Ιωάννινα:"Κάτω η τέχνη σας!"

«ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ στα ΓΙΑΝΝΕΝΑ» &  «ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ στην ΗΠΕΙΡΟ»
Παρακολουθούμε με ενδιαφέρον και ελαφρύ μειδίαμα τη συζήτηση γύρω από το χριστουγεννιάτικο διάκοσμο της πόλης και ειδικότερα με την απομίμηση του πύργου του Τατλίν στην κεντρική πλατεία. Παρατηρούμε ότι η συζήτηση έχει ξεφύγει και κανείς δεν μιλάει για την ουσία.
Η δημοτική αρχή δεν μιλάει για το γεγονός ότι ακόμα και ο χριστουγεννιάτικος διάκοσμος γίνεται ουσιαστικά κατά παραγγελία για μεγαλύτερη κατανάλωση. Περισσότερα φωτάκια, περισσότερη δημοσιότητα, «χρυσοί» και άλλων μεταλλικών ειδών προορισμοί. Και όμως, πίσω από τα φώτα, οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες δουλεύουν 12ωρα με μισθούς 2ωρου, απολύονται, δέρνονται, συλλαμβάνονται.
Η αξιωματική αντιπολίτευση του Δημοτικού Συμβουλίου ευθυγραμμίζεται με όλο τον αντικομμουνιστικό ελληνορθόδοξο συρφετό, αλλά δεν μπορεί να διατυπώσει ευθέως το αίτημά της, ενώ η παράταξη την οποία στηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει απλώς «εναλλακτικά χριστούγεννα».
Τα Χριστούγεννα όπως και κάθε τέτοιου είδους γιορτή χάνουν σιγά σιγά και την αξία της αργίας για τους εργαζόμενους που «λιώνουν» σε συνθήκες κάτεργου, από περίοδο εκπτώσεων σε «εργάσιμες Κυριακές» και από περίοδο προσφορών σε γιορτινές περιόδους. Αυτούς και αυτές σκεφτόμαστε, αυτούς και αυτές στηρίζουμε.
Σχετικά με το έργο καθαυτό, ας μη γίνονται περισσότερο υποκριτές ειδικά οι πολιτικοί φορείς που θυμούνται το πανεπιστήμιο μόνο στα εκλογικά τους φυλλάδια, επικαλούμενοι μια θολή «συνεργασία» μαζί του η οποία δεν είναι τίποτε άλλο από την προσδοκία εσόδων στην τοπική αγορά. Το έργο είναι δημιουργία της σχολής Καλών Τεχνών και όπως κάθε έργο, υπόκειται σε κριτική. Τοποθετήθηκε σε μια πλατεία-ταράτσα που την κατέστρεψαν με οικονομικό βασικά κριτήριο οι περισσότεροι από αυτούς που σήμερα στηρίζουν ή πολεμούν την τοποθέτησή του. Μην ξεχνάμε πώς φτάσαμε σε αυτό το χάλι και πώς παραχωρήθηκε ο δημόσιος χώρος αυτής της πόλης στην «ιδιωτική πρωτοβουλία».
Χαριτολογώντας, θα λέγαμε ότι το φάντασμα που πλανιέται φέτος πάνω από την πόλη δεν είναι των Χριστουγέννων, αλλά του κομμουνισμού. Για τα υπόλοιπα, παραθέτουμε τα λόγια του ίδιου του Βλαντιμίρ Γιεβγκράφοβιτς Τάτλιν:
«Στις πλατείες και στους δρόμους τοποθετούμε τη δουλειά μας, πεπεισμένοι ότι η τέχνη δεν πρέπει να παραμείνει ένα καταφύγιο για τους άεργους, μια παρηγοριά για τους κουρασμένους ή μια δικαιολογία για τους οκνηρούς. Η τέχνη πρέπει να μας ακολουθεί όπου η ζωή κυλά και διαδραματίζεται»