Το στοίχημα του τουρισμού
Αυτή η είδηση θα μπορούσε να γίνει πολύ καλύτερη, εάν υπήρχε σχέδιο, συντονισμός και διάθεση για σοβαρή δουλειά από όλους τους εμπλεκόμενους.
Υπάρχει μια καλή είδηση, που αναπαράγεται συνεχώς και παντού, ακόμη και στα μέσα ενημέρωσης που φαίνεται να έχουν κάνει τάμα να βλέπουν κάθε ποτήρι στην ελληνική οικονομία εντελώς άδειο: Ο τουρισμός συνεχίζει και φέτος την ανοδική πορεία του, όχι μόνο διότι η Ελλάδα είναι μια ιδανική χώρα για διακοπές, αλλά και επειδή αρκετές από τις... ανταγωνίστριες χώρες -κυρίως στο κομμάτι “ήλιος, θάλασσα”- φαντάζουν επικίνδυνες ή αίφνης αφιλόξενες. Οι τουρίστες, λοιπόν, ήρθαν, τα ξενοδοχεία γέμισαν, οι ταβέρνες δουλεύουν. Και πολλοί άνθρωποι έχουν απαλλαγεί για μερικούς μήνες από την αγωνία της ανεργίας.
Αυτή η είδηση θα μπορούσε να γίνει πολύ καλύτερη, εάν υπήρχε σχέδιο, συντονισμός και διάθεση για σοβαρή δουλειά από όλους τους εμπλεκόμενους. Εάν αυγάτιζαν οι έξυπνες επιχειρηματικές προσπάθειες για την προσφορά ενός ελκυστικού προϊόντος, πέρα από τα όσα απλόχερα προσφέρει η ελληνική φύση, κι αν εξέλιπαν -ή πιο ρεαλιστικά εάν μειώνονταν- οι αρπαχτές, η προχειρότητα, το βόλεμα με τη φτήνια σε διάφορους κρίκους της αλυσίδας.
Κι όλα ξεκινούν από τα μικρά και τα σχετικά εύκολα, όπως δείχνει μια σύγκριση μεταξύ δύο μίνι τουριστικών μονάδων στο ίδιο χωριό της Χαλκιδικής. Ωραίο το οίκημα και των δύο, εξαιρετική η πρόσβασή τους στην παραλία και το πευκόφυτο βουνό. Η πρώτη παρέχει ένα μαγευτικό πρωινό, με τις παραδοσιακές πίτες, μέλι, τυρί, ελιές από την τοπική παραγωγή. Η δεύτερη τις κλασικές συσκευασίες ξενοδοχείου, ίδιες σε κάθε γωνιά της γης. Η πρώτη συνεργάζεται με ευφάνταστους νέους επιχειρηματίες που σχεδιάζουν βόλτες στο βουνό, θεματικές περιηγήσεις στις γειτονικές πόλεις, μαθήματα καταδύσεων ή ιστιοπλοΐας. Η δεύτερη στέλνει τους πελάτες της στις κοντινές ξαπλώστρες. Λεφτά βγάζουν και οι δύο, όταν η Χαλκιδική βουλιάζει από τους τουρίστες. Αλλά η πρώτη καταφέρνει να μείνει αξέχαστη στον επισκέπτη, ενίοτε να τον προσελκύσει και εκτός τουριστικής σεζόν, ενώ ενισχύει και την τοπική οικονομία.
Αυτά είναι τα μικρά, είναι γνωστά από χρόνια, όλο και περισσότεροι επιχειρηματίες του τουρισμού τα κάνουν - αλλά ακόμη αποτελούν μειοψηφία. Και μετά έρχονται τα μεγάλα και τα δύσκολα: Αυτά που πρέπει να κάνει το κράτος -υποδομές, φορολογικό πλαίσιο, έλεγχοι- και αυτά που πρέπει να κάνουν οι επιχειρηματίες, πολλοί από τους οποίους ρέπουν στη φοροδιαφυγή και την εκμετάλλευση της μαύρης εργασίας.
Αλλά, αυτά είναι που μπορούν να βγάλουν τη χώρα από την κρίση.
[VIA]
Υπάρχει μια καλή είδηση, που αναπαράγεται συνεχώς και παντού, ακόμη και στα μέσα ενημέρωσης που φαίνεται να έχουν κάνει τάμα να βλέπουν κάθε ποτήρι στην ελληνική οικονομία εντελώς άδειο: Ο τουρισμός συνεχίζει και φέτος την ανοδική πορεία του, όχι μόνο διότι η Ελλάδα είναι μια ιδανική χώρα για διακοπές, αλλά και επειδή αρκετές από τις... ανταγωνίστριες χώρες -κυρίως στο κομμάτι “ήλιος, θάλασσα”- φαντάζουν επικίνδυνες ή αίφνης αφιλόξενες. Οι τουρίστες, λοιπόν, ήρθαν, τα ξενοδοχεία γέμισαν, οι ταβέρνες δουλεύουν. Και πολλοί άνθρωποι έχουν απαλλαγεί για μερικούς μήνες από την αγωνία της ανεργίας.
Αυτή η είδηση θα μπορούσε να γίνει πολύ καλύτερη, εάν υπήρχε σχέδιο, συντονισμός και διάθεση για σοβαρή δουλειά από όλους τους εμπλεκόμενους. Εάν αυγάτιζαν οι έξυπνες επιχειρηματικές προσπάθειες για την προσφορά ενός ελκυστικού προϊόντος, πέρα από τα όσα απλόχερα προσφέρει η ελληνική φύση, κι αν εξέλιπαν -ή πιο ρεαλιστικά εάν μειώνονταν- οι αρπαχτές, η προχειρότητα, το βόλεμα με τη φτήνια σε διάφορους κρίκους της αλυσίδας.
Κι όλα ξεκινούν από τα μικρά και τα σχετικά εύκολα, όπως δείχνει μια σύγκριση μεταξύ δύο μίνι τουριστικών μονάδων στο ίδιο χωριό της Χαλκιδικής. Ωραίο το οίκημα και των δύο, εξαιρετική η πρόσβασή τους στην παραλία και το πευκόφυτο βουνό. Η πρώτη παρέχει ένα μαγευτικό πρωινό, με τις παραδοσιακές πίτες, μέλι, τυρί, ελιές από την τοπική παραγωγή. Η δεύτερη τις κλασικές συσκευασίες ξενοδοχείου, ίδιες σε κάθε γωνιά της γης. Η πρώτη συνεργάζεται με ευφάνταστους νέους επιχειρηματίες που σχεδιάζουν βόλτες στο βουνό, θεματικές περιηγήσεις στις γειτονικές πόλεις, μαθήματα καταδύσεων ή ιστιοπλοΐας. Η δεύτερη στέλνει τους πελάτες της στις κοντινές ξαπλώστρες. Λεφτά βγάζουν και οι δύο, όταν η Χαλκιδική βουλιάζει από τους τουρίστες. Αλλά η πρώτη καταφέρνει να μείνει αξέχαστη στον επισκέπτη, ενίοτε να τον προσελκύσει και εκτός τουριστικής σεζόν, ενώ ενισχύει και την τοπική οικονομία.
Αυτά είναι τα μικρά, είναι γνωστά από χρόνια, όλο και περισσότεροι επιχειρηματίες του τουρισμού τα κάνουν - αλλά ακόμη αποτελούν μειοψηφία. Και μετά έρχονται τα μεγάλα και τα δύσκολα: Αυτά που πρέπει να κάνει το κράτος -υποδομές, φορολογικό πλαίσιο, έλεγχοι- και αυτά που πρέπει να κάνουν οι επιχειρηματίες, πολλοί από τους οποίους ρέπουν στη φοροδιαφυγή και την εκμετάλλευση της μαύρης εργασίας.
Αλλά, αυτά είναι που μπορούν να βγάλουν τη χώρα από την κρίση.
[VIA]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.