ΠΑΜΕ ..για τη Διοίκηση του ΠΓΝΙ:"Όσο σκληραίνουν τη στάση τους απέναντί μας… Να ενισχύσουμε κι εμείς την αποφασιστικότητά μας!"

ΠΑΜΕ ΥΓΕΙΑΣ ΠΡΟΝΟΙΑΣ ΓΙΑ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΠΓΝΙ

Όσο σκληραίνουν τη στάση τους απέναντί μας…
Να ενισχύσουμε κι εμείς την αποφασιστικότητά μας!
     Τη βδομάδα που μας πέρασε κατέληξε η 2η Αξιολόγηση της ελληνικής οικονομίας και η κυβέρνηση συμφώνησε με ΕΕ, ΔΝΤ, ΕΚΤ την ένταση της εφαρμογής των μέτρων με στόχο την ανάπτυξη της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Αυτό έχει ως συνέπεια την ανάγκη να «τρέξουν» τα μέτρα του 4ου μνημονίου αλλά να παρθούν και νέα συμπληρωματικά. Επομένως η εποχή που έρχεται είναι περίοδος ταχείας και απαρέγκλιτης προώθησης αυτής της πολιτικής. Αυτή η ανάγκη καθορίζει και τη στάση Κυβέρνησης και Διοίκησης απέναντι στους εργαζόμενους.
     Με αφορμή την ηλεκτρονική καταχώρηση του ωραρίου εργασίας των νοσηλευτών και των εφημεριών των γιατρών, έχει ξεκινήσει συζήτηση γύρω από το ποιος θα την πραγματοποιήσει και πώς θα επιτευχθεί. Πολλοί συνάδελφοι αντέδρασαν στην εφαρμογή του μέτρου γιατί θα εκτελούν αλλότρια καθήκοντα. Επίσης, η άμεση σύνδεση του προγράμματος εργασίας μέσω της ηλεκτρονικής του καταχώρησης με τη μισθοδοσία του προσωπικού, αποτελεί ένα παραπέρα βήμα στην εφαρμογή των «κλειστών προϋπολογισμών» των κλινικών. Αυτό έχει ως στόχο τη λειτουργία των κλινικών και συνολικά του νοσοκομείου με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.
     Η εύλογη αντίδραση των εργαζόμενων, αρχικά των προϊσταμένων, έφερε την άμεση και αποφασιστική στάση της διοίκησης του νοσοκομείου ώστε αυτό το μέτρο να εφαρμοστεί πάση θυσία. Η πράξη αυτή είναι άμεση συνέχεια της πρόσφατης στάσης της και αξίζει όχι μόνο να σχολιαστεί αλλά και να μας βρει αντιμέτωπους.
     Παρ’ όλ’ αυτά δεν πρόκειται για μία στάση ενός ιδιόρρυθμου χαρακτήρα. Όχι, δεν πρόκειται να τους κάνουμε τη χάρη να ρίξουμε χαμηλά τον πήχη της αντιπαράθεσης. Ούτε πρόκειται για μία απλά απολυταρχική συμπεριφορά. Αλλιώς δε θα καταλάβουμε τίποτα από το πραγματικό νόημα των στόχων και των μέσων που χρησιμοποιεί.

Η στάση της Εργοδοσίας-Διοίκησης καθορίζεται από τους στόχους που υπηρετεί
     Για το λόγο αυτό πρέπει να θέσουμε τη βάση πάνω στην οποία δημιουργούνται αυτές οι ενέργειες. Και η πραγματική βάση είναι  το ότι έκλεισε ο δεύτερος κύκλος της αξιολόγησης για το έργο της νέας κυβέρνησης από ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ και θα πρέπει άμεσα η κυβέρνηση και τα στελέχη της (βλέπε διοίκηση) να τρέξουν την υλοποίηση μέσα στα ορισμένα χρονικά πλαίσια. Άρα τώρα που γνωρίζουμε τη βάση και το στόχο, μπορούμε να κρίνουμε τα λεγόμενα της διοίκησης, ως εντολοδόχου της κυβέρνησης που εφαρμόζει τον αντιλαϊκό σχεδιασμό.

Η πολιτική του Αφεντικού-Εργοδότη μέσα από τα λόγια της Διοίκησης
     «Θέλω να βάλω το λιθαράκι μου να προχωρήσει η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ στο χώρο της υγείας». Άρα όσα συγγνώμη και να ζητήσει η διοίκηση για την «ατίθαση» συμπεριφορά της, οι εργαζόμενοι πρέπει να καταλαβαίνουν ότι από πίσω προωθείται η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή αυτή που από κοινού συμφωνεί με το κεφάλαιο και με στόχο να μετατραπούν  η υγεία σε εμπόρευμα και οι εργαζόμενοι σε λάστιχο.
     «Εγώ ήμουν στο συνδικαλισμό, ξέρω από κίνημα και δε μασάω απ’ αυτά». Προφανώς η διοίκηση γνωρίζει το συνδικαλισμό της συνδιαλλαγής και της εξαγοράς των εργαζομένων που όλα αυτά τα χρόνια έχουν χρησιμοποιήσει οι παρατάξεις τόσο του παλιού (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ) όσο και του νέου (…) . κυβερνητικού-εργοδοτικού συνδικαλισμού. Και δηλώνει ότι δε θα σταματήσει μπροστά σε αυτά γιατί ελπίζει οι εργαζόμενοι να αναζητήσουν λύση μόνο μέσω της συνδιαλλαγής, την οποία όμως εύκολα μπορεί να τσακίσει. Πιστεύει ότι έχει να διαχειριστεί ένα κίνημα ανοργάνωτο και σε μεγάλο βαθμό αποσαθρωμένο, όχι μόνο όσον αφορά το κεφάλι (συνδικαλιστικές ηγεσίες) αλλά και τα πόδια (αφού πολλοί εργαζόμενοι προτιμούσαν μέχρι τώρα να κλείνουν τα μάτια και με ελιγμούς να πιστεύουν ότι θα περάσουν τα δύσκολα χωρίς να τους ακουμπήσουν). Και δεν αναφέραμε παραπάνω ποιος είναι ο νέος (…) κυβερνητικός εργοδοτικός συνδικαλισμός γιατί ακριβώς για το κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του δεν έχει χρώμα ή κομματική ταυτότητα. Είναι ο συνδικαλισμός που θα βοηθάει την προώθηση της αντιλαϊκής πολιτικής αφού θα εξασφαλίζει τη συγκατάθεση των εργαζομένων. Είναι ο τύπος συνδικαλισμού που λέει «συμφωνώ με τις μειώσεις για να μη γίνουν απολύσεις», «δουλεύω με θέρμη για την επιχείρηση γιατί το αφεντικό μου δίνει ψωμί να φάω», κλπ.
     «Να με κρίνετε και να με αξιολογήσετε πολιτικά και όχι να μου κάνετε μικροκομματική αντιπαράθεση». Μικροκομματική αντιπαράθεση θα ήταν αν λέγαμε ότι η διοίκηση είναι απολυταρχική ή ότι απλά λειτουργεί αυθαίρετα. Το αντίθετο έχουμε να πούμε. Έχει αναγάγει τη χειραγώγηση και την τρομοκράτηση των εργαζομένων σε πολιτική πράξη. Και είναι αναγνωρισμένη πολιτική πράξη η τρομοκράτηση και η επιβολή στους εργαζόμενους από την εποχή των ματ ενάντια στις δίκαιες διεκδικήσεις των συνταξιούχων, των παράνομων και καταχρηστικών απεργιών και τώρα με ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ακόμα και των μαθητοδικείων. Είναι πολιτική πράξη την ίδια ώρα που επιτίθεται στους εργαζόμενους, να επεξεργάζεται project ιατρικού τουρισμού, επιχειρησιακό σχέδιο για το νοσοκομείο-καρδιολογικό κέντρο, κλπ. Αν κρίνουμε λοιπόν από τώρα πολιτικά, θα αξιολογήσουμε τη διοίκηση θετικά με βάση τους στόχους του κεφαλαίου, αλλά αρνητικά για το μέλλον των εργαζόμενων και των ασθενών, γιατί ακριβώς αυτό μας αποκαλύπτουν οι επιδιώξεις τους.
     «Όποιος διαφωνεί (για την εφαρμογή της ηλεκτρονικής καταχώρησης των ωραρίων εργασίας), την παραίτησή του στη νοσηλευτική υπηρεσία». Η παραπάνω φράση δεν είναι μόνο επίδειξη δύναμης και ευθεία απειλή του αφεντικού της επιχείρησης προς τους εργαζόμενους-υπαλλήλους, αλλά και πρότυπο για παραδειγματισμό προς τους προϊστάμενους στη στάση τους απέναντι στους υφιστάμενούς τους. Αυτή είναι η λογική του νόμου της αξιολόγησης, το πώς δηλαδή θα δουλέψει αποδοτικότερα, δηλαδή κερδοφόρα, η επιχείρηση. Και για να γίνει αυτό, ο διευθυντής-διοικητής πρέπει να επιβάλλει σχέδιο στους προϊστάμενους-manager και αυτοί με τη σειρά τους να εξειδικεύουν και να εφαρμόζουν με άτεγκτο τρόπο το επιχειρησιακό πλάνο στην κλινική τους, άρα και στους υφισταμένους τους. Παραδίδει μαθήματα διοίκησης στους προϊστάμενους για να γίνουν το ίδιο αποτελεσματικοί στην προώθηση της οικονομικής πολιτικής με αυτόν. Έμμεσα παροτρύνει  τους προϊστάμενους να δουλέψουν σαν αυτόν, με «πληροφοριοδότες», όπως δήλωσε ότι έχει και γνωρίζει τι γίνεται, και ότι δε θα επιτρέψει να «έχετε προστασία από κανέναν», εννοώντας για άλλη μια φορά το σάπιο τρόπο που καλλιέργησαν στους εργαζόμενους για να ζητιανεύουν ψίχουλα όλα αυτά τα χρόνια διάφορες συνδικαλιστικές ηγεσίες και πολιτικά γραφεία. Άρα η φράση «όποιος δε συμφωνεί, να παραιτηθεί», μπορεί να αναποδογυριστεί σε «όποιος τα εφαρμόσει, θα με έχει υποστηρικτή του».
Κάθε Επιχείρηση, έτσι και το Νοσοκομείο,
χρειάζεται το κατάλληλο στελεχικό και εκτελεστικό Προσωπικό
     Εν κατακλείδι, για αυτή του την ικανότητα στη μεταστροφή της συνείδησης του κόσμου επιλέχθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ από το κεφάλαιο. Γιατί την ώρα που αυτά γίνονται στο προσκήνιο, στο παρασκήνιο ετοιμάζεται επιχειρησιακό σχέδιο, συνεργασία με το πανεπιστήμιο για μεγαλύτερα έσοδα-κέρδη, εισροή οικονομικών πακέτων ΕΣΠΑ…
     Και η διοίκηση υπηρετεί πιστά αυτή την πολιτική…  Έχει ξεκάθαρα διατυπωμένο στόχο την εφαρμογή της κυβερνητικής πολιτικής πάση θυσία, θέλει να εφαρμόσει με σιδερένια πυγμή αυτή την πολιτική, δε θα διστάσει σε καμία αντίσταση από αυτές που μέχρι τώρα οι εργαζόμενοι έχουν χρησιμοποιήσει, θα αποτελέσει το παράδειγμα για τη διαπαιδαγώγηση των νέων στελεχών-προϊσταμένων στην υγεία και έχει επιχειρησιακό-καινοτόμο σχέδιο για κερδοφορία της επιχείρησης.
     Αυτή είναι η αναδιαμόρφωση της υγείας σε νέα-επιχειρηματική βάση που σχεδιάζει το κεφάλαιο και εκτελεί η κυβέρνηση.
Τι πρέπει να κάνουμε δηλαδή; Πώς θα έχει αποτέλεσμα η στάση μας;
     Οι εργαζόμενοι σε όλους τους χώρους, έτσι και στον τομέα της υγείας και στο ΠΓΝΙ, πρέπει να διώξουν από πάνω τους την ψεύτικη σιγουριά που είχαν έως τώρα. Και αυτό γιατί οι μέχρι τώρα στάσεις ανοχής και ατομισμού δεν παρέχουν κανένα άλλο περιθώριο παραχωρήσεων. Στην καταστροφή (οικονομική κρίση), το θηρίο (κεφάλαιο-επιχειρηματικοί όμιλοι) θα κατασπαράξει το ανυπεράσπιστο θύμα (εργαζόμενοι-άνεργοι).
     Χρειάζεται επομένως άλου είδους συνείδηση, δράση και στάση στη δουλειά, απέναντι στον εργοδότη, το διοικητή, την κυβέρνηση.
     Ερωτηματικό πρέπει να είναι γιατί κωλυσιεργεί το σωματείο, ο σύλλογος; Δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την ολομέτωπη επίθεση με την παλιά λογική της ανάθεσης.
Χρειάζεται να υψώσουμε ανάστημα και να οργανωθούμε.
Υπόλογοι είμαστε μόνο απέναντι στους ασθενείς μας, στο λαό και στα παιδιά του που έχουν ανάγκη από τις υπηρεσίες μας και όχι στο αφεντικό που επιλέγει τους ασθενείς-πελάτες.

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΠΓΝΙ