Ιωάννινα: H Ανακοίνωση των συμβασιούχων του ΠΓΝΙ...για τις μη ανανεώσιμες συμβάσεις

"Συνάδελφισσες-οι,
Είμαστε 200 εργαζόμενοι που καλύπτουμε πάγιες, μόνιμες και τακτικές καθημερινές ανάγκες λειτουργίας του μεγαλύτερου Νοσοκομείου της βορειοδυτικής Ελλάδας. Σε αντίθεση με την σύμβαση που μας έδωσαν να υπογράψουμε, σύμβαση  η οποία μας βαφτίζει υπαλλήλους γα ΕΠΕΙΓΟΥΣΕΣ και ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΕΣ ανάγκες εμείς ξέρουμε ότι αυτό ΔΕΝ ΕΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ.  Ξέρουμε επίσης ότι περάσαμε έλεγχο από τον ΑΣΕΠ και κανείς δεν μας έκανε χάρη που μας προσέλαβε .
Ξέρουμε όμως επίσης ότι έχουμε δικαιώματα πέρα από υποχρεώσεις, μόνο που τα δικαιώματα ΔΕΝ χαρίζονται αλλά διεκδικούνται και κερδίζονται με αλληλεγγύη και  αγώνα, αρκεί να έχουμε σαφή στόχο. ΔΕΝ ΧΡΩΣΤΑΜΕ και ΔΕΝ ΠΑΡΑΚΑΛΑΜΕ ΚΑΝΕΝΑΝ.
Υπηρετήσαμε τις ανάγκες του νοσοκομείου σε δύσκολες συνθήκες, μένοντας απλήρωτοι τους πρώτους μήνες, χωρίς εισαγωγική εκπαίδευση, χωρίς στολές και σταθερό εξοπλισμό για μήνες, διακινδυνεύοντας συχνά και την υγεία μας.
Δείξαμε την μέγιστη καλή πίστη για επίλυση των αρχικών προβλημάτων δουλεύοντας σε θερμοκρασίες 40 βαθμών στη λάντζα το καλοκαίρι, εκτελώντας και χρέη βοηθού θαλάμου καθαρίζοντας μηχανήματα και εργαλεία χωρίς προηγούμενη γνώση και εκπαίδευση, αναλαμβάνοντας τα απογεύματα 1 κτίριο η καθεμιά μας  , δουλεύοντας συχνά πέρα από το 6ωρο για να ανταποκριθούμε στα καθήκοντα μας πρώτα απ΄ όλα απέναντι στους ασθενείς του νοσοκομείου.
Δεχθήκαμε υποσχέσεις και διαβεβαιώσεις ότι οι συμβάσεις μας στα σίγουρα θα ανανεωθούνε. Διαβεβαιώσεις από μονίμους και συμβασιούχους με πρόσβαση όπως μας έλεγαν στην Διοίκηση, και ότι γίνονται ενέργειες για την μονιμοποίησή μας γιατί αυτό θέλει να πετύχει η κυβέρνηση.
Αντί γι’ αυτό την προηγούμενη εβδομάδα στην μαζική συνέλευση μας βρεθήκαμε έκπληκτοι μπροστά στην πικρή αλήθεια : ότι οι συμβάσεις μας δεν είναι ανανεώσιμες και ότι η μόνη νομοθετική πράξη που έκανε για εμάς η κυβέρνηση την 1η Αυγούστου 2018, ήταν η ανανέωση της δυνατότητας να ξαναπροκηρυχτεί η ίδια σύμβαση μέχρι 1-1-2019 και να μπούμε ξανά στην αγωνία και την περιπέτεια που μπήκαμε πριν 9 μήνες. Βλέποντας ξανά συναδέλφους να απολύονται, ζώντας ξανά τον διαχωρισμό σε παλιούς και καινούργιους, ζώντας ξανά την απελπισία και το κυνηγητό γα ένα κομμάτι ψωμί. 

ΑΥΤΟ ΘΕΛΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΜΑΣ???                                              Μας αρκεί μήπως απλά η ανανέωση για άλλους 11 μήνες και μετά πάλι από την αρχή???              Θα παλέψουμε ο καθένας μόνος του ή ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ???

Δεχθήκαμε την περιφρόνηση της πλειοψηφίας (ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚΕ) του συλλόγου εργαζομένων του ΠΓΝΙ στο αίτημα μας να γίνουμε ισότιμα μέλη, ως εργαζόμενοι με εξαρτημένη σχέση εργασίας από τον ίδιο εργοδότη με τους μόνιμους, ως συνάδελφοι που παλεύουμε καθημερινά για τον ίδιο σκοπό και με αντίστοιχα προβλήματα. Περιφρόνηση που εκδηλώθηκε με σαθρά επιχειρήματα όπως ότι δεν προβλέπει την εγγραφή μας το καταστατικό του 1989, όταν τότε δεν υπήρχαν συμβασιούχοι στα νοσοκομεία και ότι χρειάζεται αλλαγή καταστατικού.
Όμως παρότι αλλαγή καταστατικού δεν έγινε για την επωνυμία του συλλόγου που ακόμα είναι «ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ» ο σύλλογος λειτουργεί ως σύλλογος εργαζομένων του ΠΓΝΙ. Επιπλέον ενώ χρησιμοποιούνε ΔΑΚΕ και ΠΑΣΚΕ το επιχείρημα ότι όρος εγγραφής μας είναι η κατοχή οργανικής θέσης στις τελευταίες εκλογές και για σύλλογο και για ΠΟΕΔΗΝ, η ΔΑΚΕ είχε υποψήφια που έχει την οργανική της θέση στο Γ.Ν. Λευκάδας και είναι αποσπασμένη στο ΠΓΝΙ, με το επιχείρημα ότι η μισθοδοσία της γίνεται από το ΠΓΝΙ. Μα και η δική μας μισθοδοσία γίνεται από το ΠΓΝΙ. ΓΙΑΤΙ ΤΟΣΗ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΚΑΙ ΨΕΜΑ???
Μας ζητήσανε να ψηφίσουμε γα εκπρόσωπο εργαζομένων στο Δ.Σ. του νοσοκομείου, διεκδικήσανε την ψήφο μας και τώρα κάνουν πως δεν μας ξέρουν. Δεν ανήκουμε σε κανέναν, ούτε θα επιτρέψουμε να μας χρησιμοποιούν και μετά να μες πετάνε στην άκρη
Μας ζητάνε κάποιοι να παρακαλέσουμε για μια ανανέωση σύμβασης. ΔΕΝ ΠΑΡΑΚΑΛΑΜΕ, έχουμε περηφάνια και ξέρουμε ότι από τα χέρια μας και τη δουλειά μας κερδίζουμε το ψωμί μας.
Ζητάμε να μείνουμε στην δουλειά από την οποία θρέφουμε τις οικογένειες μας ,              επειδή είναι ΑΝΑΓΚΗ και ΔΙΚΑΙΩΜΑ μας.
Διεκδικούμε να πάρει την ευθύνη η κυβέρνηση, να πάρει κάθε αναγκαίο μέτρο για να κρατήσουμε την θέση εργασίας που υπηρετούμε εδώ και μήνες σε ένα τριτοβάθμιο νοσοκομείο που η καθαριότητα δεν είναι απλή υπόθεση. Χρειάζεται εμπειρία, γνώση και εκπαίδευση. Ζητάμε την μετατροπή των συμβάσεων μας σε αορίστου χρόνου, την βελτίωση των συνθηκών εργασίας μας με μέτρα υγιεινής και ασφάλειας.
Είμαστε 200 οικογένειες της πόλης που ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να επιτρέψουμε να γίνουμε κιμάς στην κρεατομηχανή της ανακύκλωσης συμβασιούχων. Έχουμε δύναμη και έχουμε και συμμάχους εντός και εκτός νοσοκομείου, αρκεί να πούμε δυνατά και ξεκάθαρα τους στόχους για τους οποίους είμαστε αποφασισμένοι να παλέψουμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ.
Προτείνουμε :
Γενική Συνέλευση αμέσως μετά την συνάντηση με τον διοικητή.
Δημοσίευση ανακοίνωσης προς όλους τους συνδικαλιστικούς φορείς και όλο το λαό της πόλης, με ξεκάθαρο το αίτημά μας για μετατροπή των συμβάσεων μας σε ΑΟΡΙΣΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ και μέτρα υγιεινής και ασφάλειας σε κάθε ιδιαίτερο χώρο του νοσοκομείου. "

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΩΝ στο ΠΓΝΙ        17 Σεπτέμβρη 2018                                                                                           .                                       (συσπειρωμένοι στο ΠΑΜΕ)