ιωάννινα:Ο Επικήδειος του Δημάρχου...για τον Δημήτρη Γιωτίτσα

ΕΠΙΚΗΔΕΙΟΣ ΛΟΓΟΣ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ, ΘΩΜΑ ΜΠΕΓΚΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΓΙΩΤΙΤΣΑ

Με μεγάλη θλίψη, με τις καρδιές μας βαριές από τη δυσαναπλήρωτη απώλεια, αποχαιρετάμε σήμερα ένα δικό μας άνθρωπο, έναν αυτοδιοικητικό η διαδρομή και η δράση του οποίου σημάδεψαν την πολιτική, κοινωνική, οικονομική και αυτοδιοικητική ζωή του τόπου μας.
Αποχαιρετάμε κι ένα φίλο, συνεργάτη, σύντροφο, οικογενειάρχη, έναν καλό πολίτη, που όσοι γνώρισαν και συνεργάστηκαν μαζί του έχουν να καταθέσουν μόνο θετικές μνήμες.
Ο Δημήτρης Γιωτίτσας ξεχώριζε για πολλά, χαρακτηριστική όμως ήταν η λιτότητα, η εργατικότητα, η δημοκρατικότητα και το ήθος του.
Άνθρωπος διακριτικός, μεστός στα λόγια και ενεργός στις πράξεις και πάνω απ' όλα ενεργός πολίτης, με συμμετοχή, δράσεις και μετρήσιμο αποτέλεσμα.
Ο Δημήτρης έφυγε, αλλά άφησε ανεξίτηλο το αποτύπωμά του στην πόλη και τους ανθρώπους της.
Υπηρέτησε με αρχές, με αξίες, με ήθος και ευγένεια, την Αυτοδιοίκηση.
Κέρδισε δίκαια, με πολλή προσωπική δουλειά και διατηρώντας πάντα χαμηλούς τόνους, την εκτίμηση και το σεβασμό συμπολιτών, συναδέλφων, εργαζομένων και πολιτικών.
Υποστήριξε με σταθερότητα αρχές και αξίες, ενεργούσε σωστά και αποτελεσματικά και υπηρέτησε τον τόπο μας με εντιμότητα και σεμνότητα.
O Δημήτρης Γιωτίτσας γεννήθηκε στη Γορίτσα Κουτσελιού και πήγε σχολείο στο ιεροδιδασκαλείο Βελλάς. Αποφοίτησε από την ΑΣΟΕΕ και τη Βιομηχανική Θεσσαλονίκης και εργάστηκε επί σειρά ετών στην Τράπεζα της Ελλάδας.
Το 1991 εκλέχτηκε δημοτικός σύμβουλος Ιωαννίνων και υπηρέτησε ως αντιδήμαρχος Οικονομικών, αλλά και πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου σε δύο διαφορετικές περιόδους. Υπήρξε από τους ανθρώπους που συνέβαλαν στη δημιουργία και λειτουργία της Δημοτικής Πινακοθήκης Ιωαννίνων, ένα θεσμό που υπηρέτησε πιστά ακόμα και όταν αποχώρησε από την αυτοδιοικητική πολιτική συνδέοντάς το όνομά του με αυτή.
Αντιπρόεδρος του Εφορευτικού Συμβούλιο της Ζωσιμαίας Δημόσιας Κεντρικής Ιστορικής Βιβλιοθήκης Ιωαννίνων και χρόνια συνδικαλιστής στην ΟΤΟΕ.
Υπήρξε μάλιστα σύμβουλος του πατέρα μου, του αείμνηστου Δημάρχου Κώστα Μπέγκα, την περίοδο 1975-1978 κι άφησε τη σφραγίδα του ως ένας από τους εμπνευστές και πρωτεργάτες του πρώτου μεγάλου πολιτιστικού γεγονότος στην Ήπειρο μετά τη δικτατορία, των «Ηπειρωτικών».
Κανείς μας, ακόμα και μέχρι την τελευταία στιγμή, δεν ήθελε να πιστέψει ότι ο Δημήτρης θα έχανε την μάχη για τη ζωή που έδινε όλο αυτό διάστημα.
 Ίσως γιατί όλη του η ζωή, ήταν γεμάτη από αγώνες και μάχες: Για ιδανικά, αξίες, αρχές και για την πρόοδο του τόπου μας.
Αξίες που οφείλουμε να σεβόμαστε και να υπηρετούμε όλοι.
Σε οποιαδήποτε θέση κι αν βρέθηκε, δεν σταμάτησε ποτέ ν' αγωνίζεται για να γίνει η Τοπική Αυτοδιοίκηση συμπαραστάτης και συμμέτοχος στους αγώνες για την προστασία και την ανάπτυξη των κοινωνικών, οικονομικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων.
Για όσους υπηρετούμε την Αυτοδιοίκηση, ο Δημήτρης αφήνει μια μεγάλη παρακαταθήκη και θα αποτελεί συνεχή πηγή έμπνευσης.
Είχα την τύχη να γνωρίζω από μικρός τον Δήμητρη.
Μας συνέδεε μια βαθιά οικογενειακή φιλία.
Χρόνια συνεργάτης του πατέρα μου, ο οποίος μάλιστα τον θεωρούσε ένα από τα παιδιά του.
Στο πέρασμα των χρόνων μάλιστα και στην εναλλαγή των γενεών πιστεύω ότι κι εγώ για τον Δημήτρη, όπως εκείνος για τον πατερά μου, ήμουν ένα από τα παιδιά του.
Άλλωστε, υπήρξε δάσκαλος στα πρώτα βήματα του επαγγελματικού μου βίου.
Συνέχισα να τον συμβουλεύομαι και στον βίο μου ως δημόσιο πρόσωπο και πάντα η άποψή του είχε βαρύνουσα σημασία σε κρίσιμες προσωπικές αποφάσεις.
Φίλε Δημήτρη,
Μας λύπησε όλους η δύσκολη προσωπική δοκιμασία της υγείας σου το τελευταίο διάστημα.
Ένα διάστημα που όμως αξιώθηκες να λάβεις τη βαθειά αφοσίωση και φροντίδα της οικογενείας σου, της συζύγου σου, των παιδιών σου, των συγγενών σου που με θαυμαστή αντοχή και περίσσευμα ψυχής στάθηκαν πλάι σου.
Φτωχότερη είναι πλέον η πόλη των Ιωαννίνων, ο Δήμος των Ιωαννιτών και δυσαναπλήρωτη η απουσία σου.
Φίλε Δημήτρη,
Σε αποχαιρετούμε, σήμερα, στο τελευταίο, στο μεγάλο ταξίδι της ζωής σου. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει.