Ἡ γέννηση τοῦ Χριστοῦ δείχνει το ἐνδιαφέρον Του γιά τόν ἄνθρωπο...

(Σ.Σ.: Τό χριστουγεννιάτικο μήνυμα τοῦ Μητροπολίτη Παραμυθιάς Τίτου, μέ τίς πνευματικές διατυπώσεις και διαπιστώσεις του, μᾶς καλεί μέ ἑτοιμασία ψυχῆς καί σώματος νά ἐνθρονίσουμε στήν καρδιά μας τόν Κύριο τῆς Δόξης. Καί ἔχει σημασία  αὐτή ἡ προτροπή, γιατί προέρχεται ἀπό ἕναν Ἱεράρχη, πού μπροστά του βλέπει πάντοτε, λόγω τῆς ἀκακίας τῆς καρδιᾶς του, τή λαμπρότητα, τή φωτεινότητα καί τήν εὐτυχία τῆς Βασιλείας τῶν οὐρανῶν). 
***
Ἐφθάσαμε καί πάλιν εἰς τήν μεγάλην ἑορτήν τῶν Χριστουγέννων καί ὁλόκληρη ἡ Κτίσης - ὁρατή καί ἀόρατη ὑμνεῖ καί δοξάζει τόν γεννηθέντα Λυτρωτήν τοῦ Κόσμου, μέ τόν ὕμνον τῶν ἀγγέλων : «Δόξα ἐν Ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς εἰρήνη ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία.»
Ἡ γέννησις Τοῦ Χριστοῦ μας εἰς τό ταπεινόν σπήλαιον τῆς Βηθλεέμ σημαίνει κάθοδον αὐτοῦ Τοῦ Θεοῦ στήν γῆ καί μαρτυρεῖ τήν ἄπειρη ἀγάπη καί τό ἐνδιαφέρον πού ἔχει ὁ Θεός γιά τόν ἄνθρωπο. Ἀλήθεια, ποιός ἠμπορεῖ νά ἀγαπᾶ περισσότερον τόν ἄνθρωπον καί νά ἐνδιαφέρεται γι’ αὐτόν χωρίς ἰδιοτέλεια καί συμφέρον, ἐκτός ἀπό Ἐκεῖνον πού τόν ἔπλασε, πού τοῦ ἐχάρησε λογικήν καί ἀθάνατην ψυχήν καί τόν ἔχει προορίσει γιά ζωήν αἰώνιον;
Ἐγεννήθη ὁ Χριστός μας καί ἔλαβε δούλου μορφήν, γιά νά σηκώση στούς δικούς του ὤμους τό βάρος τῆς ἐνοχῆς τοῦ ἀνθρωπίνου γένους καί ἔγινε Ἐκεῖνος ἔνοχος γιά νά καταστήσῃ ἐμᾶς ἀθώους, ἐγεύθη ἀυτός τήν πικρίαν γιά νά χαρίσῃ σ’ ἐμᾶς τήν χαρά, ἐδέχθη τόν θάνατον, γιά νά μᾶς προσφέρῃ τήν ἀνάστασιν.
Ἐγεννήθη ὁ Κύριος καί ἔφερε τήν εἰρήνη καί τήν χαρά τοῦ οὐρανοῦ στήν γῇ. Αὐτός δίνει τήν χαρά καί τήν εἰρήνη στίς καρδιές πού τόν πιστεύουν καί τόν ἀγαποῦν. Αὐτός μόνο πού μπορεῖ νά προσφέρῃ τήν ἀληθινή καί ἀναφαίρετη είρήνη στόν κόσμο πού τόσο πολύ ἔχει δεινοπαθήσει καί συνεχίζει νά ὑποφέρῃ. Αὐτός μόνο μπορεῖ νά σώσῃ τόν κόσμο ἀπό τά δεινά πού τόν ἀπειλοῦν.
Γι’ αὐτό σήμερα κατά τήν ἁγία Γέννησί Του, μικροί καί μεγάλοι, σοφοί καί ἀγράμματοι, ἄρχοντες καί ἀρχόμενοι, πονεμένοι, ἀσθενεῖς, δυστυχισμένοι, πενθοῦντες, γέροντες, ἐγκαταλελημμένοι, χῆρες, ὀρφανοί, παιδιά νέοι καί νέες ἄς ἀκούσουμε τήν κλήσιν τοῦ ἀγγέλου πρός τούς ποιμένας «ἐτέχθη ὑμῖν σήμερον Σωτήρ…».
Ἄς πορευθοῦμε ταπεινοί προσκυνηταί ἐμπρός στήν ἁγία φάτνη του καί ἐκεῖ μπροστά στόν ἀρχηγό τῆς ζωῆς σάν δῶρα πολύτιμα ἄς ἀφήσουμε κί ἐμεῖς τίς ἁμαρτίες μας, τά πάθη μας, τίς ἀδυναμίες μας γιά νά μᾶς συγχωρήση καί νά μᾶς θεραπεύσῃ, ἄς τοῦ ἐμπιστευθοῦμε τά μυστικά μας, τά ὄνειρά μας, τίς ἐπιδιώξεις μας γιά νά τά εὐλογήση Ἐκεῖνος καί νά τά πραγματοποιήσῃ καί ἐκφράζοντας πρός Αὐτόν τήν αἰώνια εὐγνωμοσύνην τῆς ψυχῆς μας ἄς ψάλλουμε χαρούμενα μέ τούς ἀγγέλους «Δόξα ἐν Ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς εἰρήνη ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία».
Αὐτοῦ Τοῦ γεννηθέντος Κυρίου ἡ Χάρις καί τό ἔλεος εἴθε νά διαφυλάττη πάντας Ὑμᾶς τούς πλησίον καί τούς μακράν εὑρισκομένους χαρίζοντας χρόνια πολλά μέ ὑγείαν, χαράν, εἰρήνη και εὐτυχισμένο το ἀνατέλλον Νέον Ἔτος.

Χ ρ ό ν ι α    π ο λ λ ά   κ α ί   ε ὐ λ ο γ η μ έ ν α.
† Ὁ Παραμυθίας, Φιλιατῶν, Γηρομερίου καί Πάργας Τ ί τ ο ς

ΚΑΤΟΨΗ