Περί «φακελακίων»

Περί «φακελακίων»
Αρθρο-χρονογράφημα του Δρ. Χαράλαμπου Γκούβα (*)

Μετά το θόρυβο που δημιο
υργήθηκε στα ΜΜΕ αναφορικά με την πρόσφατη απειλητική λεκτική επίθεση μελών του "Ρουβίκωνα" σε χειρουργό του "Ευαγγελισμού" όλοι διατυπώνουν απόψεις. Είπαμε: «Οι απόψεις είναι σαν τις κ#@%&τρυπίδες. Όλοι έχουν από μία" (George Curlin, αμερικανός φιλόσοφος). Ας μιλήσει όμως και ένας κάπως ειδικός:

Όπως ξαναέγραψα, το «φακελλάκι» (παθητική δωροδοκία, ή "μπαξίσι") αποτελεί Οθωμανικό κατάλοιπο των Βαλκανικών χωρών, το οποίο υπό μορφή Promotion υιοθέτησαν και εταιρείες Βορειοευρωπαϊκών χωρών πχ Siemens Γερμανίας. Στην Ελλάδα η παθητική δωροδοκία, κυριαρχεί σε πολλές δημόσιες υπηρεσίες με σκοπό την ταχύτητα διεκπεραίωσης, ή την διεκπεραίωση παρανομιών. Στην δημόσια υγεία δίδεται ή ζητείται "φακελάκι" συνήθως γιά 5 λόγους: 1. Απαίτηση - εκβιασμός ανάληψης χειρουργικής επέμβασης ("Θέλω τόσα να σε αναλάβω"), 2.Ταχεία διεκπεραίωση, 3. Απαίτηση επιλογής υψηλόβαθμου γιατρού, 4. Υποτιθέμενη αύξηση πιθανοτήτων "να με προσέξει καλύτερα" και τέλος 5. "ως ευχαρίστηση".

Σε έρευνα της εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ, το 1988, βρέθηκε σε ανώνυμη έρευνα που έγινε έξω από Νοσοκομεία ότι το 32% των χειρουργηθέντων έδωσε "φακελάκι". Το 1992 - άν θυμάμαι καλά -μετά από θόρυβο στα ΜΜΕ, ο εισαγγελέας κάλεσε ενόρκως εκατοντάδες χειρουργημένους σε Νοσοκομεία (μεταξύ άλλων και τον αείμνηστο πατέρα μου) και τους ρώτησε εάν έδωσαν φακελάκι, και το 99% απάντησε ΟΧΙ, προφανώς από φόβο. Σε άλλες δεκάδες περιπτώσεις, ακολουθήθηκε η γνωστή μέθοδος της προσημείωσης χαρτονομισμάτων και τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα έχουν συλληφθεί και αποπεμφθεί από κρατικά Νοσοκομεία τουλάχιστον 200-300 γιατροί γιά τον λόγο αυτό. Όμως το πρόβλημα παραμένει μεταπολεμικά γιά 67 χρόνια. Συνεπώς, η μέχρι τούδε μεθοδολογία δεν έλυσε το πρόβλημα.

Ποιά είναι η ΜΟΝΙΜΗ ΛΥΣΗ του προβλήματος; Ο ασθενής εξετάζεται στα εξωτερικά ιατρεία και εφοδιάζεται με γνωμάτευση ότι χρειάζεται να κάνει την Τάδε εγχείρηση ή Τάδε ειδική θεραπεία. Ακολούθως πρέπει να πηγαίνει στη γραμματέα του Διοικητικού Διευθυντή, η οποία με βάση τις πληροφορίες της γνωμάτευσης θα τον προγραμματίζει σε ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ πότε και από ποιους θα χειρουργηθεί. Αυτό απαιτεί κάποια στοιχειώδη οργάνωση και συντονισμό, αλλά είναι εφικτό. Έτσι δεν θα χρειάζεται να τρέχει και να παρακαλάει και να χρηματίζει, για να γίνει το αυτονόητο, καθόσον ο ασθενής μιά ζωή πληρώνει ασφάλιστρα στο ταμείο του γιά τον λόγο αυτό ακριβώς. Τα υπόλοιπα είναι για να περνάει η ώρα μας. Με αυτή τη μέθοδο καταργείται το "εκβιαστικό φακελάκι". Δεν καταργείται όμως το "φακελάκι ευχαρίστησης" το οποίο συνήθως καταβάλλεται κατόπιν εγχειρήσεως. Αυτό επαφίεται στον πατριωτισμό των ιατρών γιά να καταργηθεί. Χρειάζεται ανελέητη προπαγάνδα, ώστε μερικοί συνάδελφοι να πεισθούν ότι το "φακελάκι" είναι Οθωμανικό κατάλοιπο, δεν τους τιμά, και το κυριότερο δίνουν την εντύπωση στον ασθενή ότι δήθεν "τον πρόσεξαν" επειδή θα "έπεφτε φακελάκι". ΔΕΝ είναι έτσι. Πρέπει να πεισθούν οι Έλληνες ασθενείς ότι εμείς οι γιατροί όταν χειρουργούμε, δίνουμε την ίδια προσοχή είτε πρόκειται για τον Βαρδινογιάννη είτε για τον τελευταίο ρακοσυλλέκτη άστεγο.

Τελειώνοντας, θα σας αποκαλύψω κάτι απόρρητο. Όταν ήμουν ειδικευόμενος στο ΚΑΤ, ιδίως τα τελευταία χρόνια της ειδικότητας, κάποιοι ασθενείς - μετά το χειρουργείο- έβαζαν ενίοτε στην τσέπη της μπλούζας μου φακελάκια με ασήμαντα ποσά για την εποχή, πχ 5.000- 20.000 δρχ ως ευχαρίστηση. Έλεγα κάτι, και επειδή μας έβλεπε ο κόσμος ενίοτε, έφευγα, πήγαινα στο κυλικείο, αγόραζα δυο σοκολάτες, μία για μένα και μία για τον ασθενή, τα ρέστα ξανάμπαιναν στο φάκελο με μιά κάρτα μου με ευχές και επιστρέφονταν άμεσα στο κρεβάτι του ασθενούς. Σας διαβεβαιώνω, ότι μπορεί να μην έγινα πλούσιος, αλλά απέναντί τους ήμουν ήρωας και έχαιρα θαυμασμού, επειδή έκανα το ασύνηθες, και είμαι περήφανος γι αυτό.

Τελειώνοντας, θα συνιστούσα στους λίγους αμετανόητους συναδέλφους των κρατικών νοσοκομείων που συνεχίζουν να απαιτούν φακελάκι, ότι "τα νεκροταφεία είναι γεμάτα από αναντικατάστατους", και εάν δεν το πιστεύουν άς εξέλθουν στον ιδιωτικό τομέα, να δούμε "πόσα απίδια χωράει ο σάκος". Τέλος.

(*) Ο Δρ. Χαράλαμπος Γκούβας, είναι Ορθοπεδικός χειρουργός και διευθυντής του Μουσείου Τεχνών και Επιστημών Ηπείρου.