Επιτροπή Αγώνα Π.Γ.Ν.Ι:"Το Νοσοκομείο-Επιχείρηση "

Το Νοσοκομείο-Επιχείρηση
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ακολουθώντας την πολιτική όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων και σε συνεργασία με την ΕΕ και το ΔΝΤ, έχει δημιουργήσει ολόκληρο νομικό οπλοστάσιο στον τομέα της Υγείας-Πρόνοιας με σκοπό την παραπέρα εμπορευματοποίησή τους. Απώτερος στόχος είναι η αύξηση των κερδών των επιχειρηματικών ομίλων είτε μέσω της μείωσης της κρατικής χρηματοδότησης, άρα «εξοικονόμηση» πόρων που μπορεί να δοθεί σαν ενίσχυση ή φοροαπαλλαγές στο κεφάλαιο, είτε με την άμεση ενίσχυση της επιχειρηματικότητας και ανταγωνιστικότητας στον τομέα της υγείας. Η τελευταία περιλαμβάνει τόσο τον ιδιωτικό όσο και το δημόσιο, αλλά με ιδιωτικοοικονομικά κίνητρα, τομέα.
Μόνο το τελευταίο διάστημα οι νόμοι για την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, οι νέοι οργανισμοί των νοσοκομείων, η «αξιολόγηση», η διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου των γιατρών, η ιατρική εκπαίδευση και ειδικότητα, συνεχίζουν την επίθεση με τις τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό, τις συγχωνεύσεις κλινικών-νοσοκομείων, το κόψιμο χιλιάδων φαρμάκων από τη λίστα των συνταγογραφούμενων, την τεράστια μείωση της κρατικής χρηματοδότησης των νοσοκομείων κ.α.
Τα παραπάνω επιβεβαιώνονται και στη λειτουργία του Πανεπιστημιακού νοσοκομείου Ιωαννίνων ανεξάρτητα από την κυβέρνηση, ή την διοίκηση. Με αυτό το σκεπτικό, η εκάστοτε διοίκηση όπως και η σημερινή δεν είναι απλά φιλοκυβερνητική, αλλά επιλέχθηκε γιατί θεωρείται η καταλληλότερη στην προώθηση των επιχειρηματικών συμφερόντων, δηλαδή τη λειτουργία ενός δημόσιου νοσοκομείου με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Δείγματα γραφής σε αυτή την κατεύθυνση δίνει η νέα διοίκηση καθημερινά. Υπάρχει πλέον εμπειρία και από τους εργαζόμενους του ΠΓΝΙ
Απαραίτητη προϋπόθεση το  Φτηνό, Ευέλικτο και Υπάκουο Εργατικό Δυναμικό
Με εργαλείο την ηλεκτρονική καταχώρηση του ωραρίου των νοσηλευτών και των εφημεριών των γιατρών μέσω του ΗΔΙΚΑ και με την επακόλουθη άμεση σύνδεση με τη μισθοδοσία, μετακυλύονται αλλότρια καθήκοντα διοικητικής υπηρεσίας στους νοσηλευτές και στους γιατρούς, φορτώνοντας νέα βάρη στην ήδη εντατικοποιημένη δουλειά τους λόγω της έλλειψης προσωπικού. Αυτή η αλλαγή θα δικαιολογήσει τη δραματική μείωση του διοικητικού προσωπικού στους νέους οργανισμούς αφού θα είναι οι προϊστάμενοι –με το καρότο και το μαστίγιο της αξιολόγησης- που θα μετατραπούν σε στελέχη διοίκησης, και θα αναλάβουν, αντί για την υγεία των ασθενών,  την εξοικονόμηση χρημάτων από την  παραγγελία-κοστολόγηση υλικών και τον περιορισμό της δαπάνης για εργασία.
Η νέα ηλεκτρονική καταχώρηση των ωραρίων δεν είναι εργαλείο ελέγχου ή διαφάνειας όπως ισχυρίζεται η διοίκηση και η κυβέρνηση αλλά ένα κομμάτι του πάζλ που λέγεται «κλειστοί προϋπολογισμοί κλινικών και νοσοκομείων».  Στο σύστημα που η υγεία αντιμετωπίζεται ως κόστος ή  αλλιώς ως δυνατότητα κέρδους, η κλινική και συνολικά το νοσοκομείο χρειάζονται το δικό τους κλειστό προϋπολογισμό όπως δηλαδή και οι εταιρείες για να εκμεταλλεύονται τους εργαζόμενούς τους και για να πουλάνε στους πελάτες τους/ασθενείς.
Στον επιχειρηματικό τομέα της Υγείας, ο ασθενής γίνεται πελάτης
Εξαιτίας όμως της τεράστιας μείωσης των εισοδημάτων των λαϊκών στρωμάτων, τη θέση του αγοραστή υγείας παίρνουν τα ασφαλιστικά ταμεία και οι εταιρείες. Και σε αυτή την περίπτωση είναι χρήματα των εργαζομένων που έχουν χρυσοπληρώσει όλα τα χρόνια της δουλειάς τους και που το κεφάλαιο τα αντιμετωπίζει σαν μία νέα πηγή κέρδους.
Κυβέρνηση και διοίκηση δίνουν και εδώ τη λύση με την ηλεκτρονική συνταγογράφηση εξετάσεων σε εξωτερικούς ασθενείς (εξωτερικά ιατρεία, απογευματινά και ΤΕΠ!) που θα πραγματοποιούνται εντός του νοσοκομείου. Με αυτό τον τρόπο το κράτος αποποιείται οποιασδήποτε ευθύνης του για υγεία, ακόμα και αυτών που βρίσκονται στην ανάγκη να ζητήσουν ιατρική βοήθεια σε μονάδες υγείας.
Για το νοσοκομείο-επιχείρηση είναι ακόμη μία ευκαιρία να προχωρήσει τον «κλειστό προϋπολογισμό» του βγάζοντας κέρδη από την ανάγκη του λαού για υγεία.  Έτσι, όχι μόνο δεν διασφαλίζεται η μισθοδοσία, οι υπερωρίες, οι εφημερίες και τα έξοδα του νοσοκομείου αλλά αντίθετα μπαίνουν σε αμφισβήτηση όλες οι πληρωμές γιατί εξαρτώνται κάθε φορά από το επιχειρησιακό σχέδιο της διοίκησης, άρα της κυβέρνησης και τελικά των επιχειρηματικών ομίλων.
Η ιδιωτικοοικονομική λειτουργία του Νοσοκομείου απαιτεί Επιχειρησιακό Σχέδιο
Άλλη πλευρά του νοσοκομείου-επιχείρηση αποκαλύπτεται μέσα από την αδυναμία ιατρικής κάλυψης της καρδιοχειρουργικής κλινικής. Εδώ και χρόνια η έλλειψη καρδιοχειρουργών μεταβιβάζονταν στην αναισθησιολογική κλινική και στο νοσηλευτικό προσωπικό της καρδιοχειρουργικής. Το πρόβλημα όμως πήρε νέα τροπή το τελευταίο διάστημα λόγω των τεράστιων ελλείψεων σε αναισθησιολόγους.
Η διοίκηση έσπευσε να συνδράμει στη λύση του προβλήματος. Το σκοπό όμως αυτής της ανησυχίας για την ανάγκη εφημεριακής κάλυψης της καρδιοχειρουργικής, τον αποκάλυψε ο διοικητής όταν δήλωσε ότι η καρδιοχειρουργική κλινική είναι απαραίτητη για να μπορεί να λειτουργεί, να «κάνει όλα αυτά που κάνει» και να επεκτείνει τις δραστηριότητές της …η καρδιολογική κλινική, να δίνει κύρος και να ενισχύει την εμβέλεια» του νοσοκομείου στα Ιωάννινα. Κριτήριο δηλαδή δεν είναι η ανάγκη του λαού και οι ασθενείς, αλλά η βιτρίνα για την προσέλκυση πελατών/ασθενών !
    Θα ήταν αρνητικό να υπάρχει καρδιοχειρουργική κλινική για να υποστηρίζει όλες τις δύσκολες περιπτώσεις που δεν μπορεί αντιμετωπίσει η καρδιολογική κλινική; Προφανώς και η απάντηση είναι αυτονόητη ότι χρειάζεται και με το παραπάνω. Αλλά γιατί αφήνεται η καρδιοχειρουργική όλα αυτά τα χρόνια να φυτοζωεί αφού έχει ελάχιστους μόνιμους γιατρούς και «αναλώσιμους» επικουρικούς; Γιατί προσλαμβάνονται γιατροί με συμβάσεις ενώ υπάρχουν πάγιες ανάγκες για τον πληθυσμό; Γιατί δεν υπάρχει αντίστοιχος σχεδιασμός για να αυξηθούν οι ειδικευόμενοι αφού ο αριθμός των χειρουργείων, που έχει ήδη μειωθεί, πιθανά στο μέλλον να μη δικαιολογεί τη λήψη της ειδικότητας στο πανεπιστημιακό; Γιατί με την παρούσα απόφαση για κάλυψη της καρδιοχειρουργικής κλινικής με έναν από τους λιγοστούς αναισθησιολόγους, τίθεται ζήτημα μείωσης των αιθουσών χειρουργείων που θα λειτουργούν; Δε θα έχουν επιβάρυνση στη λειτουργία τους όλες οι άλλες χειρουργικές κλινικές με τη μείωση αιθουσών; Και οι ασθενείς που βρίσκονται στη λίστα χειρουργείων; Μήπως ο πληθυσμός δεν έχει τέτοιες ανάγκες; Κάθε άλλο…
     Η αλήθεια βρίσκεται αλλού και συνδέεται με τη λειτουργία του 4ου κτηρίου, την παλαιότερη δημιουργία δύο καρδιολογικών κλινικών, την εγκατάσταση νέων αιμοδυναμικών εργαστηρίων, τον ιατρικό τουρισμό, τα πακέτα του ΕΣΠΑ, κλπ. Το να μετατραπεί το νοσοκομείο σε καρδιολογικό κέντρο είναι διακηρυγμένος στόχος.
     Και θα ήταν κακό αυτό; Η απάντηση είναι προφανής, αφού αν ήταν στόχος η κάλυψη των καρδιολογικών ασθενών, τότε θα υπήρχε ισόρροπη ανάπτυξη των κλινικών στην περιφέρεια, θα υπήρχαν αντίστοιχοι διορισμοί καρδιολόγων και στα άλλα νοσοκομεία της Ηπείρου, θα αναπτυσσόταν προληπτικές δομές υγείας, δε θα κοστολογούνταν τόσο υψηλά επεμβατικές καρδιολογικές πράξεις που επιβαρύνουν τα ασφαλιστικά ταμεία κοκ. Αντίθετα ο στόχος της διοίκησης που επιδιώκει να ενσαρκώσει με αυτό τον τρόπο το “success story” της κυβέρνησης και του κεφαλαίου είναι να βρει προσοδοφόρους τομείς που να υπηρετούν την κερδοφορία.
     Με αυτό τον τρόπο ξεκινάει το επιχειρησιακό σχέδιο στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο Ιωαννίνων και προφανώς έπονται και άλλοι εν δυνάμει προσοδοφόροι τομείς που ακόμα δεν έχουν αποκαλυφθεί. Η νέα διοίκηση λοιπόν, ακολουθώντας τις επιταγές κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ-κεφαλαίου, καταστρώνει Business Plan.
Αποδεικνύεται ότι το Νοσοκομείο-Επιχείρηση είναι ενάντια στις ανάγκες των υγειονομικών και του λαού σε υγεία.
Σε τίποτα δε διαφέρει η ανάπτυξη που ευαγγελίζεται η κυβέρνηση και καλείται ένθερμα  να υλοποιήσει η νέα διοίκηση του νοσοκομείου από το νοσοκομείο-επιχείρηση. Είναι το νέο σύστημα υγείας στα πρότυπα των άλλων κρατών της ΕΕ που κυριαρχεί επίσης το κεφάλαιο.
Ο λαός, οι ασθενείς και οι υγειονομικοί δεν έχουν τίποτα να περιμένουν από αυτό το σχεδιασμό παρά μόνο να χειροτερεύσουν οι συνθήκες υγείας και εργασίας τους. Χρειάζεται κατανόηση ότι η ανάπτυξη όποτε και εάν επιτευχθεί θα γίνει στις δικές μας πλάτες, με περισσότερα βάρη για εμάς και τις οικογένειές μας.

Μόνος δρόμος είναι η οργάνωση μας, η απειθαρχία στην εφαρμογή των μέτρων και η πάλη για ένα σύστημα υγείας με γνώμονα την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών χωρίς καμιά επιχειρηματική δραστηριότητα.