Ιωάννινα: ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ CESARE PAVESE

       Θα έρθει ο θάνατος και θα ΄χει τα μάτια σου vera la morte e avra I tuoi occhi.
       Το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Ιωαννιτών, η Εταιρία Λογοτεχνών και Συγγραφέων Ηπείρου, ο Σύλλογος Ελληνο – Ιταλικής φιλίας Νομού Ιωαννίνων, ο Σύλλογος Ηπειρωτών Κορινθίας «Η ΠΙΝΔΟΣ» και το Κέντρο Ξένων Γλωσσών, ΙΤΑΛΙΚΑ BIANCO.
       Διοργανώνουν
ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ CESARE PAVESE ΠΟΙΗΣΗ – ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ – ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ σε μετάφραση Σωτήρη Τριβιζά, Ευτυχίας Μιχέλη (ποίηση), Ελληνική και Ιταλική γλώσσα), Θανάση Κουτλή (Μυθιστόρημα, απόσπασμα «το σπίτι» στο λόφο), Γιάννη Η. Παππά (Σελίδες Ημερολογίου).
       Μία πρόσκληση ανάγνωσης του έργου του Τσέζαρε Ραβέζε, «τόσο σημαντικού ως ποιητή, όσο και ως πεζογράφου» ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ «Δημήτρης Χατζής»
Σάββατο 25 Νοεμβρίου 2017,
ώρα 8 μ. μ.
είσοδος ελεύθερη 
Σκηνοθετική Επιμέλεια: Γιάννα Κούλα
Διαβάζουν ποίηση: Γιάννα Κούλα , Γιώτα Παρθενίου, Γουλιέλμο Μπιάνκο.
Μυθιστόρημα: Γιάννα Κούλα
Ημερολόγιο: Ελένη Κολοκούρη, Γιώργος Παππάς.
Μουσική: Αλέξης Μπάγιας, Κιθάρα
 Αντώνης Καρασταμάτης, Κρουστά
Χορηγός: Κέντρο Ξένων Γλωσσών ΙΤΑΛΙΚΑ BIANCO

Τον Αύγουστο του 1950 ο Ιταλός συγγραφέας και ποιητής Τσέζαρε Παβέζε αυτοκτόνησε σ’ ένα ξενοδοχείο του Τορίνο. «Διάλεξε για να πεθάνει», έγραψε αργότερα η Ναταλία Γκίνζμπουργκ, «μία οποιαδήποτε μέρα εκείνου του φλογερού Αυγούστου. Και διάλεξε το δωμάτιο ενός ξενοδοχείου κοντά στον σταθμό, θέλοντας να πεθάνει στην πόλη του σαν ένας ξένος».
       Ο Παβέζε ήταν τότε σαράντα δύο ετών. Πριν προσθέτει το όνομα του στον μακρύ κατάλογο των ποιητών που κατέφυγαν στην αυτοχειρία, έγραψε δέκα μυθιστορήματα, δύο τόμους διηγημάτων, δύο ποιητικές συλλογές, ένα πλήθος λογοτεχνικών άρθρων και μεταφράσεων, και αναδείχθηκε σε μια από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες των ιταλικών γραμμάτων.

Ο Cesare Pavese – Άγιος Στέφανος – Μπέλμπο, 1908 – Τορίνο (1950), προσπαθεί με το έργο του να ξεπεράσει την κλαρικίζουσα παράδοση, καθώς και την ρομαντική ανάκαμψη του ακαδημαϊσμού και του φουτουρισμού. Αναζητάει το προσωπικό του στιλ στο μονόλογο και στο διάλογο: άλλοτε ο μονόλογος αντικαθιστά τη συζήτηση, άλλοτε ή πλοκή της αφήγησης αναβλύζει από την συνεχή συνομιλία. Η μαεστρία με την οποία παρουσιάζει τους χαρακτήρες του και τα συναισθήματα τους, εκτείνεται ως την πιο λεπτομερή περιγραφή του περιβάλλοντος στην Ιταλική Αντίσταση, δεν απομακρύνεται ποτέ απ’ τη βαθειά ανθρώπινη συνείδηση και βρίσκεται έξω από κάθε εύκολη προπαγάνδα.
O Pavese, γράφει ο φίλος και βιογράφος του Davide Lajolo, κατορθώνει να επικυρώσει με λυρικό τρόπο, την ενότητα ανάμεσα στην ισχυρή υποκειμενικότητα του και στη συνομιλία του με τον έξω κόσμο. Προσπαθεί ακατάπαυστα να εγκαθιδρύσει μια απλή και άμεση σχέση με τον κόσμο, για να καταλήξει αιχμάλωτος του εαυτού του, και όταν τελειώνει ο μακρύς διάλογος μεταξύ πόλης και υπαίθρου, λόφων και θάλασσας, παιδικής ηλικίας και καθημερινής πραγματικότητας, πολιτικής και μοναξιάς, παίρνει την απόφαση ν΄ αυτοκτονήσει για να ξεφύγει όχι τόσο απ’ τους ανθρώπους, δύο για να επιστρέψει οριστικά στον εαυτό του.

Θανάσης Κουτλής