Η Ενωση Γονέων Δήμου Ιωαννιτών για τις νέες δομές στην εκπαίδευση
« Η θέση της Ένωσης για τις νέες δομές στην εκπαίδευση».
Σχετικά με το σχέδιο νόμου που έδωσε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖ
Α – ΑΝΕΛ στη δημοσιότητα και αφορά τις «δομές υποστήριξης της εκπαίδευσης», ως Ένωση Γονέων θεωρούμε ότι το συγκεκριμένο Σχέδιο Νόμου κινείται σε αρνητική για την εκπαίδευση κατεύθυνση. Περιλαμβάνει βασικές πλευρές των μνημονιακών δεσμεύσεων της κυβέρνησης και των προαπαιτούμενων που πρέπει να ψηφιστούν μέχρι τέλος Μαΐου, που έχουν ως κύριο στόχο νέες περικοπές δαπανών στην εκπαίδευση, «εξοικονόμηση» προσωπικού, προώθηση των διαδικασιών αξιολόγησης. Μέσα από το σχέδιο νόμου, διαμορφώνεται το έδαφος για νέες, βαθύτερες, αντιδραστικές ανατροπές στο περιεχόμενο και τη λειτουργία του σχολείου, στους στόχους της εκπαίδευσης, οι οποίοι θα πρέπει να ταυτίζονται όλο και περισσότερο με τις λεγόμενες «δεξιότητες», τη «δια βίου μάθηση», τη σύνδεση με τις επιχειρήσεις (π.χ. μέσα από τα προγράμματα μαθητείας), την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας σε όλο το μήκος και το πλάτος της εκπαίδευσης, ξεκινώντας ακόμα από την τρυφερή προσχολική ηλικία.
Γονείς και εκπαιδευτικοί, έχοντας εικόνα της πραγματικότητας γνωρίζουμε πολύ καλά ότι άλλες είναι οι απόλυτες προτεραιότητες για τη στήριξη της εκπαίδευσης: η πραγματοποίηση χιλιάδων μόνιμων διορισμών, η αναβάθμιση των υποδομών, οι σοβαρές αλλαγές που χρειάζονται στα αναλυτικά προγράμματα και τα σχολικά βιβλία, τα μέτρα στήριξης των πιο αδύναμων μαθητών κ.ά. Τίποτα απ’ όλα αυτά δεν λύνει το νομοσχέδιο, αντίθετα επιχειρείται να φορτωθούν τα προβλήματα και τα αδιέξοδα της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής στους ίδιους τους εκπαιδευτικούς, τους μαθητές και φυσικά σε μας τους γονείς.
Ιδιαίτερα μας προβληματίζουν:
1. Ο ρόλος και η φυσιογνωμία των ΠΕ.ΚΕ.Σ., η κατάργηση του θεσμού των Σχολικών Συμβούλων, η συγκεντρωτική τους μορφή, η τεράστια απόστασή τους από τη ζωντανή σχολική πραγματικότητα. Τα παραπάνω φανερώνουν ότι ο πραγματικός σκοπός της ίδρυσής των ΠΕΚΕΣ δεν είναι η στήριξη για την επίλυση των προβλημάτων που εμφανίζονται στο πεδίο της σχολικής ζωής. Αλήθεια, όταν οι σημερινές ανάγκες για ουσιαστική εκπαιδευτική-παιδαγωγική στήριξη και καθοδήγηση των σχολείων είναι πολύ μεγάλες, και οι υπάρχοντες σύμβουλοι αδυνατούν (με τα ελλιπή μέσα που τους παρέχονται) να τις καλύψουν, πώς μπορεί να καλυφτούν με το περιορισμένο προσωπικό των ΠΕΚΕΣ;
2. Η κατάργηση των Κ.Ε.Δ.Δ.Υ. που μαθηματικά θα οδηγήσει σε ακόμα μεγαλύτερη υποβάθμιση της Ειδικής Αγωγής, θα φορτώσει στις πλάτες των οικογενειών όλο το κομμάτι της διάγνωσης και στήριξης των παιδιών με ειδικές μαθησιακές ανάγκες. Εάν προχωρήσουν αυτές οι αλλαγές θα έχουμε ένα πραγματικό πισωγύρισμα στην εκπαίδευση των παιδιών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες στη χώρα μας, καθώς, όπως σαφώς διατυπώνεται στο σχέδιο νόμου, καταργούνται στην πράξη και διαγράφονται ως ομάδα προτεραιότητας και ειδικής εκπαιδευτικής στήριξης. Φανερώνεται επίσης τι πραγματικά κρύβεται πίσω από τη λογική της “συμπερίληψης” στην Ειδική Αγωγή, που προωθεί η κυβέρνηση.
3. Με τη θεσμοθέτηση των Κ.Ε.Α., (κοινά και για τις δύο βαθμίδες εκπαίδευσης) επιδιώκεται με πιο οργανωμένο και συστηματικό τρόπο η παρέμβαση στις συνειδήσεις της νέας γενιάς γύρω από μια σειρά κρίσιμα κοινωνικοπολιτικά ζητήματα. Μέσω της λεγόμενη αειφορίας επιδιώκουν να μετατρέψουν τον εκπαιδευτικό σε ιμάντα μεταφοράς αντιδραστικών αντιλήψεων, όπως π.χ. ότι η σημερινή ανάπτυξη, που υποτάσσει τα πάντα στο επιχειρηματικό κέρδος, μπορεί να συμβαδίσει με την προστασία του περιβάλλοντος, με τις σύγχρονες ανάγκες του ανθρώπου.
4. Η επαναφορά της διαδικασίας της «αποτίμησης» δεν έχει καμία σχέση με την παιδαγωγική ευθύνη της Σχολικής Κοινότητας και του Συλλόγου Διδασκόντων στην επίλυση ζητημάτων που σχετίζονται με τη λειτουργία του σχολείου. Θεωρούμε ότι αυτή υπάρχει και είναι δεδομένη. Η διαδικασία «αυτοαξιολόγησης» που το σχέδιο νόμου εισάγει, - σε συνέχεια αντίστοιχων σχεδίων και νόμων προηγούμενων κυβερνήσεων - μετατρέπει τον Σύλλογο Διδασκόντων σε «συνυπεύθυνο» για τα προβλήματα που δημιουργούν οι κυβερνητικές πολιτικές. Στη βάση αυτή, αλλά και στη βάση των αντιεκπαιδευτικών νόμων που προωθούν το «αυτόνομο», κατηγοριοποιημένο σχολείο της αγοράς, θα γίνεται η αξιολόγηση των δομών, των στελεχών και των σχολικών μονάδων. Στην ίδια λογική, η θεσμοθέτηση των λεγόμενων «Ομάδων Σχολείων» θα λειτουργήσει στην πράξη ως ένας θεσμός που θα έχει στόχο την «κάλυψη- νοικοκύρεμα» των κενών που υπάρχουν σε εκπαιδευτικούς και υποδομές, με μετακινήσεις μαθητών, λιγότερους διορισμούς εκπαιδευτικών, δημιουργία πολυπληθών τμημάτων…
Με βάση τα παραπάνω, ως Ένωση Γονέων Ιωαννίνων καλούμε Γονείς –Εκπαιδευτικούς – Μαθητές σε κοινό αγώνα στο παρακάτω πλαίσιο:
Αποκλειστικά δημόσια δωρεάν παιδεία για όλα τα παιδιά. Ούτε 1€ από την τσέπη των γονιών για τη μόρφωση των παιδιών και τη λειτουργία του σχολείου.
Σχολείο που θα μορφώνει, θα διαπαιδαγωγεί και δε θα εξοντώνει.
Ενιαίο Δωδεκάχρονο Σχολείο και Δίχρονη Υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή, για όλα τα παιδιά. Αντίστοιχα όλα τα παιδιά με ειδικές ανάγκες στη δημόσια δομή που έχουν ανάγκη.
Σύγχρονα αναλυτικά προγράμματα και περιεχόμενο διδασκαλίας που θα προάγει τη γενική επιστημονική γνώση και όχι τις στείρες δεξιότητες.
Κατάργηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας στην Παιδεία. Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους. Μαζικούς μόνιμους διορισμούς εκπαιδευτικών όλων των ειδικοτήτων. Άμεση μονιμοποίηση όλων των 25.000 συμβασιούχων, που εργάζονται τα τελευταία χρόνια στην εκπαίδευση.
Σχετικά με το σχέδιο νόμου που έδωσε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖ
Α – ΑΝΕΛ στη δημοσιότητα και αφορά τις «δομές υποστήριξης της εκπαίδευσης», ως Ένωση Γονέων θεωρούμε ότι το συγκεκριμένο Σχέδιο Νόμου κινείται σε αρνητική για την εκπαίδευση κατεύθυνση. Περιλαμβάνει βασικές πλευρές των μνημονιακών δεσμεύσεων της κυβέρνησης και των προαπαιτούμενων που πρέπει να ψηφιστούν μέχρι τέλος Μαΐου, που έχουν ως κύριο στόχο νέες περικοπές δαπανών στην εκπαίδευση, «εξοικονόμηση» προσωπικού, προώθηση των διαδικασιών αξιολόγησης. Μέσα από το σχέδιο νόμου, διαμορφώνεται το έδαφος για νέες, βαθύτερες, αντιδραστικές ανατροπές στο περιεχόμενο και τη λειτουργία του σχολείου, στους στόχους της εκπαίδευσης, οι οποίοι θα πρέπει να ταυτίζονται όλο και περισσότερο με τις λεγόμενες «δεξιότητες», τη «δια βίου μάθηση», τη σύνδεση με τις επιχειρήσεις (π.χ. μέσα από τα προγράμματα μαθητείας), την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας σε όλο το μήκος και το πλάτος της εκπαίδευσης, ξεκινώντας ακόμα από την τρυφερή προσχολική ηλικία.
Γονείς και εκπαιδευτικοί, έχοντας εικόνα της πραγματικότητας γνωρίζουμε πολύ καλά ότι άλλες είναι οι απόλυτες προτεραιότητες για τη στήριξη της εκπαίδευσης: η πραγματοποίηση χιλιάδων μόνιμων διορισμών, η αναβάθμιση των υποδομών, οι σοβαρές αλλαγές που χρειάζονται στα αναλυτικά προγράμματα και τα σχολικά βιβλία, τα μέτρα στήριξης των πιο αδύναμων μαθητών κ.ά. Τίποτα απ’ όλα αυτά δεν λύνει το νομοσχέδιο, αντίθετα επιχειρείται να φορτωθούν τα προβλήματα και τα αδιέξοδα της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής στους ίδιους τους εκπαιδευτικούς, τους μαθητές και φυσικά σε μας τους γονείς.
Ιδιαίτερα μας προβληματίζουν:
1. Ο ρόλος και η φυσιογνωμία των ΠΕ.ΚΕ.Σ., η κατάργηση του θεσμού των Σχολικών Συμβούλων, η συγκεντρωτική τους μορφή, η τεράστια απόστασή τους από τη ζωντανή σχολική πραγματικότητα. Τα παραπάνω φανερώνουν ότι ο πραγματικός σκοπός της ίδρυσής των ΠΕΚΕΣ δεν είναι η στήριξη για την επίλυση των προβλημάτων που εμφανίζονται στο πεδίο της σχολικής ζωής. Αλήθεια, όταν οι σημερινές ανάγκες για ουσιαστική εκπαιδευτική-παιδαγωγική στήριξη και καθοδήγηση των σχολείων είναι πολύ μεγάλες, και οι υπάρχοντες σύμβουλοι αδυνατούν (με τα ελλιπή μέσα που τους παρέχονται) να τις καλύψουν, πώς μπορεί να καλυφτούν με το περιορισμένο προσωπικό των ΠΕΚΕΣ;
2. Η κατάργηση των Κ.Ε.Δ.Δ.Υ. που μαθηματικά θα οδηγήσει σε ακόμα μεγαλύτερη υποβάθμιση της Ειδικής Αγωγής, θα φορτώσει στις πλάτες των οικογενειών όλο το κομμάτι της διάγνωσης και στήριξης των παιδιών με ειδικές μαθησιακές ανάγκες. Εάν προχωρήσουν αυτές οι αλλαγές θα έχουμε ένα πραγματικό πισωγύρισμα στην εκπαίδευση των παιδιών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες στη χώρα μας, καθώς, όπως σαφώς διατυπώνεται στο σχέδιο νόμου, καταργούνται στην πράξη και διαγράφονται ως ομάδα προτεραιότητας και ειδικής εκπαιδευτικής στήριξης. Φανερώνεται επίσης τι πραγματικά κρύβεται πίσω από τη λογική της “συμπερίληψης” στην Ειδική Αγωγή, που προωθεί η κυβέρνηση.
3. Με τη θεσμοθέτηση των Κ.Ε.Α., (κοινά και για τις δύο βαθμίδες εκπαίδευσης) επιδιώκεται με πιο οργανωμένο και συστηματικό τρόπο η παρέμβαση στις συνειδήσεις της νέας γενιάς γύρω από μια σειρά κρίσιμα κοινωνικοπολιτικά ζητήματα. Μέσω της λεγόμενη αειφορίας επιδιώκουν να μετατρέψουν τον εκπαιδευτικό σε ιμάντα μεταφοράς αντιδραστικών αντιλήψεων, όπως π.χ. ότι η σημερινή ανάπτυξη, που υποτάσσει τα πάντα στο επιχειρηματικό κέρδος, μπορεί να συμβαδίσει με την προστασία του περιβάλλοντος, με τις σύγχρονες ανάγκες του ανθρώπου.
4. Η επαναφορά της διαδικασίας της «αποτίμησης» δεν έχει καμία σχέση με την παιδαγωγική ευθύνη της Σχολικής Κοινότητας και του Συλλόγου Διδασκόντων στην επίλυση ζητημάτων που σχετίζονται με τη λειτουργία του σχολείου. Θεωρούμε ότι αυτή υπάρχει και είναι δεδομένη. Η διαδικασία «αυτοαξιολόγησης» που το σχέδιο νόμου εισάγει, - σε συνέχεια αντίστοιχων σχεδίων και νόμων προηγούμενων κυβερνήσεων - μετατρέπει τον Σύλλογο Διδασκόντων σε «συνυπεύθυνο» για τα προβλήματα που δημιουργούν οι κυβερνητικές πολιτικές. Στη βάση αυτή, αλλά και στη βάση των αντιεκπαιδευτικών νόμων που προωθούν το «αυτόνομο», κατηγοριοποιημένο σχολείο της αγοράς, θα γίνεται η αξιολόγηση των δομών, των στελεχών και των σχολικών μονάδων. Στην ίδια λογική, η θεσμοθέτηση των λεγόμενων «Ομάδων Σχολείων» θα λειτουργήσει στην πράξη ως ένας θεσμός που θα έχει στόχο την «κάλυψη- νοικοκύρεμα» των κενών που υπάρχουν σε εκπαιδευτικούς και υποδομές, με μετακινήσεις μαθητών, λιγότερους διορισμούς εκπαιδευτικών, δημιουργία πολυπληθών τμημάτων…
Με βάση τα παραπάνω, ως Ένωση Γονέων Ιωαννίνων καλούμε Γονείς –Εκπαιδευτικούς – Μαθητές σε κοινό αγώνα στο παρακάτω πλαίσιο:
Αποκλειστικά δημόσια δωρεάν παιδεία για όλα τα παιδιά. Ούτε 1€ από την τσέπη των γονιών για τη μόρφωση των παιδιών και τη λειτουργία του σχολείου.
Σχολείο που θα μορφώνει, θα διαπαιδαγωγεί και δε θα εξοντώνει.
Ενιαίο Δωδεκάχρονο Σχολείο και Δίχρονη Υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή, για όλα τα παιδιά. Αντίστοιχα όλα τα παιδιά με ειδικές ανάγκες στη δημόσια δομή που έχουν ανάγκη.
Σύγχρονα αναλυτικά προγράμματα και περιεχόμενο διδασκαλίας που θα προάγει τη γενική επιστημονική γνώση και όχι τις στείρες δεξιότητες.
Κατάργηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας στην Παιδεία. Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους. Μαζικούς μόνιμους διορισμούς εκπαιδευτικών όλων των ειδικοτήτων. Άμεση μονιμοποίηση όλων των 25.000 συμβασιούχων, που εργάζονται τα τελευταία χρόνια στην εκπαίδευση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.