Πόνος στη φτέρνα από φλεγμονή, μετά από άθληση ή έντονη δραστηριότητα.

του Ξενοφώντα Τσούκαλη, M.D., medlabnews.gr

Η αποφυσίτιδα συνίσταται σε φλεγμονή στο οπίσθιο κύρτωμα της πτέρνας και οφείλεται σε επαναλαμβανόμενες μικροκακώσεις, λόγω της έντονης έλξης που ασκείται από τον τρικέφαλο της γαστροκνημίας, μέσω του Αχίλλειου τένοντα. Πρόκειται για πάθηση που αφορά κυρίως παιδιά και έφηβους ηλικίας από 6 έως 17 ετών περίπου, αγόρια και κορίτσια, που ασχολούνται με τον αθλητισμό, ή έχουν έντονες σωματικές δραστηριότητες. Προδιαθετικός παράγων θεωρείται η μειωμένη ελαστικότητα του γαστροκνημίου.


Η Επίφυση είναι η περιοχή του οστού όπου αυτό αυξάνεται (αυξητική πλάκα). Όταν αυτή η περιοχή στη φτέρνα φλεγμένη, προκαλείται πόνος και η κατάσταση αυτή ονομάζεται ‘φτερνική αποφυσίτις’ ή νόσος του Sever

Συμπτώματα
Τα συμπτώματα συνήθως είναι :
Πόνος στην φτέρνα όταν αυτή δέχεται φόρτιση, όπως στο τρέξιμο ή τα άλματα. Επίσης πόνος προκαλείται κατά την παθητική έκταση και ενεργητική κάμψη του ποδός, υπό αντίσταση.
Οίδημα
Διαλείπουσα χωλότητα στην οπίσθια επιφάνεια της πτέρνας. Διαταραχή του τρόπου βάδισης και στήριξης, συνήθως τα παιδιά ρίχνουν περισσότερο βάρος στη πρόσθια επιφάνεια του πέλματος για να μειώσουν τον πόνο. Παρόλο που στο βάδισμα τους προσφέρει κάποια ανακούφιση, μπορεί να οδηγήσει σε άλλες σοβαρές καταστάσεις όπως είναι ο πρηνισμός της ποδοκνημικής άρθρωσης


Διάγνωση
Κατά την κλινική εξέταση διαπιστώνονται στοιχεία εντοπισμένης φλεγμονής, δηλαδή ευαισθησία κατά την πίεση του οπισθίου κυρτώματος της πτέρνας και οίδημα των μαλακών μορίων. Η ακτινογραφία θα δείξει κατακερματισμό του δευτερεύοντα πυρήνα οστέωσης της οπίσθιας κατάφυσης της πτέρνας.

Θεραπεία
Είναι συντηρητική.  Στην οξεία φάση εφαρμογή νάρθηκα περιορισμού της κίνησης. Συνίσταται σε περιορισμό της δραστηριότητας, ψυχρά επιθέματα (Εφαρμογή πάγου) και ελαστική περίδεση της ποδοκνημικής για 3 – 4 εβδομάδες. Χορηγείται Φαρμακευτική αντιφλεγμονώδης αγωγή.
Συγχρόνως συνίσταται η χρήση υποπτέρνιων πάτων.

Πρόγραμμα ασκήσεων διάτασης των μυών του ποδιού και ασκήσεων ενδυνάμωσης των μυών της περιοχής. Η πρόγνωση είναι καλή, αλλά παρατηρείται συχνά υποτροπή κατά την επάνοδο στις αθλητικές δραστηριότητες. Τα συμπτώματα εκλείπουν μετά την σύγκλιση των επιφύσεων