Επίσκεψη Ερντογάν: Ούτε ένα «mea culpa»!

Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Ποιο ήταν τελικά το αποτέλεσμα της επίσκεψης Ερντογάν; Τι συμπέρασμα βγήκε; Κατάλαβε ο κ. Τσίπρας τι εννοεί ο Τούρκος Πρόεδρος όταν μιλά για «επικαιροποίηση» και «εκσυγχρονισμό» της Συνθήκης της Λοζάνης; Έλαβε (ο Ερντογάν) συγκεκριμένες απαντήσεις όσον αφορά στην εκ μέρους της Τουρκίας «ορθή τήρηση» της Συνθήκης, κυρίως σε σχέση με τα δικαιώματα της ελληνικής μειονότητας – όσης έχει απομείνει; Του υπενθύμισε κανείς τα Σεπτεμβριανά του 1955; Τις απαλλοτριώσεις ελληνικών περιουσιών σε Ίμβρο και Τένεδο; Του απάντησε κανείς σε όσα είπε περί ύπαρξης «θεμάτων» στη Δ. Θράκη και περί οικονομικού χάσματος μεταξύ της μουσουλμανικής μειονότητας και της υπόλοιπης Ελλάδας; Τι απάντηση έλαβε στο θέμα της μουφτείας;

Απάντηση: Δεν υπήρξε κανένα αποτέλεσμα (αυτά τα περί Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης τα ακούμε όσο θυμόμαστε τον εαυτό μας) και δεν βγήκε κανένα συμπέρασμα. Επίσης, προκύπτει ότι ο κ. Ερντογάν έλαβε γενικόλογες απαντήσεις και τα θέματα που έθεσε ως προς την μειονότητα έμειναν μετέωρα.

Τι συνέβη λοιπόν;

Η απάντηση είναι ότι συνέβη ό,τι συμβαίνει συστηματικά τους τελευταίους μήνες: Ο κ. Τσίπρας πραγματοποιεί διεθνείς συναντήσεις και ταξίδια στο εξωτερικό καθαρά για λόγους προπαγάνδας και εσωτερικής κατανάλωσης. Για να περιβληθεί τον μανδύα του Ταλεϋράνδου και να επιβληθεί ως «διεθνής προσωπικότητα».

Προς τον σκοπό αυτό τα παπαγαλάκια της προπαγάνδας επιδίδονται κάθε φορά σε πανηγυρισμούς και δηλώσεις αναβάθμισης κάθε τέτοιας διεθνούς επαφής.

Όταν ο κ. Τσίπρας επισκέφθηκε τις ΗΠΑ έκαναν λες και πρώτη φορά Έλληνας πρωθυπουργός επισκέφθηκε τις Ηνωμένες Πολιτείες – αν και είναι γνωστό ότι δεν υπάρχει πρωθυπουργός που να μην έχει επισκεφθεί την υπερπόντια δύναμη, με τελευταίο τον Α. Σαμαρά, που το 2013 πήγε δύο φορές.

Έτσι έκαναν και με την επίσκεψη Ερντογάν. Για μέρες μας ζάλιζαν το κεφάλι σχετικά με το πόσο σημαντική είναι αυτή η επίσκεψη, η πρώτη που πραγματοποιεί Τούρκος Πρόεδρος μετά από 65 χρόνια. Λες και όταν μας επισκεπτόταν ως πρωθυπουργός ήταν… άλλο πρόσωπο!

Δηλαδή τι πρέπει να πούμε τώρα; Ότι όταν το 2008 ο Κώστας Καραμανλής επισκέφθηκε την Τουρκία και συναντήθηκε με τον Ερντογάν ήταν ο πρώτος Έλληνας πρωθυπουργός που επισκέφθηκε τη χώρα από το 1959;

Ότι ο Σαμαράς συναντήθηκε με τον Ερντογάν δύο φορές – στην Κωνσταντινούπολη τον Μάρτιο του 2013 και στο Νιούπορτ της Ουαλίας τον Σεπτέμβριο του 2014; Ότι στο Νιούπορτ ο Ερντογάν επίσης έβαλε τα θέματα της μουφτείας, του Κυπριακού και της… ύπαρξης δύο κρατών, αλλά και του αντιρατσιστικού νόμου που μόλις είχε ψηφιστεί σχετικά με την αναγνώριση ή απάρνηση των Γενοκτονιών, ζητώντας την… κατάργησή του; Ότι Σαμαράς και Βενιζέλος (ως υπουργός των Εξωτερικών) του το ξέκοψαν; Ότι στο τέλος της συζήτησης ο Σαμαράς του δήλωσε ότι απλά συμφώνησαν πως διαφωνούν;

Ότι κατά την επίσκεψή του τον Μάιο του 2010, ο Ερντογάν υπενθύμισε στις κοινές δηλώσεις του με Γ. Παπανδρέου ότι Καραμανλής και Τάσος Παπαδόπουλος ζήτησαν από τον Ανάν να αναβάλει το δημοψήφισμα στην Κύπρο; Ότι τότε υπογράφηκαν 22 συμφωνίες και τον Μάρτιο του 2013 άλλες 25;

Όλα αυτά για τον κ. Τσίπρα και την προπαγάνδα του δεν υπάρχουν. Θέλησε να παρουσιάσει την επίσκεψη ως κάτι το κοσμοϊστορικό και ο Ερντογάν άδραξε την ευκαιρία για να πει όσα είπε.

Ο δε κ. Τσίπρας παριστάνει τώρα ότι αποστόμωσε τον Τούρκο Πρόεδρο, ενώ στην πραγματικότητα δεν ήταν σε θέση καν να απαντήσεις στις «αιτιάσεις» του. Ούτε για το σήμερα, ούτε για όσα ρύθμισε η Συνθήκη της Λοζάνης, ούτε για το ποιες και πόσες χώρες συνυπέγραφαν.

Κατά τα λοιπά έσπευσε την επομένη να καταθέσει στεφάνι στο Μνημείο του Ελευθέριου Βενιζέλου στο Βελιγράδι – για να προκαλέσει τον αναγκαίο προπαγανδιστικό συνειρμό.

Κι’ η Μυλωνού τον άνδρα της με τους πραματευτάδες, δηλαδή!

Ο Α. Παπανδρέου είχε το θάρρος να πει το «mea culpa».

Ο Αλ. Τσίπρας όχι μόνο δεν το λέει, αλλά παριστάνει ότι… νίκησε!