Πως γλιτώνεις τα πανάκριβα διόδια;

Μετά από πολλά χρόνια έχουμε ένα αξιοπρεπές οδικό δίκτυο στην Ελλάδα, αλλά τα τόσα διόδια κατά μήκος του, αποτελούν αγκάθι για τους περισσότερους. Τι μπορείς να κάνεις για να τα γλιτώσεις όμως;Πόσες δεκαετίες περιμέναμε για να αποκτήσουμε στην Ελλάδα ένα αξιοπρεπές οδικό δίκτυο; Και τώρα που το έχουμε πόσοι μπορούμε άραγε να το χρησιμοποιήσουμε; Μήπως τα ακριβά διόδια είναι λόγος να μην χρησιμοποιήσουμε το νέο δίκτυο; Και τότε, τι;

Το παράδοξο στην Ελλάδα είναι ότι για μία χώρα χωρίς εθνική αυτοκινητοβιομηχανία, δημιουργήσαμε μια εξάρτηση στο αυτοκίνητο σα να θέλαμε να το ενισχύσουμε εις βάρος όλων των άλλων μέσων μεταφοράς. Αλήθεια είναι ότι το αυτοκίνητο μας αρέσει, και είμαστε από τους λαούς που το έχουμε μεράκι, τόσο στη χρήση όσο και στην ιδιοκτησία, παρά τις τάσεις των εποχών που δεν το κάνουν εύκολο.

Επίσης παράδοξο είναι το ότι σε μία χώρα που βασίστηκε στο αυτοκίνητο, ιδιωτικό ή λεωφορείο, για τις μετακινήσεις της, δεν κάναμε για πολλά χρόνια, τουλάχιστον 40, καμία βελτίωση του οδικού δικτύου. Με εξαίρεση την σύνδεση Αθήνας – Θεσσαλονίκης, που και αυτή δεν ήταν ολόκληρη, με τμήματα διπλής κατεύθυνσης, όλες οι άλλες εθνικές οδοί ήταν απλά διπλές λεωφόροι.

Μέχρι σήμερα. Που ξαφνικά βρεθήκαμε με την Εγνατία, την Ιόνια, το νέο δρόμο Κόρινθο-Πάτρα, και τα προηγούμενα τμήματα της Πελοποννήσου με ένα δίκτυο άξιο λόγου. Μόνο που τώρα έχουμε άλλο πρόβλημα. Τα διόδια.

Βλέπεις ο τρόπος με τον οποίο χρηματοδοτήθηκαν αυτά τα έργα τα έκανε μεν εφικτά, τα έκανε όμως και πανάκριβα στη χρήση. Ένα ταξίδι Αθήνα – Γιάννενα ή Αθήνα – Θεσσαλονίκη έχει σε διόδια το ίδιο κόστος όσο το εισιτήριο του ΚΤΕΛ. Συν τα καύσιμα. Πράγμα που σημαίνει πως, όπως λέει η παροιμία, τώρα που έγινε η θάλασσα γιαούρτι, εμείς δεν έχουμε κουτάλι. Οπότε τι κάνουμε;

Η μία λύση, είναι η χρήση των παλαιών οδών. Όπου υπάρχουν ακόμη τουλάχιστον. Για παράδειγμα αν δεν θες να πας στον νέο δρόμο για Πάτρα, δεν υπάρχει πια ο παλιός, όπως η “παλιά εθνική” στην Αττική που την πας αργά μεν, τσάμπα δε. Η αποφυγή των διοδίων μπορεί να σημαίνει πολλά παραπάνω χιλιόμετρα, ώρα στο τιμόνι, ταλαιπωρία και κίνδυνο.

Η άλλη λύση είναι τα ΜΜΜ. Δηλαδή το ΚΤΕΛ αφού το τρένο στην Ελλάδα δεν υπάρχει με εξαίρεση κάποιες λίγες περιπτώσεις. Όμως το ΚΤΕΛ δεν είναι λύση, αφού ακόμη και με τους νέους δρόμους που πάνε γρηγορότερα, για μια οικογένεια το κόστος είναι σημαντικό, και η διευκόλυνση μάλλον λίγη.

Εσείς λοιπόν τι κάνετε; Πληρώνετε και πάτε; ΚΤΕΛ; Αεροπλάνο, όπου πάει; Τι λύση έχετε δώσει στα διόδια των εθνικών οδών;
 autotriti.gr