Σοβαρή καταγγελία μέλους του ΔΣ του ΕΟΠΥΥ, για κομματική επέλαση στην Υγεία και άλωση των πόρων του ΕΟΠΥΥ

του Γρηγόρη Σαμπάνη, οικονομολόγου, μέλος του ΔΣ του ΕΟΠΥΥ, medlabnews.gr


Ανοικτή Επιστολή

Προς την ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ΑΓΣΣΕ, ΓΣΒΕΕ και τον ΣΕΒ

Κομματική επέλαση στην Υγεία: Οι κοινωνικοί εταίροι να αντιδράσουν!

Μια πολύπλευρη επίθεση, με στόχο την πλήρη κατάλυση της αυτονομίας του Εθνικού Οργανισμού Παροχής Υπηρεσιών Υγείας (ΕΟΠΥΥ), άρχισε το περασμένο καλοκαίρι. Η επιστροφή στο καθεστώς του πλήρους κυβερνητικού και κομματικού ελέγχου του πιο νευραλγικού οργανισμού στο χώρο της Δημόσιας Υγείας θέτει σε κίνδυνο κακοδιαχείρισης τις εισφορές των ασφαλισμένων, που αποτελούν την κυριότερη πηγή χρηματοδότησης του ΕΟΠΥΥ.

Ο ΕΟΠΥΥ δημιουργήθηκε το 2011, σε χαλεπούς καιρούς για την εθνική οικονομία και την ελληνική κοινωνία, για να ξεπερασθεί η χρόνια κακοδαιμονία στον τομέα της Δημόσιας Υγείας, που συνδέεται με τις γνωστές παθογένειες του δημόσιου τομέα, κυριότερη των οποίων είναι, χωρίς αμφιβολία, η παρέμβαση των κομματικών μηχανισμών στη διαχείριση δημόσιων πόρων, με γνώμονα την εξυπηρέτηση πελατειακών αναγκών και ιδιωτικών συμφερόντων.

Σε μια χώρα που πλήρωσε βαρύτατο τίμημα για την κακοδιαχείριση δημόσιων πόρων, η αποστολή του ΕΟΠΥΥ είναι ιερή: ο Οργανισμός καλείται να διαχειρισθεί περισσότερα από 5 δισ. ευρώ εισφορών από τους ασφαλισμένους, τη στιγμή που η χρηματοδότησή του από τον κρατικό προϋπολογισμό δεν ξεπερνά τα 100 εκατ. ευρώ και έχει επιφορτισθεί με την κάλυψη όλης της φαρμακευτικής δαπάνης των ανέργων. Δηλαδή, την κοινωνική πολιτική του κράτους την πληρώνουν οι εργαζόμενοι.

Η βαριά ευθύνη διαχείρισης αυτών των χρημάτων που προέρχονται από τους εργαζομένους αυτής της χώρας επιβάλλει να διαφυλαχθεί σαν κόρη οφθαλμού η ανεξαρτησία του ΕΟΠΥΥ.

Δυστυχώς, το τελευταίο διάστημα η κυβέρνηση κινείται στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση της ολικής επαναφοράς του κομματικού ελέγχου στη δημόσια υγεία, μετατρέποντας τον ΕΟΠΥΥ από ανεξάρτητο οργανισμό σε μια υπηρεσία διοικητικής υποστήριξης του γραφείου του υπουργού Υγείας, στο οποίο μεταφέρονται οι κρισιμότερες εξουσίες και αρμοδιότητες:

- Το περασμένο καλοκαίρι, αιφνιδιαστικά άλλαξε η σύνθεση του διοικητικού συμβουλίου του ΕΟΠΥΥ, κατά τρόπον ώστε να ελέγχεται πλήρως από τον υπουργό Υγείας. Με αυτή την αντιμεταρρύθμιση, καταστρατηγήθηκε πλήρως το πνεύμα του ιδρυτικού νόμου του ΕΟΠΥΥ, σύμφωνα με το οποίο στη σύνθεση του διοικητικού συμβουλίου δεν κυριαρχούσαν στελέχη ορισμένα από την εκάστοτε πολιτική ηγεσία του υπουργείου, ακριβώς για να επιτευχθεί ο απογαλακτισμός από την εκτελεστική εξουσία και τους κομματικούς μηχανισμούς.
- Λίγους μήνες αργότερα, με ένα Προεδρικό Διάταγμα που συντάχθηκε εν κρυπτώ και αιφνιδιαστικά δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεις, οι κυριότερες αρμοδιότητες του ΕΟΠΥΥ μεταφέρθηκαν στο υπουργείο Υγείας, σε Αυτοτελές Τμήμα Εποπτείας Ανάπτυξης και Λειτουργίας του ΕΟΠΥΥ, μέσω του οποίου η πολιτική ηγεσία του υπουργείου οπλίζεται με υπερεξουσίες σε όλα τα θέματα που άπτονται της παροχής υπηρεσιών υγείας.
- Σαν να μην ήταν αρκετά όλα αυτά για να ανοίξει πεδίο δράσης στο υπουργείου και τους κομματικούς μηχανισμούς, η κυβέρνηση μετέφερε δια νόμου και την ευθύνη της διαπραγμάτευσης για τα φάρμακα από τον ΕΟΠΥΥ στο γραφείο του υπουργού! Με το προηγούμενο καθεστώς, λειτουργούσαν υποεπιτροπές, κεντρική Επιτροπή Διαπραγμάτευσης του ΕΟΠΥΥ και το διοικητικό συμβούλιο του Οργανισμού είχε καθοδηγητικό ρόλο, ενώ τα αποτελέσματα των διαπραγματεύσεων εγκρίνονταν από τον υπουργό.

Δηλαδή, υπήρχαν έλεγχοι σε πολλά επίπεδα, για να διασφαλίζονται η διαφάνεια και η αποτελεσματικότητα των διαπραγματεύσεων. Τώρα, η ευθύνη της διαπραγμάτευσης περνά σε επιτροπή που ορίζεται από τον υπουργό και οι αποφάσεις λαμβάνονται πάλι από τον υπουργό, με βάση τη διοικητική αρχή…
«Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει»!

Είναι φανερό ότι το ευρωπαϊκό μοντέλο, που επιχειρήθηκε να εφαρμοσθεί στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, με επίκεντρο ένα ισχυρό, τεχνοκρατικό δημόσιο οργανισμό – μονοψώνιο υπηρεσιών υγείας, όχι απλώς τίθεται σε αμφισβήτηση, αλλά έχει καταστρατηγηθεί πλήρως.

Κυβερνητικά στελέχη και κομματικοί μηχανισμοί παίρνουν στα χέρια τους πάλι τη διαχείριση ενός τεράστιου προϋπολογισμού και αναλαμβάνουν την ευθύνη της κατανομής πόρων στον ιδιωτικό τομέα της υγείας, χωρίς έλεγχο και θεσμικά αντίβαρα. Ένας αυτοτελής, τεχνοκρατικός οργανισμός με ανεξαρτησία από την κεντρική εξουσία υποβαθμίζεται σε ορντινάντσα του εκάστοτε υπουργού, ο οποίος έχει την τελική ευθύνη για όλες τις αποφάσεις. Αντίθετα, στην Ευρώπη, οι οργανισμοί που έχουν την ευθύνη της διαπραγμάτευσης για τα φάρμακα έχουν χαρακτηριστικά ανεξάρτητων αρχών.

Όσοι πληρώνουν για τη Δημόσια Υγεία, δηλαδή οι εργαζόμενοι, αλλά και ο επιχειρηματικός τομέας, που παρακρατεί και αποδίδει τις εισφορές, οφείλουν να αντιδράσουν σε αυτή την ιδιότυπη αντιμεταρρύθμιση πριν να είναι αργά. Ο ΕΟΠΥΥ τους ανήκει και πρέπει να τον προστατεύσουν. Αν αδρανήσουν, το ξήλωμα μιας μεγάλης μεταρρύθμισης δεν θα αργήσει να οδηγήσει σε νέα κατασπατάληση πόρων από κομματικούς, πελατειακούς μηχανισμούς και κατεστημένα συμφέροντα του ιδιωτικού τομέα.