Tο διαδίκτυο ως «πάρκινγκ» παιδιών και στο βάθος ο εθισμός

[Αυγή ]«Ο κόσμος της οθόνης είναι όμορφος, γρήγορος, ωραία στημένος και διευκολύνει την επικοινωνία των παιδιών και των εφήβων. Διευκολύνει την επικοινωνία αλλά και τη γνώση. Το θέμα είναι πώς μπορούμε να βάλουμε κανόνες, όπως λέγαμε παλιά για την τηλεόραση» λέει ο παιδοψυχίατρος Κώστας Μπόλιας, για τη σχέση των παιδιών με τα Social Media.

Μόνο που τώρα η οθόνη είναι παντού. Στο σαλόνι, στο δωμάτιο, στο μπάνιο και στο μαξιλάρι. «Πρέπει να βάλουμε ένα πλαίσιο από πολύ νωρίς. Από την ηλικία των δύο ή τριών ετών. Όταν για να ησυχάσουν τα παιδιά τους δίνουμε μια οθόνη, με τη μορφή ενός κινητού τηλεφώνου που δε χρησιμοποιείται πια. Όταν για να ησυχάσουμε οι γονείς σε μια βόλτα, τους δίνουμε το κινητό μας για να παίξουν. Έτσι γίνεται σταδιακά η χρήση της οθόνης ως «πάρκινγκ». Και είναι αναμενόμενο, όταν δεν υπάρχει υποστηρικτικό πλαίσιο για τους γονείς».


«Το κινητό είναι το Μέσο όχι η Επικοινωνία»

«Το παιδί πρέπει να καταλάβει ότι το κινητό, το τάμπλετ και ο υπολογιστής είναι το Μέσο και όχι η ίδια η Επικοινωνία» ξεκαθαρίζει ο Κώστας Μπόλιας μιλώντας Στο Κόκκινο και την Τζούλυ Τσίγκα, και εξηγεί «Προϋπόθεση είναι να υπάρχουν φίλοι για να επικοινωνήσουμε μαζί τους και στα Social Media επικοινωνούμε με αληθινούς φίλους και όχι με αγνώστους.
Δυστυχώς ακόμη και οι μεγάλοι δεν καταλαβαίνουν ότι όλα παρακολουθούνται ότι κάθε ανάρτηση στα Social Media αφήνει αποτύπωμα. Άρα πώς να το καταλάβει ένας έφηβος;» Γι' αυτό υπογραμμίζει «στη χρήση αυτών των μέσων πρέπει να συμμετέχει και ο γονιός. Να συμμετέχει στο παιχνίδι, να είναι παρών γιατί αυτός είναι ο ισχυρός παράγοντας. Όλα αυτά που βιώνει το παιδί στο παιχνίδι – συνήθως βίαια – δε μπορεί να περνάνε ασχολίαστα από τον ενήλικα».

Όταν το παιδί «ποστάρει»

Στις αναρτήσεις τους τα παιδιά, και κυρίως οι έφηβοι προβάλλουν την εικόνα που επιθυμούν να έχουν, την επιθυμητή όχι την πραγματική.

«Ο γονιός όμως, οφείλει να δώσει την πραγματική εικόνα, να συμβουλεύσει, να σπαταλήσει χρόνο και κόπο για να κανονίζει στο παιδί να βρίσκεται με φίλους του, για να μην είναι διαρκώς στην οθόνη. Η γκρίνια τύπου «μην παίζεις άλλο στο Ιντερνετ» δεν έχει νόημα και φυσικά δεν έχει αποτέλεσμα».
Όπως διευκρινίζει ο κ. Μπόλιας υπάρχουν τρία στάδια:

Χρήση
Κατάχρηση
Εθισμός
«Τα περισσότερα παιδιά – κυρίως έφηβοι – βρίσκονται στο στάδιο της κατάχρησης. Ο εθισμός είναι ακραίο κομμάτι και δίνει σημάδια στους γονείς. Το παιδί είναι ανήσυχο όταν δε μπορεί να συνδεθεί και έχει εκρήξεις θυμού, δε διαβάζει, δεν τρώει, δεν πάει ούτε στην τουαλέτα. Σ' αυτές τις περιπτώσεις μπορεί να βοηθήσει μόνο η παρέμβαση των ειδικών.