους στοιχειώνει η μνήμη της!

Θα τελειώσω με έναν Ύμνο, που έγραψε ο αείμνηστος Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, Κωνσταντίνος Τσάτσος για ένα Ιστορικό πρόσωπο που θα στοιχειώνει αιώνια το ΚΚΕ και τις πράξεις του! Την ηρωίδα Ευτυχία Καλύβα:
«Τούτο το επεισόδιο είναι πέρα ως πέρα αληθινό. Το γράφω ως ένα κομμάτι της Σύγχρονης Ελληνικής Ιστορίας. Για να το διαβάσουν οι ποιηταί και να το τραγουδήσουν. Για να το διαβάσουν οι πολιτικοί μας άνδρες και να εμπνευσθούνε. Για να το διαβάσουν οι δυσφημηταί μας και ν΄ ανέβει της ντροπής το ερύθημα στο πρόσωπό τους. Για να το διαβάσει ο λαός μας, μα όλος ο λαός μας και να αναγνωρίσει τον καλύτερο εαυτό του.
Αυτά συνέβησαν στο Καλεσμένο. Είναι ένα μικρό χωριό, κρυμμένο σε μια βαθιά λαγκάδα των Ευρυτανικών βουνών, λίγες ώρες έξω από το Καρπενήσι. Φτωχό αλλά ευτυχισμένο άλλοτε χωριουδάκι με τους δυο του σκόρπιους μαχαλάδες.
Ένα βράδυ, εδώ και λίγες μέρες μόλις σκοτείνιαζε, οι συμμορίτες ζώσαν το χωριό και μπήκαν στα σπίτια για να αρπάξουν ό,τι βρουν. Τρόφιμα, ζώα γυναίκες και προπαντός παιδιά. Γέμισε η λαγκαδιά από βογκητά, από ουρλιαχτά και τουφεκιές. Έπεφτε ξύλο αλύπητο. Στην άκρη του κάτω μαχαλά κατοικούσε η Ευτυχία Καλύβα, ορφανή κοπελίτσα 16 χρονών. Ο πατέρας Εύζωνας Ρουμελιώτης είχε σκοτωθεί στο Αλβανικό. Η μητέρα είχε πεθάνει στην Κατοχή από πείνα. Το λίγο ψωμί που της είχε μείνει το μοίρασε ένα πρωί στα παιδιά της, το βλόγησε και έσβησε…

Η ηρωίδα Ευτυχία Καλύβα!

…Η Ευτυχία άκουσε το χαλασμό που γινόταν πιο πέρα και κατάλαβε. Οι συμμορίτες ζύγωσαν. Από στιγμή σε στιγμή θα έφθαναν. Ξύπνησε τα παιδιά, τα σκέπασε με ό,τι είχε και μισόντυτη και αυτή όπως βρέθηκε εκείνη την ώρα έφυγε μαζί τους στο σκοτάδι. Ήξερε βέβαια τα μονοπάτια. Αλλά ήταν χιόνι, όπως είναι σ΄ εκείνα τα μέρη. Ο δρόμος κλειστός από τον εχθρό. Έπρεπε να πάρει έναν κατσικόδρομο. Όταν βγήκε στο ψήλωμα, το χιόνι ήταν τόσο ψηλό που τα δυο αδελφάκια της δεν μπορούσαν να προχωρήσουν. Τότε μπήκε μπρος αυτή και με το στήθος της άνοιγε δρόμο. Βήμα με βήμα πάλευε για να περπατήσουν τα μικρά. Όλη τη νύχτα περπατούσε έτσι παλεύοντας. Αν ήθελε να σωθεί μόνη της, θα σωζόταν εύκολα. Αλλά οι λησταί δεν αρπάξανε εκείνη τη νύχτα μόνο είκοσι κοπέλες στο Καλεσμένο. Μάζευαν και τα παιδιά. Και η Ευτυχία ήταν 16 χρόνων, μητέρα και αδελφή μεγάλη. Και ήταν Ρουμελιώτισσα. Επάλευσε στήθος με στήθος με το χιόνι, με τον εχθρό, με τη μοίρα, για να σώσει την κληρονομιά την μοναδική του Εύζωνα της Αλβανίας, τα δυο αδελφάκια της. Ήταν κυνηγημένη. Έπρεπε πριν ξημερώσει να φθάσει ως τα μέρη που φύλαγε ο στρατός μας.
Τ΄ αχνάρια της στο χιόνι ήταν κατακόκκινα. Στα στουρνάρια, στ΄ αγκάθια, στ΄ αγριοκλώναρα είχαν ξεσχισθεί τα πόδια της, τα χέρια της, τα στήθη της. Δεν ήταν γρατζουνίσματα, ήταν πληγές. Έπρεπε όμως να προχωρήσει. Τα παιδάκια δεν θα άντεχαν περισσότερο μες το χιόνι. Θα πέθαιναν. Τραβούσε λοιπόν, παλεύοντας μες στο σκοτάδι. Ίσως να μη καταλάβαινε πόσο πονούσε. Αλλά τα μικρά τα αδελφάκια της θυμούνται τώρα το λαχάνιασμά της, και το αίμα της μέσα στο χιόνι.
Χάραζε μόλις, όταν έφθασε στο πρώτο στρατιωτικό φυλάκιο έξω από το Καρπενήσι. Με τα όπλα έτοιμα πετιούνται οι φαντάροι να δουν ποιος φθάνει. Μη βαράτε, λέει μια παιδική φωνή. Σε λίγο ήταν εκεί μπρος τους μαζί με τα αδελφάκια της.
Τα παιδιά! λέει στους φαντάρους που έβλεπαν τα κουρελιασμένα ρούχα, το μισόγυμνο κορμί της όλο αίματα. Τα παιδιά!...
Άλλο τίποτε δεν είπε … σωριάσθηκε χάμω και ξεψύχησε. Όταν το ξάπλωσαν χάμω στα σανίδια, μέσα στο φυλάκιο το ωραίο κορμάκι των δεκάξι χρόνων, ήταν ολόκληρο μια πληγή…

Σύρε στο καλό Ευτυχία Καλύβα!

Σύρε στο καλό Ευτυχία Καλύβα. Ό,τι θέλησες όλη εκείνη την τρομερή νύχτα θα γίνει. Τ΄ αδελφάκια σου θα ζήσουνε και θα΄ ναι και αδέλφια όλων μας! Και η παρθενιά σου θα μείνει και αυτή αμόλυντη σαν το χιόνι που χάραξες με το αίμα σου. Και αν δεν αρραβωνιαστείς πια το όμορφο παλληκάρι του χωριού, θα είσαι η αρραβωνιαστικιά της Νίκης. Και εάν δεν στολίσεις πια με τα μυριστικά την αυλή του φτωχικού σου θα στολίζεις στους αιώνες την Ιστορία της Ελλάδος! Με την Αντιγόνη, με την Ηλέκτρα θα την στολίζεις ιερή αδελφή. Με τις Μεσσολογγιτοπούλες, με τις Σουλιώτισσες, με της Πίνδου τις γυναίκες θα την στολίζεις Ρουμελιώτισσα λεβέντισσα Ελληνοπούλα. Σύρε στο καλό Ευτυχία Καλύβα!!  

Σημ.: Άγαλμα - Μνημείο της Ευτυχίας Καλύβα “έστησε” στην κεντρική πλατεία του Καρπενησίου ο Κωνσταντίνος Τσάτσος και κάποιοι ανιστόρητοι Μπολσεβίκοι το ξήλωσαν και το στοίβαξαν σε κάποια αποθήκη του Δήμου Καρπενησίου!!