Το χαμηλό επίπεδο του πατριωτικού χώρου.

Του Ηλία Ευαγγελόπουλου

Έχω κατ’ επανάληψη γράψει ότι ο μόνος τρόπος για να ξεφύγει η Ελλάδα από την φυλακή υψίστης ασφαλείας που την έχουν βάλει οι δανειστές (ισχυροί) είναι να αποκτήσει ελληνική πατριωτική κυβέρνηση. Μελετώντας κάποιος την νεότερη ελληνική ιστορία, γνωρίζει τον καθοριστικό ρόλο που έπαιξε και παίζει ο αμερικανικός παράγοντας στη χώρα μας. Σ' αυτό συνετέλεσε τόσο η παντοκρατορία των Η.Π.Α. όσο και η οικονομική βοήθεια που έδωσαν στη χώρα μας μέσα από το οικονομικό σχέδιο Μάρσαλ. Ο βρετανικός παράγοντας έπαιξε κυρίως ρόλο στο έγκλημα της Κύπρου με την βοήθεια και την συνεργασία των Η.Π.Α..

Φυσικά και όσοι κυβέρνησαν και κυβερνούν την χώρα μας μετά το Β’ παγκόσμιο πόλεμο είχαν και έχουν την έγκριση των Αμερικανών. Η παρέμβασή τους όμως που έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην νεότερη ελληνική ιστορία, ήταν η δικτατορία των συνταγματαρχών. Δεν θα μείνω στο ότι οι συνταγματάρχες έκαναν καλύτερη οικονομική διαχείριση από τους πολιτικούς. Είναι γνωστό ότι και έργα πολλά έγιναν και δουλειές υπήρχαν την περίοδο της δικτατορίας όπως επίσης είναι γνωστό ότι η τελευταία παρέδωσε και ελάχιστο δημόσιο χρέος.

Ο ερχομός της δικτατορίας ήταν γνωστός στον πολιτικό κόσμο. Ο Παττακός είχε πει “ότι όλοι γνώριζαν ότι ερχόμαστε. Εάν ένας πολιτικός έβγαινε και έλεγε μην έρχεστε, δεν υπήρχε περίπτωση να ερχόμασταν”. Οπωσδήποτε οι συνταγματάρχες από την φιλαρχία τους επέτρεψαν στον αμερικανικό παράγοντα να τους χρησιμοποιήσει και να τους εξαπατήσει με κορυφαίο ανόητο τον Ιωαννίδη.

Για να εδραιωθεί η δικτατορική κυβέρνηση, έπρεπε να πατήσει σε σταθερές αξίες γι’ αυτό και πρόβαλε το σύνθημα: “πατρίδα, θρησκεία, οικογένεια”. Ήταν όμως ένα σύνθημα. Στην πράξη ούτε την θρησκεία σεβάστηκαν, ούτε την οικογένεια και οπωσδήποτε ήταν οι κυρίως υπεύθυνοι για την τραγωδία της Κύπρου. Θα αναφέρω μόνο την περίπτωση που οι χουντικοί έστειλαν τρεις ψυχιάτρους στην Φλώρινα για να βγάλουν τρελό τον μακαριστό επίσκοπο Αυγουστίνο Καντιώτη γιατί τους έλεγχε για τις αντιχριστιανικές πράξεις τους.

Δύο ήταν τα κυρίως κακά που έφερε η δικτατορία στη χώρα μας. Το πρώτο, η τραγωδία της Κύπρου. Το δεύτερο, η σύνδεση των εννοιών, πατρίδα, θρησκεία και οικογένεια με την χούντα. Άνοιξε έτσι ο δρόμος στην νέα τάξη πραγμάτων να χτυπήσει την πατρίδα, την θρησκεία και την οικογένεια. Καθένας που μιλάει π.χ. για την πατρίδα στη χώρα μας χαρακτηρίζεται αμέσως ως ακροδεξιός!

Ερχόμενος κάποιος στις μέρες μας, αυτό που παρατηρεί είναι το χαμηλό πνευματικό επίπεδο των ανθρώπων του πατριωτικού χώρου και κυρίως των ηγετών του. Αυτό δεν είναι τυχαίο. Είναι ένας χώρος καλά ελεγχόμενος γιατί είναι ο μόνος χώρος που μπορεί να ανατρέψει τα σχέδιά τους. Έτσι δημιουργούν ελεγχόμενα κόμματα και ανεβάζουν στην ηγεσία τους υποκριτές και φαρισαίους, εμπόρους του Θεού και της πατρίδας που συνάμα είναι και άνθρωποι χαμηλών ηθικών αξιών. Όσοι τους γνωρίζουν από κοντά και έχουν αντίληψη, αηδιάζουν.

Το δεύτερο πράγμα που παρατηρείται είναι ο έλεγχος σχεδόν του συνόλου των λεγόμενων πατριωτικών ιστολογίων για να δίνουν χαμηλού επιπέδου πνευματική τροφή στους αναγνώστες τους. Ακόμα και η λέξη «Ελληναράς» είναι εισαγόμενη για να βλάψει τους αληθινούς Έλληνες. Ο υπέρμετρος πατριωτισμός και ο θρησκευτικός φανατισμός έχουν καθοδηγητές ξένες μυστικές υπηρεσίες. Ακόμα και ο υπέρμετρος αντισιωνισμός σκόπιμα καλλιεργείται από τις Εβραίους προς όφελός τους. Η συνωμοσιολογία είναι το πέπλο που καλύπτει την πραγματική συνωμοσία. Το χρήμα, τα πάθη και οι εγωιστικές ιδεοληψίες ανοίγουν το δρόμο προς την εθελούσια υποταγή και την προδοσία. Το χαμηλό πνευματικό επίπεδο των σημερινών Ελλήνων σε όποιο πολιτικό χώρο και αν αυτοί ανήκουν, τους κάνει έρμαιο στα χέρια των παγκοσμιοποιητών και των εχθρών της πατρίδας μας.

Όπως είχε πει κάποιος στρατιωτικός αναλυτής: “οι Έλληνες εάν θέλουν να σωθούν θα πρέπει να αρχίσουν να σκέφτονται σε ένα πιο προχωρημένο επίπεδο για να αντιληφθούν τα παιχνίδια που παίζονται στις πλάτες τους”.

Έχουμε χρέος όσοι αγνοί πατριώτες υπάρχουμε ακόμη, να μπούμε μπροστά στον αγώνα για τη σωτηρία της πατρίδας. Η άρνηση αυτήν την ύστατη ώρα, ισούται με προδοσία. Προσωπικά είμαι στην πρώτη γραμμή του αγώνα. Περιμένω όμως και άλλους να ακολουθήσουν το παράδειγμα μου.

Ηλίας Ευαγελόπουλος
Economist