Eπιχειρησιακό σωματείο Αμβροσιάδη:"Μια πεντάρα η ζωή μας στην άκρη πεταμένη"

Μια πεντάρα η ζωή μας στην άκρη πεταμένη…
Εργάτες και Εργάτριες.
Τελικά δεν μας είπαν αυτοί οι «κύριοι» της Κυβέρνησης και της εργοδοσίας: με τι κριτήριο μετράνε τη ζωή μας;
Το να έχεις ρεύμα εν έτη 2018 είναι πολυτέλεια ή ανάγκη; Πόσο μας το χρεώνουν;
Το να έχεις νερό είναι αναγκαίο, ή δεν χρειάζεται στην ανθρώπινη λειτουργία; Πόσο το πληρώνουμε;
Το να έχει η οικογένεια ένα πιάτο φαγητό, πάει και αυτό εκ περιτροπής όπως η εργασία; Δηλαδή ο πατέρας θα τρώει Δευτέρα, η μάνα την Τρίτη, τα παιδιά Τετάρτη Πέμπτη Παρασκευή  και το Σαββατοκύριακο νηστικοί για να μην έχουμε χοληστερίνη;                                                                                                                         Για πέστε τους  να βγάλουν κοστολόγιο και σε αυτά. Που μέχρι τώρα μας καλούσαν με 25 ευρώ μεροκάματο, να πληρώνουμε φώς νερό, και καμιά εκατοστή πάγια,  από πράσινη ανάπτυξη στο λογαριασμό της ΔΕΗ, μέχρι και πράσινα άλογα, ακόμα και για να αναπνέουμε. Με αυτά έπρεπε και να ζούμε και να σπουδάζουμε τα παιδιά μας.
Η εμφάνιση του Πρωθυπουργού  στην Ιθάκη, για να γιορτάσει την έξοδο από τα μνημόνια, ήταν παραστατική. Θα έχουμε μπροστά μας είκοσι χρόνια πόλεμο, και άλλα τόσα θα βολοδέρνουμε. Μετά από σαράντα χρόνια θα ανακαλύψουμε με τη σειρά μας, ότι οι γυναίκες μας γέμισαν μνηστήρες και με τα λεφτά που παίρνουμε άντε να αγοράσουμε τόξα και βέλη για να τους εξοντώσουμε. Κοινώς μας δουλεύουν.
Την  «καλημέρα»  του πρωθυπουργού από την Ιθάκη για τα καλά που έρχονται, την άκουσαν καλά αυτοί για τους οποίους προορίζονταν. Οι επιχειρηματίες πήραν το μήνυμα. Έτσι στις επιχειρήσεις ΑΜΒΡΟΣΙΑΔΗ στην Άρτα, προχώρησαν σε παράνομες και καταχρηστικές απολύσεις των μισών σχεδόν εργαζομένων , που με βάση το άρθρο 14, του 1264, δεν μπορούν να απολυθούν εκτός των άλλων και σαν ιδρυτικά μέλη του σωματείου, και ταυτόχρονα η εργοδοσία απαιτεί  νέες ατομικές συμβάσεις, με 2 ημέρες εργασίας τη βδομάδα,  άντε το πολύ 3, να τους φωνάζει όποτε και όταν θέλει για δουλειά.  Τόσο κοστολογούν τη ζωή του εργάτη και της εργάτριας, 150 έως 200 ευρώ μηνιάτικο,  που αν προσθέσεις τα μηνιάτικα όλων των εργαζομένων,  για αυτούς είναι λιγότερα από αυτά που ξοδεύουν  σε ένα μόνο βράδυ της  ζωής τους. 
 Δεν υπολόγισαν βέβαια οι επιχειρηματίες, ότι απέναντι τους ορθώθηκε ένα μέτωπο αγώνα από το σύνολο των εργαζομένων της επιχείρησης στο παράρτημα Μενιδίου, από τα ταξικά σωματεία και Εργατικά Κέντρα της περιοχής μας, την Ομοσπονδία Γάλακτος-Τροφίμων και Ποτών, και προς το παρόν προσπαθούν να μαζέψουν τα ασυμμάζευτα. Ο δύσκολος δρόμος του αγώνα είναι «παιχνιδάκι» μπροστά στο Γολγοθά που στήνουν για την εργατική τάξη. Καιρός να τους δώσουμε να καταλάβουν, ότι ούτε ακάνθινο στεφάνι θα βάλουμε ούτε τη σταύρωση βωμό της νέας ανάπτυξής των κερδών τους θα δεχτούμε.
Καλούμε τους συναδέλφους που εργάζονται στις επιχειρήσεις Αμβροσιάδη, σε κάθε παραγωγική μονάδα και σημείο διανομής των προϊόντων της, αλλά και κάθε συνάδελφο του κλάδου να στηρίξει τον αγώνα μας για αξιοπρεπή εργασία και ζωή, να μη σκύψει το κεφάλι. Να ακολουθήσει το δρόμο της οργανωμένης πάλης και του αγώνα, με κριτήριο τις ανάγκες μας και όχι τα κέρδη των επιχειρηματιών.