Αφανείς ήρωες πίσω από τις φλόγες

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ Αυγή   Καλυβιώτου Μαρία
«Το πρωί πηγαίνω στη δουλειά μου και στη συνέχεια επιστρέφω εδώ για να κάνω τη βάρδιά μου. Η σωματική κούραση είναι μεγάλη, αλλά ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός είναι παντού στην ανάγκη. Όταν αγαπάς κάτι και το θέλεις πολύ, τίποτα δεν είναι δύσκολο. Πρέπει να βοηθήσουμε τους συμπολίτες μας και τους πυροσβέστες να φέρουν εις πέρας αυτή την πολύ δύσκολη κατάσταση», λέει η 54χρονη Κλεοπάτρα, μια από τους εκατοντάδες εθελοντές στις πυρκαγιές του Σώματος Εθελοντών Σαμαρειτών, Διασωστών και Ναυαγοσωστών του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού (ΕΕΣ).

Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, αφανείς ήρωες του ΕΕΣ σμίγουν τις δυνάμεις τους με τους πυροσβέστες και τις τοπικές αρχές που βρίσκονται αντιμέτωποι με τα πύρινα μέτωπα και σβήνουν φωτιές, παρέχουν πρώτες βοήθειες, διασώζουν ανθρώπους και ζώα, ενώ διανέμουν και νερό σε πυροσβέστες, εθελοντές και πολίτες.

Η Κλεοπάτρα, εργαζόμενη και μητέρα τριών παιδιών, μετρά 18 χρόνια μάχης σε πύρινα μέτωπα και φέτος πάλεψε με τις φλόγες στην καταστροφική πυρκαγιά του Καλάμου. «Το μέγεθος της καταστροφής είναι πολύ μεγάλο και οι στιγμές που επιχειρούσαμε μέσα στις φωτιές πολύ έντονες. Δεν μπορείς να περιγράψεις με λόγια πώς είναι να εγκλωβίζεσαι στις φλόγες. Είναι πάρα πολύ δύσκολο. Αν δεν πάρεις γρήγορες και σωστές αποφάσεις κινδυνεύεις. Είδαμε ζώα και σπίτια καμένα», αναφέρει κατά την καταγραφή της εμπειρίας της στον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό.

«Καταστράφηκαν περιουσίες. Μεταφέραμε ανθρώπους και ζώα σε ασφαλή σημεία. Οικογένειες που είχαν μια σακούλα με ό,τι μπόρεσαν να πάρουν από ρούχα και φωτογραφίες των παππούδων τους. Παρείχαμε Πρώτες Βοήθειες στο ιατρείο που μας παραχώρησε ο Δήμος Ωρωπού. Τα περιστατικά που αντιμετωπίσαμε ήταν πολλά. Κυρίως πυροσβέστες που πάθαιναν θερμική εξάντληση».

“Περήφανη για τους συναδέλφους ”

Μπορεί τα χρόνια που μετρά στη διαχείριση κρίσεων να είναι μπόλικα, ωστόσο κάθε περίπτωση, όπως και κάθε ανθρώπινη ιστορία είναι πάντα μοναδική. «Όλοι οι Εθελοντές Σαμαρείτες έδωσαν την ψυχή τους και τους ευχαριστώ γι' αυτό. Για παράδειγμα ο Γιώργος Κώνστας τρεις μέρες οδηγούσε μέσα στα μέτωπα της φωτιάς και ανεβοκατέβαζε Εθελοντές στην Αθήνα» αναφέρει στον ΕΕΣ. «Οι άνθρωποι μας σταματούσαν στον δρόμο και μας ρωτούσαν αν χρειαζόμαστε νερό ή φαγητό, αν είμαστε καλά. Κάποιοι ήθελαν να μας φιλοξενήσουν στα σπίτια τους και μας ευχαριστούσαν για όσα κάναμε. Είμαι περήφανη που ανήκω στον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό. Είμαι περήφανη για τους συναδέλφους μου. Όσο κρατάνε τα πόδια μου και όσο αντέχει η ψυχή μου θα προσπαθώ να κάνω αυτό για το οποίο γεννήθηκα, να βοηθάω τους συνανθρώπους μου», καταλήγει.

Εκτός από τις συνεχείς περιπολίες στον Κάλαμο και την ενίσχυση των πυροσβεστικών δυνάμεων σε Βλαστό, Καπανδρίτι, Άγ. Αποστόλους, Αφμιάρειο, Μικροχώρι, Μπάφι και την Εθνική Οδό Καλάμου, τους Εθελοντές Σαμαρείτες συναντήσαμε και στον Νομό Ηλείας, στην Αμαλιάδα, στην Κεφαλλονιά και τη Ζαχάρω. Αντιμετώπισαν εκατοντάδες περιστατικά, κυρίως ερεθισμούς ματιών, τραυματισμούς, αναπνευστικά προβλήματα και εγκαύματα, ενώ όλες τις μέρες διένειμαν νερό σε όσους επιχειρούσαν και όσους πλήττονταν από τις πυρκαγιές.

86 χρόνια στην πρώτη γραμμή

Πάντα πιστοί στο ανθρωπιστικό τους έργο, οι Σαμαρείτες - Διασώστες - Ναυαγοσώστες του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, παραμένουν σε ετοιμότητα προκειμένου να βοηθήσουν το έργο των Αρχών αλλά και κάθε πολίτη των περιοχών που πλήττονται από τα πύρινα μέτωπα, μέχρι να σβήσει και η τελευταία εστία.

Από τη δημιουργία του (1931) μέχρι την έναρξη του πολέμου το 1940, διέθετε μια μεγάλη δύναμη Εθελοντών Σαμαρειτών, η οποία ανερχόταν στα 1.195 άτομα. Από το 1937 στο Σώμα Εθελοντών Σαμαρειτών εντάχθηκαν και γυναίκες, όπου μέχρι το 1955, οπότε και σταμάτησε προσωρινά με απόφαση της Κεντρικής Διοίκησης η είσοδος γυναικών, εκπαιδεύτηκαν συνολικά 723 Εθελόντριες Σαμαρείτισσες.

Από το 1975 έως σήμερα, το Σώμα Εθελοντών Σαμαρειτών, Διασωστών και Ναυαγοσωστών δέχεται νέους, αδιακρίτως φύλλου και μάλιστα σήμερα το ποσοστό ανδρών - γυναικών είναι 40% και 60% αντίστοιχα. Η Σχολή του Σώματος Εθελοντών Σαμαρειτών, από το 1941 έως το 1945 αναγκάστηκε να διακόψει την λειτουργία της λόγω του πολέμου και της κατοχής.

Σήμερα, αποτελεί τη μεγαλύτερη και πιο ενεργή Εθελοντική Οργάνωση Πρώτων Βοηθειών, Διάσωσης και Ναυαγοσωστικής στην Ελλάδα, ενώ ήδη διευρύνει την δράση του μέσω διακρατικών συνεργασιών σε ολόκληρο τον κόσμο.