Β.Τζουμέρκα:Φόρος τιμής στον εύελπι Σκαρλάτο Ρωσσέτη

Φόρο τιμής στον πρώτο έυελπι, που άφησε την τελευταία του πνοή ηρωικά μαχόμενος για την απελευθέρωση των Ιωαννίνων στις 5 Δεκεμβρίου 1912, απέτισαν το Γενικό Επιτελείο Στρατού, η περιφέρεια Ηπείρου και ο δήμος Βορείων Τζουμέρκων.

Μετά από πρωτοβουλία του αντιστράτηγου εν αποστρατεία Αντώνη Βασιλείου, στο σημείο που εφονεύθη και ετάφη στην κορυφογραμμή της Αετορράχης, απέναντι από το Ελληνικό, κατασκευάστηκε προτομή του εύελπι Σκαρλάτου Ρωσσέτη, ενώ έγιναν και εργασίες συντήρησης της εκκλησίας του Προφήτη Ηλία από συνέργεια του ΓΕΣ, της περιφέρειας Ηπείρου και του δήμου Βορείων Τζουμέρκων.
Χθες  το πρωί, έγιναν τα αποκαλυπτήρια της προτομής, παρουσία του Διοικητή του Γ’ Σώματος Στρατού, αντιστράτηγου Δημήτριου Μπίκου, του περιφερειάρχη Ηπείρου Αλέξανδρου Καχριμάνη, του δημάρχου Βορείων Τζουμέρκων Γιάννη Σεντελέ, εκπροσώπων του στρατού, των σωμάτων ασφαλείας και της αυτοδιοίκησης, αντιπροσωπείας ευέλπιδων, καθώς και πολλών κατοίκων του Ελληνικού.

«Το χρέος μας στους αθάνατους νεκρούς δεν εξοφλείται με λόγους, αλλά με έργα, που είναι αντάξια της θυσίας τους, και με πράξεις, που ταιριάζουν με την αρετή τους», τόνισε στην ομιλία του ο Διοικητής του Γ’ Σώματος Στρατού και αναφέρθηκε στην πρωτοβουλία για την κατασκευή της προτομής και της ανακατασκευής του ιερού ναού, εκφράζοντας τις ευχαριστίες του προς όλους όσους βοήθησαν, μεταξύ των οποίων και τον γλύπτη Θεόδωρο Παπαγιάννη, που φιλοτέχνησε την προτομή. «Ατενίζοντάς την, αισθανόμαστε ότι η μορφή του θυσιασθέντος ήρωα θα ακτινοβολεί αθάνατη και θα καταυγάζει στο διηνηκές τον γαλάζιο ορίζοντα της πατρίδας μας, θυμίζοντάς μας το χρέος προς αυτή. Είθε το πνεύμα της θυσίας του να ενοικεί συνεχώς στις ψυχές μας, να μας πλημμυρίζει με υπερηφάνεια και να χαλυβδώνει τη θέλησή μας για αγώνα, οδηγώντας τις σκέψεις και τα βήματα όλων μας προς τα υψηλά ιδανικά της πατρίδος και της ελευθερίας», κατέληξε ο αντιστράτηγος Δημήτριος Μπίκος.
Την ανάγκη να ξαναφτιάξουμε την Ελλάδα με την αξιοπρέπεια που της πρέπει στο διάβα των αιώνων, επισήμανε ο περιφερειάρχης Αλέξανδρος Καχριμάνης και αναφέρθηκε στη σημασία της συλλογικής προσπάθειας. «Ως περιφέρεια Ηπείρου αισθανόμαστε υποχρέωση να δίνουμε παραδείγματα για να μπορούμε να τα ακολουθούμε στους χαλεπούς καιρούς», ανέφερε.
«Η γενιά μας δε γνώρισε πόλεμο. Όμως, τα τελευταία χρόνια η πατρίδα μας ζει έναν ιδιότυπο πόλεμο, χωρίς βομβαρδισμούς, αλλά εξίσου “αιματηρό” και επικίνδυνο για την ελληνική κοινωνία και την ανεξαρτησία της χώρας μας. Αυτή τη μάχη πρέπει να τη δώσουμε ενωμένοι και πρέπει να είναι νικηφόρα για την πατρίδα μας. Τέτοια παραδείγματα είναι φωτεινοί φάροι, είναι σημεία σταθερά, από τα οποία μπορούμε να πιαστούμε για να δώσουμε και εμείς τον δικό μας αγώνα», τόνισε από την πλευρά του ο δήμαρχος Βορείων Τζουμέρκων Γιάννης Σεντελές και εξήρε τη συμβολή του Θόδωρου Παπαγιάννη.
Για μια σημαντική μέρα και για τον ίδιο έκανε λόγο ο αντιστράτηγος ε.α. Αντώνης Βασιλείου, ο οποίος είχε την πρωτοβουλία για την απόδοση της οφειλόμενης τιμής στον Σκαρλάτο Ρωσσέτη, συλλέγοντας αρχικά πληροφορίες και προωθώντας στη συνέχεια το αίτημα στο ΓΕΣ. «Ήταν τιμή μου ως απόφοιτος της Σχολής Ευελπίδων, στην είσοδο της οποίας βρίσκεται ο ανδριάντας του Σκαρλάτου Ρωσσέτη, να κλείσω αυτή την αλυσίδα, να φτάσουμε στον τόπο θυσίας», υπογράμμισε και ευχαρίστησε όλους όσους συνέβαλαν.
Τα αποκαλυπτήρια της προτομής πραγματοποίησαν ο Διοικητής του Γ’ Σώματος Στρατού, ο περιφερειάρχης Ηπείρου και ο δήμαρχος Βορείων Τζουμέρκων, ενώ τελέστηκε τρισάγιο και ακολούθησε κατάθεση στεφάνων.

Ποιος ήταν ο Σκαρλάτος Ρωσσέτης
Ο εύελπις Σκαρλάτος Ρωσσέτης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1892 και το 1910 εισήχθη στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων. Ο πατέρας του Σωτήριος Ρωσσέτης ήταν Ταγματάρχης του Ελληνικού Στρατού, ενώ ο πρόγονός του Σκαρλάτος Ρωσσέτης είχε διατελέσει γενικός πρόξενος Ηπείρου και Αλβανίας, επί βασιλείας Όθωνος. Η μητέρα του προέρχονταν από το γένος του φαναριώτη Αλέξανδρου Ρίζου Ραγκαβή, γνωστού λόγιου, ποιητή, πεζογράφου, καθηγητή Αρχαιολογίας στο πανεπιστήμιο Αθηνών και διπλωμάτη.
Στον Α΄ Βαλκανικό Πόλεμο, η Σχολή των Ευελπίδων διέκοψε τη λειτουργία της επί έξι και πλέον μήνες. Οι σπουδαστές της επιστρατεύθηκαν και έλαβαν μέρος στον πόλεμο, με τους Ευέλπιδες της ΙΙας Τάξης να προάγονται σε λοχίες.
Ο Σκαρλάτος Ρωσσέτης συμμετείχε με τη μονάδα του στις στρατιωτικές επιχειρήσεις της Ηπείρου και πιο συγκεκριμένα στον τομέα του Μπιζανίου, όπου του ανατέθηκαν καθήκοντα υπασπιστή του λοχαγού Σταύρου Ρήγα. Στις 2 Δεκεμβρίου 1912, μετά από σκληρό αγώνα, οι Τούρκοι εκδιώχθηκαν από τις εξωτερικές περιμέτρους των οχυρώσεων του Μπιζανίου και την επόμενη ημέρα η μάχη συνεχίστηκε, καθώς τα ελληνικά στρατεύματα προσέγγισαν τα οχυρωματικά έργα σε απόσταση 500 μέτρων.

Στις 5 Δεκεμβρίου πραγματοποιήθηκε επίθεση των Τούρκων κατά των Ελλήνων. Ο Σκαρλάτος Ρωσσέτης, σύμφωνα με τη μαρτυρία του λοχαγού Σταύρου Ρήγα, έλαβε ενεργά μέρος στη μάχη, λογχίζοντας τους Τούρκους και, όταν εκείνοι οπισθοχώρησαν, ο νεαρός εύελπις βρέθηκε στην πρώτη γραμμή της καταδίωξης. Μάλιστα, σε μάχη σώμα με σώμα, κατάφερε να λογχίσει έναν τούρκο στρατιώτη, ο οποίος είχε ακινητοποιήσει έναν έλληνα συστρατιώτη του. Όμως, άλλοι Τούρκοι, που αντιλήφθησαν το περιστατικό, άρχισαν να βάλλουν κατά των δύο Ελλήνων και ο Ρωσσέτης χτυπήθηκε στο κεφάλι και εξέπνευσε.

Πηγή: agon.gr