Αλόννησος όπως Κρυοπηγή Πρέβεζας, Κομμένο Άρτας, Παραμυθιά Θεσπρωτίας και Πέραμα Ιωαννίνων...

Ακόμη κι αν οι αποστάσεις φαντάζουν και είναι μακρινές υπάρχουν κάποιες στιγμές που η χώρα μας γίνεται μια μικρή γειτονιά."Συνδετικός" κρίκος που ενώνει πολλές γωνιές της πανέμορφης αλλά και πολύπαθης πατρίδας είναι συχνά η ιστορία η οποία ξεπερνά τον χώρο και τον χρόνο και δημιουργεί το δικό της μικρόκοσμο στον οποίο οι ήρωες είναι απλά Έλληνες.Ανήμερα τον Δεκαπενταύγουστο στην Αλόννησο το γραφικό νησί των Βορείων Σποράδων τελείται το ετήσιο μνημόσυνο για τους 9 Αλοννησιώτες οι οποίοι εκτελέστηκαν στις 15 Αυγούστου του 1944 από Γερμανούς μαζί με Έλληνες συνεργούς τους. Εκεί λοιπόν, στην εκδήλωση που τελέστηκε παρουσία του Δημάρχου Πέτρου Βαφίνη και των αρχών της πόλης ο ομιλητής Γιώργος Αθανασίου απότισε το δικό του φόρο τιμής στους πεσόντες όλης της χώρας κάνοντας ιδιαίτερη αναφορά στους εκτελεσθέντες της Κρυοπηγής Πρέβεζας, του Κομμένου Άρτας, της Παραμυθιάς Θεσπρωτίας , του Περάματος Ιωαννίνων και άλλων περιοχών της Ελλάδας όπου τα κατοχικά στρατεύματα σκόρπισαν τον θάνατο σε αθώους άμαχους, ηλικιωμένους ακόμη και μικρά παιδιά. Όπως τόνισε στην ομιλία του ο κ.. Αθανασίου ( ο οποίος είναι και ο γιατρός του νησιού) εκείνο που πρέπει να ευχηθούμε είναι "ποτέ πια πόλεμος" υπογραμμίζοντας ωστόσο ότι πρέπει να είμαστε πάντα έτοιμοι για θυσίες προκειμένου να υπερασπιστούμε τα εδάφη μας και το λαό μας αφού όσο κι αν εμείς επιθυμούμε την ειρήνη θα υπάρχουν άλλοι που λαχταρούν αίμα, πόλεμο και θάνατο...