Οδοιπορικό στην Κόνιτσα των Αγίων Κοσμά Αιτωλού και Παϊσίου Αγιορείτη

Γράφει και επιμελείται ο Παναγιώτης Αποστόλου

Η Κόνιτσα είναι κωμόπολη του νομού Ιωαννίνων και έδρα του Δήμου Κόνιτσας της Ηπείρου, ευρισκόμενη 64 χιλιόμετραβόρεια από τα Ιωάννινα, 17 χιλιόμετρα από τα σύνορα με την μαρτυρική Βόρεια Ήπειρο!

Κείται αμφιθεατρικά στην πλαγιά του βουνού Τραπεζίτσα της πανέμορφης οροσειράς της Πίνδου, με μοναδική θέα την πεδιάδα – κάμπο της Κόνιτσας, όπου ο επιβλητικός ποταμός Αώος βρίσκεται στα “πόδια” της και συναντιέται με το Βοϊδομάτη (το καθαρότερο ποτάμι της Ευρώπης) και τον ποταμό Σαραντάπορο!

Η Κόνιτσα είναι περιφερειακό κέντρο για πάρα πολλά μικρά χωριά της Πίνδου, διαθέτοντας μεγάλη αγορά, αφού ο καλλιεργείται συστηματικά από τους κατοίκους της, πολλά μαγαζιά με υπέροχα τοπικά εδέσματα (μπακλαβάδες, ραβανί κλπ) και πολλές ωραίες ταβέρνες με ντόπια αγαθά (κρέατα, κηπευτικά, τυροκομικά όπως το γαλοτύρι κα)! Τα ξενοδοχεία και τα ενοικιαζόμενα δωμάτια μπορούν να εκπληρώσουν όλες τις απαιτήσεις των επισκεπτών! Τα τελευταία χρόνια, παρ΄ ότι παραμελημένη από την Πολιτεία αφού δεν έχει αξιοποιηθεί ο “πλούτος” της κατάλληλα, έχει κάνει άλματα – κυρίως από το μεράκι των κατοίκων της – αξιοποιώντας τις ομορφιές της! Έτσι, έχει αναπτυχθεί πάρα πολύ ο εναλλακτικός τουρισμός, όπως ο αθλητικός τουρισμός αναψυχής, ο ιαματικός τουρισμός και ο θρησκευτικός τουρισμός!

Η Κόνιτσα αποτελεί για πάρα πολλούς επισκέπτες, σημείο αναφοράς στην εξερεύνηση της Πίνδου!

Το rafting στο Βοϊδομάτη είναι μια από αυτές τις εξερευνήσεις! Η “κατάβαση” ξεκινάει από το χωριό της Αρίστης και το φημισμένο γεφύρι της, που βρίσκεται στην καρδιά του Εθνικού Δρυμού Βίκου – Αώου! Όπου αυτός διασχίζεται σύμφωνα με τη ροή του ποταμού! Οι τολμηρότεροι κάνουν το καλοκαίρι και τις βουτιές τους στα πεντακάθαρα αλλά κρύα νερά του Βοϊδομάτη (μέση θερμοκρασία 5-9 βαθμοί Κελσίου)!

Άλλα ενδιαφέροντα για να απολαύσει ο επισκέπτης, είναι:

O Εθνικός Δρυμός Βίκου – Αώου, όπως αναφέραμε ήδη, που περιλαμβάνει και την εντυπωσιακή Χαράδρα του Βίκου και του Αώου, ιδιαίτερα γνωστή για την αξιόλογη χλωρίδα της, αλλά και τα όρη της Τύρφης!

Τα ιαματικά λουτρά των Καβασίλων και του Αμάραντου!

Τα καταπληκτικά χωριά των Ζαγωριών (τα ονομαστά Ζαγοροχώρια) και του Πωγωνίου!

Η κεντρική πλατεία της Κόνιτσας

Η Λέσχη Αξιωματικών φρουράς της Κόνιτσας

Ο πολιούχος Άγιος της Κόνιτσας είναι ο Κοσμάς ο Αιτωλός! Που προς τιμή του Αγίου έχει αναγερθεί περικαλλής Ιερός Ναός στο κέντρο της Κόνιτσας από το 1975! Ο ναός διαθέτει δυο παρεκκλήσια, από τα οποία το ένα είναι αφιερωμένο στον Άγιο Γεώργιο τον Τροπαιοφόρο και το άλλο στο Νεομάρτυρα Ιωάννη τον εκ Κονίτσης!

Έτσι και φέτος με θρησκευτική κατάνυξη και τη συμμετοχή κι άλλων Αρχιερέων και μεγάλο αριθμό προσκυνητών, πραγματοποιήθηκαν στην Κόνιτσα οι καθιερωμένες εκδηλώσεις προς τιμή και μνήμη του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού! Εκτός του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Κόνιτσας, συμμετείχαν και οι Σεβασμιότατοι Μητροπολίτες, Διδυμοτείχου, Ορεστιάδας και Σουφλίου κ. Δαμασκηνός, Σιδηροκάστρου κ. Μακάριος και Ανδίδων Καναδά κ. Χριστόφορο!

Στον Εσπερινό που τελέστηκε στις 23 Αυγούστου χοροστάτησε ο Μητροπολίτης Μακάριος και στο κήρυγμά του αναφέρθηκε στη ζωή και το έργο του Εθναποστόλου Αγίου Κοσμά του Αιτωλού.

Αποτέλεσμα εικόνας για ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ ΚΟΝΙΤΣΑΣ

Ακολούθησε λιτανεία της ιεράς εικόνας του Αγίου καθώς και του Ιερού Λειψάνου, με

Τη συνοδεία στρατιωτικού αγήματος και μιας πραγματικής λαοθάλασσας πιστών!

Στην Κεντρική Πλατεία της Κόνιτσας αναπέμφθηκε σύντομη δέηση και ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Ανδρέας αναφέρθηκε στο Βορειοηπειρωτικό και την Παιδεία (σχετικά με το θέμα της έπαρσης σημαίας, τις παρελάσεις με κλήρωση κ.ά.), στην τύχη της Κόνιτσας και της επαρχίας που διαθέτει τρεις Αγίους: τον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό, τον Άγιο Ιωάννη Κονίτσης και τον Άγιο Παΐσιο τον Αγιορείτη, ενώ μίλησε με θερμά λόγια για τους Μητροπολίτες που τίμησαν φέτος την εορτή του Αγίου Κοσμά! Η λιτανεία συνεχίστηκε με την επιστροφή στο Ναό για την απόλυση και τη διανομή της αρτοκλασίας!

Κατά την ημέρα της εορτής του Αγίου στις 24 Αυγούστου, τελείται αρχιερατική θεία λειτουργία χοροστατούντος του Μητροπολίτη Δρυινουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης κ. Ανδρέα! Στην οποία χοροστάτησε στον όρθρο και προεξήρχε στη Θεία Λειτουργία ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Σιδηροκάστρου Μακάριος! Στο Θείο λόγο αναφέρθηκε στο έργο του Αγίου Κοσμά και ότι “τώρα γίνεται προσπάθεια να αποκοπούμε από τις ρίζες και την παράδοση, αλλά εμείς πιστοί στις διδαχές του Αγίου Κοσμά θα αγωνιζόμαστε”!

Μετά το τέλος της ομιλίας του ψάλθηκε από όλους ο Εθνικός μας Ύμνος!

Ακολούθησε μικρή δεξίωση στην ισόγειο αίθουσα του Δημαρχείου Κονίτσης, ενώ οι Μητροπολίτες και αρκετοί προσκυνητές μετέβησαν στην Ιερά Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου Μολυβδοσκεπάστου, όπου έγινε πνευματικό μνημόσυνο και δέηση στον τάφο του αλησμόνητου Μητροπολίτου Σεβαστιανού!

Ωστόσο, στην ακριτική Κόνιτσα βρίσκεται και το σπίτι του Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτη!

Ο Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης είναι ευρέως γνωστός για το βίο του, το έργο του και τις προφητείες του! Πέθανε στις 12 Ιουλίου 1994 και η κατάταξή του ως Αγίου της Ορθοδόξου Εκκλησίας πραγματοποιήθηκε από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως στις 13 Ιανουαρίου 2015 και η Εκκλησία μας εορτάζει τη μνήμη του στις 12 Ιουλίου!

Επισκεπτόμενοι την Κόνιτσα, δεν μπορούσαμε να μην πάμε στο σπίτι όπου έζησε ο Άγιος Παΐσιος!

Εκεί ο ξεναγός μας είπε τα παρακάτω λιτά:

«Ο Γέροντας Παΐσιος γεννήθηκε στα Φάρασα Καππαδοκίας (1924), την εποχή που γινόταν ανταλλαγή πληθυσμών μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας. Τον βάφτισε ο Άγιος Αρσένιος μαζί με όλα τα αβάφτιστα παιδιά την εποχή εκείνη – δίνοντας το όνομά του - γιατί λέει ότι θα κάνουμε ένα ταξίδι μεγάλο στην Ελλάδα, μην πάθει κανένα κακό κανένα μικρό στη διαδρομή και πάει αβάφτιστο. Ξεκίνησαν για την Ελλάδα. Πήγαν στον Πειραιά, στην Κέρκυρα στην Ηγουμενίτσα μετά από δύο χρόνια ήταν εδώ. Εδώ μεγάλωσε με τα αδέρφια του με τους γονείς του, πήγε δημοτικό σχολείο, γυμνάσιο δεν υπήρχε και έμαθε την τέχνη του ξυλουργού. Δούλεψε σε κατάστημα ξυλουργός γι΄ αυτό του έθεσαν να πάει στο στρατό. Έτυχε η σειρά του να είναι στην αρχή του εμφυλίου πολέμου. Πριν πάει στο στρατόπεδο πήγε στο εκκλησάκι της Αγ. Βαρβάρας απέναντι προσευχήθηκε και ζήτησε την βοήθεια της Παναγίας και της είπε. «Βοήθησέ με να πάω στον πόλεμο, να μην σκοτώσω κανέναν άνθρωπο και ότι μου ζητήσεις θα το κάνω.

Στο βάθος ψηλά το εκκλησάκι της Αγίας Βαρβάρας

Και έτσι έγινε. Πήγε στον πόλεμο ως ασυρματιστής. Πέντε έξι χρόνια έκατσε στο στρατό, απολύθηκε, δεν γύρισε στο σπίτι του και πήγε στο Αγ. Όρος ως μοναχός. Μετά από δύο χρόνια του παρουσιάστηκε η Παναγία στο Αγ. Όρος και του λέει «Παΐσιε, έχεις ένα τάμα να εκπληρώσεις. Θα πας στην Κόνιτσα και θα σου πω τι θα κάνεις. Τον καιρό που πέρασαν οι Γερμανοί από εδώ είχαν κάψει το μοναστήρι της Γέννησης της Θεοτόκου και ο Παΐσιος ως ξυλουργός έκανε όλα τα μισό-καμένα στασίδια στην εκκλησία και μία ομάδα εθελοντών, εργάτες έκαναν την πλάκα τσιμέντο. Κάποια στιγμή κατάλαβαν εκεί, πως τα τσιμέντα δεν έφταναν για να τελειώσει η πλάκα. Για να έρθουν τα ζώα από εκεί στην Κόνιτσα να φορτώσουν τσιμέντο και να γυρίσουν πίσω στο μοναστήρι, θα περνούσε πολύ ώρα. Η παλιά η πλάκα θα στέγνωνε, η καινούργια δεν θα έσμιγε, ήταν άχρηστη η δουλειά. Τους είπε συνεχίστε. Πήγε μέσα στην εκκλησία προσευχήθηκε και εμφανίστηκαν τσιμέντα τόσα που περίσσεψαν. Τέσσερα χρόνια έκατσε σε αυτό το μοναστήρι το ανακαίνισε όσο μπορούσε και μετά πήγε στο όρος Σινά ως ασκητής. Εκεί έκατσε μόνο δύο χρόνια γιατί το κλίμα τον αρρώστησε. Του παρουσίασε μία βλάβη στους πνεύμονες! Ζέστη την ημέρα, κρύο το βράδυ, μεγάλο υψόμετρο 2000 μέτρα, αραιό το οξυγόνο, έγινε η ζημιά στους πνεύμονες. Γύρισε μετά στο Αγ. Όρος και στο τελευταίο ήταν η Παραγούδα και εκεί τον επισκεπτόταν πολύ κόσμος και ζητούσε την βοήθειά του. Με την προσευχή του η Χάρις του Θεού έκανε θαύματα. Αρκετά χρόνια έκατσε εκεί. Η βλάβη στους πνεύμονες εξελίχθηκε σε καρκίνο. Τότε πήγε στο Θεαγένειο στη Θεσσαλονίκη, έκανε εγχείριση και γύρισε μετά στο Σουρωτή ένα χωρίο έξω από τη Θεσσαλονίκη και εκεί που ήταν γερός με τις μοναχές έκτισε ένα μοναστήρι. Μέχρι την τελευταία στιγμή της ζωής του βοηθούσε τους ανθρώπους εκεί, και “κοιμήθηκε” εκεί και έγινε ο τάφος του, στη Σουρωτή Θεσσαλονίκης»!