Καντάδες, γέμισε η Ηγουμενίτσα, μαζί και μνήμες...

Καντάδες, γέμισε η Ηγουμενίτσα, μαζί και μνήμες... Όμορφα ακούσματα, αλλοτινών εποχών, που δεν μπορούν να αλλάξουν τη ροή των σημερινών σκληρών  κοινωνικών πραγμάτων, σίγουρα, όμως, μπορούν να συμβάλλουν στο να καλυτερεύσουν οι διαθέσεις. Οι καντάδες στο παρελθόν έγιναν γνωστές στην Ηγουμενίτσα από τη γειτονική Κέρκυρα. Από το λιμανάκι της Ηγουμενίτσας και την παραλία, μέχρι και τον πεζόδρομο, οι «Κανταδόροι» του Πολιτιστικού και Κοινωνικού Συλλόγου Ηγουμενίτσας «Ρένα Κώτσιου» ευωδίασαν την ατμόσφαιρα με πολύ όμορφες και τρυφερές μελωδίες. Έξοχο δείγμα επτανησιακού λαϊκού αστικού τραγουδιού είναι η καντάδα. Το όνομά της προέρχεται από το λατινικό ρήμα cantare που σημαίνει τραγουδώ. Οι καντάδες χαρακτηρίζονται από τη δυτική πολυφωνία τύπου πρίμο – σεκόντο – μπάσο και η κάθε φωνή εκτελείται συνήθως από πολλά πρόσωπα και όχι «σόλο». Αρκετές δημιουργήθηκαν από συνθέτες, που κατά κύριο λόγο ανήκουν στην Επτανησιακή Μουσική Σχολή και στην Νεοελληνική Εθνική Μουσική Σχολή, ενώ στίχους έγραψαν πολλοί ποιητές μεταξύ των οποίων και ο Διονύσιος Σολωμός. Για αρκετές όμως δεν γνωρίζουμε από ποιους δημιουργήθηκαν. Οι καντάδες συνοδεύονταν συνήθως από κιθάρες και μαντολίνα, ενώ συχνά οι παρέες τις τραγουδούσαν και χωρίς τη συνοδεία οργάνων.
Κάτοψη