[Ελλάδα]Χρόνισε χωρίς ακόμα να ψηφιστεί, το νέο σχέδιο νόμου για τα Υδατοδρόμια

Το Λιμενικό Ταμείο Σκύρου είναι ο Δημόσιος φορέας που διενέργησε την 11/4/2014 τον πρώτο στη Χώρα διαγωνισμό για την ίδρυση (κατασκευή), λειτουργία και εκμετάλλευση Υδατοδρομίου εντός Ζώνης Λιμένα από ιδιώτη επενδυτή με παραχώρηση χώρου για 10 έτη έναντι ανταλλάγματος, χωρίς κανένα κόστος για την Υπηρεσία.



Ο διαγωνισμός έγινε  στο πλαίσιο του νόμου 4146/13 για τα υδροπλάνα σε συνδυασμό με τις διατάξεις περί παραχωρήσεων σε Ζώνη Λιμένα με εκτέλεση έργου. Και αποτέλεσε τη βάση δεκάδων άλλων που ακολούθησαν σε όλη τη Χώρα.

Το Λ.Τ Σκύρου το οποίο ασχολήθηκε από το ξεκίνημά του με το θέμα των υδροπλάνων, είναι ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένο και καταθέτει τις απόψεις του χωρίς οποιαδήποτε μορφής δέσμευση η εξάρτηση.

Το Λ.Τ Σκύρου υποστηρίζει τις προοδευτικές πρακτικές, και τον ορθολογικό σχεδιασμό. Και στηρίζει τις θέσεις του με αποδείξεις, έχοντας καταστήσει το Λιμένα Λιναριάς Σκύρου το καλύτερο Δημόσιο Λιμάνι της Χώρας.

42 μήνες μετά την ψήφιση του αναπτυξιακού νόμου 4146 του 2013,  που ήρθε μια δεκαετία περίπου αργότερα από την προηγούμενη, υπονομευμένη κατά τη γνώμη μας «προσπάθεια»  πτήσης των Υδροπλάνων, αναμένουμε την τρίτη προσπάθεια με την  ψήφιση του νέου σχεδίου νόμου που εισήγαγε στις 5/Αυγούστου /2016  ο Υπουργός Μεταφορών και Δικτύων κος Σπίρτζης.

Πέρασαν 12 μήνες  από την κατάθεση του νέου σχεδίου νόμου για τα Υδατοδρόμια, η  διαβούλευση ολοκληρώθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου 2016 και από τότε αναμένεται η ψήφιση του από την ολομέλεια της Βουλής.

Το Λιμενικό Ταμείο Σκύρου έχει εκφράσει τις αντιρρήσεις του σε ρυθμίσεις που εισάγονται με τη νέα πρόταση νόμου με παρατηρήσεις του επί της Δημόσιας διαβούλευσης του νόμου, και άλλες αναφορές του.


Το Λ.Τ Σκύρου διαφωνεί με το άρθρο 2/2α του νέου σχεδίου νόμου που θέλει τις κατασκευές των Υδατοδρομίων να εκτελεσθούν από το (πτωχευμένο) Δημόσιο και την άδεια ίδρυσης να εκδίδεται στο όνομα των επίσης αδύναμων Δημόσιων Φορέων.
Στο εν λόγω άρθρο δεν διευκρινίζεται, από ποιόν και  με πιο τρόπο θα χρηματοδοτηθούν οι κατασκευές των Υδατοδρομίων.

Με χρηματοδοτήσεις μέσω προγραμμάτων  ΕΣΠΑ?

Από το κράτος μέσω του προγράμματος Δημόσιων επενδύσεων ?

Από τους φορείς (Περιφέρειες , Δήμοι, Λιμενικά Ταμεία)? Αυτών που στο πρόσφατο παρελθόν κλήθηκαν να μεταφέρουν τα πενιχρά αποθεματικά τους στην Τράπεζα Ελλάδος;  Οι οποίοι καλούνται να χρηματοδοτήσουν τις κατασκευές ενώ εχουν ήδη απολέσει  τα αποθεματικά τους κατά το πρόσφατο «κούρεμα» του Δημόσιου χρέους το 2013;

Το Λ.Τ Σκύρου δεν κατανοεί το λόγο γιατί το Δημόσιο θα πρέπει να χρεωθεί μια επένδυση που αμέσως μετά την αποπεράτωση της φάσης των κατασκευών οι υποδομές θα περιέλθουν, μέσω διαγωνισμών, σε ιδιωτικούς φορείς λειτουργίας όπως σωστά ορίζεται στο προτεινόμενο νομοσχέδιο.

Το Λ.Τ Σκύρου δεν κατανοεί  την επιλογή των κατασκευών από το Δημόσιο λαμβάνοντας υπόψη ότι τα ιδιοκτησιακά συμφέροντα του κράτους είναι εξασφαλισμένα αφού κάθε ιδιωτική επένδυση που γίνεται σε Δημόσιο κτήμα ανήκει στο Δημόσιο. Για ποιο λόγο να μην τις χρηματοδοτήσει ο ιδιωτικός  φορέας λειτουργίας;

Το Λ.Τ Σκύρου δεν κατανοεί αυτή την εξαίρεση, όταν στις διατάξεις του Υπουργείου Ναυτιλίας περί «παραχωρήσεων μεθ εκτέλεσης έργου» σε ιδιωτικούς φορείς, δεν προβλέπονται διακρίσεις ως προς το είδος των ιδιωτικών επενδύσεων στα Λιμάνια, ενώ στο νέο σχέδιο νόμου αποκλείονται οι ιδιωτικές επενδύσεις στην κατασκευή υδατοδρομίων.

Το νέο σχέδιο νόμου προβλέπει ότι οι Δημόσιοι φορείς που (στο πλαίσιο του ν.4146/2013)  μέσω διαγωνισμών ανέθεσαν σε ιδιωτικούς φορείς να κατασκευάσουν και να λειτουργήσουν τα Υδατοδρόμια , τώρα θα πρέπει να τους αποζημιώσουν  για να καλύψουν το κόστος της δουλειάς που προηγήθηκε και στη συνέχεια να κατασκευάσουν οι ίδιοι  αυτό που είχαν επιλέξει για διαφόρους λόγους να μην πράξουν!
Οι αποζημιώσεις αυτές θα πρέπει να καταβληθούν στις ιδιωτικές εταιρείες, χωρίς να διευκρινίζεται ποιος , με τι πόρους η όρους η σε ποια χρονικά όρια θα καταβάλλει τις αποζημιώσεις, εφ όσον συμφωνήσει και εφ όσον ευρίσκεται στην οικονομική θέση να το πράξει.

Ακόμα μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας θα αντιμετωπίσουν φορείς οι οποίοι δεν έχουν ακόμα εκκινήσει διαδικασίες ίδρυσης Υδατοδρομίου είτε από καθυστέρηση ή  αδυναμία της διοίκησης τους είτε γιατί σκόπευαν να τις αναθέσουν σε ανάδοχο εταιρεία.

Θα πρέπει να επισημανθεί ότι οι Δημόσιοι φορείς οι οποίοι επέλεξαν να ακολουθήσουν την διαδικασία της «παραχώρησης μεθ εκτέλεσης έργου» σε ιδιώτες επενδυτές μέσω διαγωνισμού το έπραξαν κυρίως γιατί δεν διέθεταν τους πόρους τη στελέχωση και την τεχνογνωσία τα οποία τώρα καλούνται να αποκτήσουν!!

Και προκύπτουν ερωτήματα.

Τι θα απογίνουν οι διαγωνισμοί οι οποίοι έχουν γίνει στο πλαίσιο διατάξεων περί παραχωρήσεων  του Υπουργείου Ναυτιλίας &Νησιωτικής Πολιτικής και ισχύουν;

Το Υπουργείο Τουρισμού δεν θα έπρεπε να έχει τον πρώτο λόγο στη χάραξη της πολιτικής για τα Υδροπλάνα σε ότι αφορά τους Τουριστικούς Λιμένες και τα Εθνικά τουριστικά συμφέροντα;



Το Λιμενικό Ταμείο Σκύρου έχει εκφράσει τη διαφωνία του με την προτεινόμενη ρύθμιση που επιβάλλει στις ναυλωμένες πτήσεις να εκκινούν μόνο από πιστοποιημένο υδατοδρόμιο – αεροδρόμιο για μία μόνο ναύλωση και επιστροφή στο σημείο εκκίνησης (υδατοδρόμιο – αεροδρόμιο) κάτι που καταργεί τη πρόβλεψη του προηγούμενου νόμου (4146/13) για την ελεύθερη διασύνδεση δυο ή και περισσότερων «Υδάτινων πεδίων» μεταξύ τους (περιοχών που δεν διαθέτουν υδατοδρόμιο).
Για να γίνει αυτό πιο κατανοητό, είναι σαν ένα ταξί που θα πρέπει μετά από κάθε «κούρσα»  να επιστρέφει στην πιάτσα εκκίνησης για να πάρει τους επόμενους επιβάτες!

Πώς οι ναυλώσεις των υδροπλάνων θα έχουν βιωσιμότητα και τουριστικό ενδιαφέρον όταν περιορίζονται?

Κατά την γνώμη μας οι τακτικές δρομολογήσεις από Υδατοδρόμιο σε Υδατοδρόμιο  πολύ δύσκολα θα είναι οικονομικά δελεαστικότερες αυτών της κλασσικής αεροπορικής σύνδεσης. Οι ναυλώσεις θα αποτελέσουν την αιχμή του δόρατος στη λειτουργία των υδροπλάνων.

Το Λιμενικό Ταμείο Σκύρου έχει επανειλημμένα εκφράσει τις απόψεις του για τα Υδροπλάνα και τη Λιμενική Πολιτική.
Και θεωρεί πως εφ όσον όλοι συμφωνήσουμε ότι η Λιμενική Πολιτική είναι Εθνική και όχι τοπική υπόθεση  έτσι και το θέμα των Υδατοδρομίων – Υδροπλάνων πρέπει να είναι ενταγμένο σε μια Εθνική στόχευση στην οποία πέρα από τις επιταγές της Ναυτιλιακής πολιτικής να συνυπολογίζεται  το Τουριστικό συμφέρον και η τουριστική προοπτική  της Χώρας.

Περιορισμοί οι οποίοι προσθέτουν δυσκολίες και όχι απλοποιήσεις στην υλοποίηση του project, περιορισμοί που  επιβάλλουν επενδύσεις από τους Δημόσιους φορείς οι οποίοι ήδη αντιμετωπίζουν οικονομικά, διοικητικά και στελεχιακά προβλήματα, οδηγούν σε απαισιόδοξες  σκέψεις.

Εάν η υποστήριξη των Υδροπλάνων αποτελεί Εθνικό στόχο και οι κατασκευές των Υδατοδρομίων επιλέγεται να εκτελεστούν από το Δημόσιο, τότε θα πρέπει να αναληφθεί  κρατική πρωτοβουλία για την εξασφάλιση  συνολικής χρηματοδότησης ενός εκτεταμένου δικτύου Υδατοδρομίων με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα ολοκλήρωσης τους, ώστε να μπορέσουν να  αποτελέσουν αποτελεσματικό και βιώσιμο μοχλό Εθνικής Τουριστικής και συγκοινωνιακής ανάπτυξης.

Εάν, εν μέσω της καθολικής οικονομικής  δυσπραγίας,  οι κατασκευές αφεθούν να γίνουν από όσους Δημόσιους φορείς όσους απλά τύχει να έχουν την οικονομική δυνατότητα η τη θέληση και δεν θα συγκροτηθεί άμεσα ικανό και βιώσιμο δίκτυο Υδατοδρομίων, τότε το θέμα  «Υδροπλάνα» θα ξαναδιαλυθεί στα «εξ ων συνετέθη».

Το Λιμενικό Ταμείο Σκύρου δεν υποστηρίζει το μοντέλο που θέλει τον «μάγκα» Πρόεδρο η τον «μάγκα» Δήμαρχο που καυχιέται ότι εξασφαλίζει όσα άλλοι αδυνατούν να εξασφαλίσουν. Οι κοινωνίες πρέπει με κεντρική μέριμνα να απολαμβάνουν δομές με ποιότητα για όλους.

Το Λ.Τ Σκύρου προσδοκά  από τη Διοίκηση να νομοθετεί πρακτικά, να διευκολύνει και όχι δυσκολεύει, να προβλέπει, να σχεδιάζει και να δίνει λύσεις στό το σύνολο των υποδομών που θα συγκροτήσουν δίκτυο.



Με γνώμονα τις ανάγκες που έχουν προκύψει από την οικονομική  κρίση και παρά το χρόνο που έχει χαθεί, πιστεύουμε πως μια κοινή συναπόφαση των Υπουργείων Ναυτιλίας, Τουρισμού, Μεταφορών, μαζί με τους φορείς του Τουρισμού και της Ναυτιλίας οφείλει να οδηγήσει σε ρεαλιστικές λύσεις που τόσο έχει ανάγκη η Χώρα.

Η εποχή που μεγάλο μέρος της κοινωνίας επιβίωνε χωρίς υποδομές αλλά με ατομικές συμφωνίες έχει περάσει ανεπιστρεπτί.

Όσοι διασωθούμε θα το οφείλουμε στην οργάνωση και την υπέυθυνη αντιμετώπιση των ζητημάτων που θα στηρίζεται στη λήψη στιβαρών αποφάσεων και στη δημιουργία σοβαρών υποδομών, είτε ιδιωτικών είτε Δημόσιων, που επάνω τους θα επενδύσουν εμείς και επόμενες γενιές.