Η μεγάλη ΑΔΙΚΙΑ της ΣΣΕ της ΠΟΕ-ΟΤΑ: Μπορεί να ισχύσει και για τους μόνιμους υπαλλήλους;

Με τη νέα Συλλογική Σύμβαση Εργασίας μεταξύ ΠΟΕ – ΟΤΑ και Υπουργείου Εσωτερικών καθιερώθηκε, μεταξύ άλλων, μειωμένο ωράριο εργασίας για κάποιες κατηγορίες εργαζομένων στους Ο.Τ.Α., οι οποίες απασχολούνται με έργα και καθήκοντα που παρουσιάζουν ιδιαίτερη δυσκολία ή επικινδυνότητα ή συνεπάγονται επιβάρυνση της υγείας των εργαζομένων, όπως ενδεικτικά για τους εργαζομένους στην αποκομιδή, συγκομιδή, επιστασία και μεταφορά απορριμμάτων, ταφή και εκταφή νεκρών, ασφαλτόστρωση, αποχέτευση, αφοδευτήρια, οικοδομικές εργασίες κ.λπ.
Όπως είναι γνωστό, οι διατάξεις της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας εφαρμόζονται σε εργαζομένους με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου και συγκεκριμένα εν προκειμένω δεσμεύουν το προσωπικό που απασχολείται στους Δήμους με συμβάσεις εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου ή αορίστου χρόνου, που είναι εγγεγραμμένο σε κάποιο σωματείο που ανήκει στη δύναμη της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Π.Ο.Ε. – Ο.Τ.Α.). Με απλά λόγια, οι ευνοϊκές προβλέψεις της ΣΣΕ και ειδικότερα η πρόβλεψη για μειωμένο ωράριο καταλαμβάνει εργαζομένους ΙΔΑΧ και ΙΔΟΧ, που είναι γραμμένοι σε μέλη σωματείου που ανήκει στην Π.Ο.Ε. Ο.Τ.Α.

Ζήτημα τίθεται αναφορικά με τους υπόλοιπους εργαζόμενους των Δήμων στις αντίστοιχες κατηγορίες εργασιών και συγκεκριμένα τους εργαζόμενους με σχέση εργασίας δημοσίου δικαίου, δηλαδή τους μόνιμους υπαλλήλους των Ο.Τ.Α. Πώς δικαιολογείται η διαφοροποίηση στο ωράριο εργασίας μεταξύ δύο υπαλλήλων που απασχολούνται με τα ίδια ακριβώς καθήκοντα εργασίας με μόνη διαφορά ότι ο ένας είναι υπάλληλος με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου, ενώ ο άλλος είναι μόνιμος υπάλληλος; Γιατί ο μόνιμος υπάλληλος του Δήμου Γλυφάδας που απασχολείται με καθήκοντα ταφής και εκταφής νεκρών να έχει μακρύτερο ωράριο από τον συνάδελφό του, ο οποίος εργάζεται με σύμβαση ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου;

Σε πρώτη ανάγνωση η διαφοροποίηση αυτή, η οποία έχει προκύψει μετά την υπογραφή της ανωτέρω ΣΣΕ, αντιστρατεύεται την αρχή της ίσης μεταχείρισης καθότι επί όμοιων καταστάσεων εφαρμόζονται τελικώς ανόμοιες ρυθμίσεις. Η κατάσταση αυτή τελικά προκαλεί ανισότητα εις βάρος των μονίμων υπαλλήλων των Ο.Τ.Α., η οποία δεν μπορεί να γίνεται ανεκτή από το Νόμο.

Δεδομένου του ότι, όπως ειπώθηκε, η ΣΣΕ ισχύει μόνο για τους εργαζόμενους των Ο.Τ.Α. με σχέση ιδιωτικού δικαίου και μάλιστα όσους εξ αυτών είναι εγγεγραμμένα μέλη σωματείων της Π.Ο.Ε. – Ο.Τ.Α., η ισχύς των ευνοϊκών της ρυθμίσεων δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να επεκταθεί και στους μόνιμους δημοτικούς υπαλλήλους.

Η λύση στο πρόβλημα που δημιουργείται και αφορά την άνιση μεταχείριση όμοιων -ή έστω παρεμφερών- κατηγοριών εργαζομένων μπορεί να δοθεί μόνο νομοθετικά, δηλαδή με Νόμο ή Υπουργική Απόφαση, με τα οποία θα προβλεφθούν παρόμοιες ευνοϊκές ρυθμίσεις για τις κατηγορίες εργαζομένων στις οποίες εφαρμόζεται η ΣΣΕ και οι οποίες ήδη έχει κριθεί στο πλαίσιο των συλλογικών διαπραγματεύσεων, στις οποίες συμμετείχε και το Υπουργείο Εσωτερικών, ότι πρέπει να τυγχάνουν των συγκεκριμένων ευνοϊκών ρυθμίσεων.



* Σε συνεργασία με το Δικηγορικό Γραφείο «Λάμπρος Σ. Ντουματσάς & Συνεργάτες», Πανεπιστημίου 42, 106 79 Αθήνα, Τηλ. 210 3631640, 3641468
 epoli.gr