Ιωάννινα :"ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ(Nostalgia)" Απο Το Καλλιτεχνικό Σωματείο ΕΞΑΥΔΑ

το Καλλιτεχνικό Σωματείο Εξαύδα συνεχίζει τις Κινηματογραφικές Προβολές με το αφιέρωμα στο Σoβιετικό Κινηματογράφο
ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ(Nostalgia)
Ένας Ρώσος ποιητής  βρίσκεται στην Ιταλία για να κάνει μια έρευνα σχετικά με το ταξίδι ενός ρώσου συνθέτη του 18ου αιώνα που ονομαζόταν Pavel Sosnovsky, ο οποίος παρά τη φήμη του στη Δύση επέστρεψε στο ρώσικο χωριό του για να αυτοκτονήσει λίγα χρόνια μετά. Ο ποιητής (Andrei Gortchakov) συνοδεύεται από μια πολύ όμορφη Ιταλίδα που του χρησιμεύει σαν μεταφράστρια. Ο ίδιος ο ποιητής διακατέχεται από το ίδιο συναίσθημα της νοσταλγίας που χαρακτήριζε και τον συνθέτη, τη ζωή του οποίου διερευνούσε.
 Η πλοκή διαδραματίζεται ανάμεσα σε διάφορα μέρη και γεγονότα. Στη λουτρόπολη Bagno Vignoni, όπου βρισκόταν και το ξενοδοχείο του ποιητή, με την ιαματική πισίνα, όπου κάθε πρωί παίρνουν το μπάνιο τους αυτόχθονες και τουρίστες. Στην εκκλησία με τη Madonna del Parto (του Pierodella Francesca, από τις αγάπες του Tarkovsky),όπου προσεύχονται οι γυναίκες για να κάνουν παιδί. Αλλά και στο σπίτι του εκκεντρικού, αν όχι ημιφρενούς, Domenico, ο οποίος παρακαλεί τον ποιητή να κάνει στη θέση του κάτι που ο ίδιος δεν μπορεί: να διασχίσει την πισίνα με ένα αναμμένο κερί από άκρη σε άκρη .Ο Domenico αυτοπυρπολείται και το γεγονός αυτό πείθει τον ποιητή να το κάνει.
Το έργο του Tarkovsky χαρακτηρίζεται από έντονα προσωπικά και μεταφυσικά στοιχεία, με επιρροές από τη λογοτεχνία και τη ζωγραφική. Αργοί ρυθμοί, εικόνες εξαιρετικής αισθητικής και σταθερά απόμακρα και μακράς διάρκειας πλάνα είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά των ταινιών του. Στις ταινίες του έρχονται και επανέρχονται επίσης ορισμένες εμμονές που λειτουργούν σαν ένα νοητό και συνδετικό νήμα. Η παρουσία του νερού, η χρήση των ήχων αντί για μουσική ,η παρουσία των σκύλων και των αλόγων, τα πούπουλα που πέφτουν, το γάλα που χύνεται, τα μικρά φυτά και τα ρυάκια, έχουν γίνει εμβληματικά σήματα του έργου του. Σταδιακά ο Tarkovsky ανέπτυξε μια προσωπική θεωρία γύρω από τον κινηματογράφο, που αποκαλείται συχνά και ως γλυπτική του χρόνου. Σύμφωνα με αυτήν ένας από τους κύριους στόχους του κινηματογράφου ήταν η καταγραφή της αληθινής ανθρώπινης εμπειρίας του χρόνου.
Ο Andrei Tarkovsky, άλλαξε την κινηματογραφική εμπειρία σμιλεύοντας τον χρόνο και διευρύνοντας την εικόνα με ταινίες -σύμβολα, για την πίστη, την εξορία, αλλά και τη μνήμη. Το έργο του Tarkovsky είναι ανεξίτηλα επηρεασμένο από την παράδοση του σοβιετικού κινηματογράφου, και ιδιαίτερα των κορυφαίων εκφραστών του: Ρομ, Ντοβζένκο και Αϊζενστάιν.

 1983| 125΄
Σκηνοθεσία: Andrei Tarkovsky
Σενάριο: Andrei Tarkovsky, Tonino Guerra
Μουσική: Μπετόβεν, Βέρντι, Βάγκνερ, Ντεμπισί
Φωτογραφία: Giuseppe Lanci
Παίζουν: Oleg Yankovskiy, Erland Josephson, Domiziana Giordano, Patrizia Terreno κ.α.
Στο Φεστιβάλ Καννών του 1983 απέσπασε:
Bραβείο Καλύτερης Σκηνοθεσίας (Andrei Tarkovski)
Bραβείο FIPRESCI (Andrei Tarkovski)
Βραβείο Οικουμενικής Επιτροπής (Andrei Tarkovski)
Ημ/νία-Ώρα προβολής: ΚΥΡ 03 και ΔΕΥΤ 04 Δεκεμβρίου  στις 20:15μμ
Οικονομική Ενίσχυση 2 ευρώ

ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΠΡΟΒΟΛΕΣ
The trial on the road (ΑλεξέιΤζέρμαν) (1971) ΚΥΡ 10 και ΔΕΥΤ  11 Δεκεμβρίου