Απλές οικονομικές και πολιτικές σκέψεις για αρχαρίους και όχι μόνο!

Γράφει ο Ηλίας Ευαγγελόπουλος                                             Οικονομολόγος        

Δύο είναι οι κεντρικές κολώνες μιας εθνικής οικονομίας. Η εθνική παραγωγή και ο εγχώριος πληθυσμός. Εάν δεν υπάρχουν αυτές οι δυο κολώνες οποιοσδήποτε οικονομικός σχεδιασμός και οποιαδήποτε άσκηση οικονομικής πολιτικής αποτελούν σχέδια φτιαγμένα στην άμμο.

Η παραγωγή όμως συσχετίζεται με τον πληθυσμό γιατί αν δεν υπάρχουν άνθρωποι ποιος θα παράγει;

Όσον αφορά το θέμα του ελληνικού πληθυσμού, τα πράγματα είναι τραγικά αφού η συνεχιζόμενη μετανάστευση των νέων ανθρώπων, όχι μόνο των νέων επιστημόνων αλλά και η υπογεννητικότητα έχουν μειώσει τον γηγενή πληθυσμό. Η ηλικιακή πυραμίδα έχει πλέον γίνει ανάποδη που σημαίνει ότι ο ελληνικός πληθυσμός συνεχώς μειώνεται και πηγαίνει ολοταχώς προς την εξαφάνιση του.

Η Ελλάδα είναι μια ακριτική ευρωπαϊκή χώρα που συνορεύει με μια μεγάλη εχθρική χώρα την Τουρκία που συνεχώς αυξάνει πληθυσμιακά με εκρηκτικούς ρυθμούς. Επιπλέον στα ανατολικά μας - υπάρχουν πολυπληθείς χώρες που λόγω της αύξησης τους, οι πληθυσμοί τους δεν χωράνε πλέον στα εδάφη τους. Δεν είναι τυχαίο που οι τέσσερις μεγαλύτερες πρωτεύουσες του κόσμου βρίσκονται στην Ασία. Η Ελλάδα λόγω και της πληθυσμιακής μείωσης του πληθυσμού της, αφήνει εδαφικό κενό που σταδιακά θα καλυφθεί από ξένους πληθυσμούς. Και όπως ακριβώς στην αποικιακή ιστορία πάντα υπάρχουν οι πρώτες ομάδες αποίκων που λειτουργούν ως ιχνηλάτες και προπομποί, έτσι και οι ξένοι που έρχονται στην χώρα μας θα λειτουργήσουν ως κράχτες των μεγάλων εισερχόμενων μεταναστευτικών ροών που θα ακολουθήσουν. Είναι σαν τα προγεφυρώματα που δημιουργούνται πριν την κύρια απόβαση. Βέβαια οι πράκτορες που δρουν στην χώρα μας καθώς και τα υποταγμένα στους ξένους εγχώρια όργανά τους, προσπαθούν να παραπλανήσουν και να καθησυχάσουν τον ελληνικό λαό πείθοντάς τον ότι δεν υφίσταται κανένας κίνδυνος μέχρι που τα πράγματα δεν θα μπορούν να αντιστραφούν. 

Όσον αφορά την παραγωγή, η αποβιομηχανοποίηση συνεχίζεται με γοργούς ρυθμούς, οι ελληνικές επιχειρήσεις έχουν αποδεκατιστεί, ενώ στην ελληνική αγορά έχουν επικρατήσει οι θυγατρικές των  πολυεθνικών εταιριών. Οι λίγες ελληνικές επιχειρήσεις που έχουν μείνει εάν οι ιδιοκτήτες τους δεν υποταχτούν στο διεθνές σύστημα εξουσίας δεν θα βρίσκουν αγορές για να διαθέσουν τα προϊόντα τους και θα κλείσουν. Στην μεγάλη και ανοιχτή διεθνή αγορά τα μεγάλα ψάρια θα φάνε τα μικρά. 

 Η ελληνική οικονομία μοιάζει με ένα μισοξεραμένο λουλούδι μέσα σε μια τρύπια γλάστρα που ποτίζεται ελάχιστα και διψάει για νερό (χρήμα). Το πρόβλημα όμως είναι ότι μόλις αυξηθεί η ποσότητα του νερού αυτό δεν προλαβαίνει να απορροφηθεί από τις ρίζες του λουλουδιού γιατί διαφεύγει από τις τρύπες της γλάστρας (κόστος εισαγωγών). Π.χ. εάν αυξηθεί το διαθέσιμο εισόδημα τότε επειδή δεν υπάρχει εγχώρια παραγωγή, αυτό δεν θα κάνει κύκλο για να κινητοποιήσει το σύνολο της οικονομίας αλλά αμέσως θα χρησιμοποιηθεί για τις εισαγωγές αγαθών και με τον τρόπο αυτό θα εξαχθεί και θα χαθεί από την χώρα. Για να γίνει κατανοητό το τελευταίο αλλά και το μέγεθος του προβλήματος θα αναφέρουμε ότι την ενδεκαετία 2000 – 2010 το εμπορικό ισοζύγιο της χώρας (εξαγωγές μείον εισαγωγές αγαθών) ανήλθε στο αρνητικό ποσό των 320 δις ευρώ.

Την ελληνική οικονομία επιπλέον την πλακώνουν δύο μεγάλα βάρη. Το δημόσιο και το ιδιωτικό χρέος. Το δημόσιο χρέος μπορούσε να διαγραφεί μονομερώς αφού ήταν ιδιωτικό και σε ελληνικό δίκαιο. Μετατράπηκε σε κρατικό, σε αγγλικό δίκαιο και με εγγυήσεις της ελληνικής δημόσιας περιουσίας και του εθνικού πλούτου. Αν αυτή δεν είναι πράξη προδοσίας τότε ποια είναι η έννοια της προδοσίας!

Η ελεύθερη οικονομία δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς ισχυρό και αξιόπιστο εγχώριο τραπεζικό τομέα. Γι αυτό και στοχευμένα οι πολιτικές που ακολουθήθηκαν διέλυσαν τις ελληνικές τράπεζες οι οποίες πέρασαν στα χέρια των ξένων και σταδιακά, το σύνολο της δημόσιας και ιδιωτικής ελληνικής περιουσίας θα περάσει στα χέρια των ξένων κατόχων του ελληνικού δημοσίου και ιδιωτικού χρέους.  Αν αυτή δεν είναι ακόμα μια πράξη προδοσίας τότε ποια είναι η έννοια της προδοσίας!

Η Ελλάδα και λόγω των όσων έχει αποδεχτεί με τα μνημόνια αλλά κυρίως λόγω των δεσμεύσεων της που προκύπτουν από τις Συνθήκες της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι πρώτον αναγκασμένη να συνεχίσει να δέχεται τις δόσεις δηλητηρίου που της χορηγούνται δήθεν για την θεραπεία της  και δεύτερον δεν μπορεί να αποφασίσει η ίδια για την οικονομική και πολιτική της θεραπευτική αγωγή.

Το παγκόσμιο σύστημα εξουσίας φροντίζει για την προώθηση των σχεδίων του να τοποθετεί εντολοδόχους του στις διάφορες χώρες που ανοίγουν  τις κερκόπορτες για την άλωση τους. Φροντίζει διευκολύνοντας τους να τους κρατάει στην εξουσία, όσο θα του είναι χρήσιμοι και στη συνέχεια προνοεί να υπάρχουν πάντα οι κατάλληλοι διάδοχοι τους για να συνεχίζουν το καταστροφικό έργο των προηγούμενων. 

Επομένως εάν ο ελληνικός λαός δεν θέλει να απολέσει την πατρίδα του, πρώτα θα πρέπει επειγόντως να απαλλαγεί από το ντόπιο ξενόδουλο πολιτικό προσωπικό. Η Ελλάδα χρειάζεται ελληνική κυβέρνηση.

Δεύτερον, δεν μπορείς να θέλεις να ζεις μέσα στην λυκοφωλιά και να μην σε φάει ο λύκος. Η έξοδος από την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ο μόνος δρόμος διαφυγής και σωτηρίας για την πατρίδα μας.

Τι όμως θα προσφέρει η έξοδος από την Ευρωπαϊκή Ένωση;

Πρώτον το σταμάτημα του κατήφορου. Εάν θέλεις να βοηθήσεις κάποιον που τον μαστιγώνουν πρέπει πρώτα να αποτρέψεις το μαστίγωμα, στη συνέχεια να λύσεις τα δεσμά του μαστιγωμένου και κατόπιν να περιθάλψεις τις πληγές του. Το ίδιο ακριβώς πρέπει να γίνει και με την χώρα.

Θα πάρουμε εμείς οι Έλληνες ξανά την χώρα στα χέρια μας και θα καθορίσουμε οι ίδιοι το μέλλον μας. Πλήρη έλεγχο της οικονομικής πολιτικής σε όλους τους τομείς.

Θα δημιουργήσουμε την Ελληνική κεντρική τράπεζα και θα εκδώσουμε πάλι το δικό μας νόμισμα αποκτώντας ξανά τον έλεγχο της νομισματικής μας πολιτικής. Δεν είναι τυχαίο που ιδιωτικός χρυσός αξίας πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ έχει τα τελευταία χρόνια μεθοδευμένα φύγει από την χώρα για να στηρίξει άλλες οικονομίες, ενώ θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να στηρίξει το δικό μας νόμισμα! Και εδώ υπάρχουν ευθύνες που θα αποδοθούν στην ώρα τους.

Κρατικοποίηση των ιδιωτικών τραπεζών και μετατροπή τους σε σύγχρονες ειδικευμένες επενδυτικές τράπεζες που θα στηρίξουν τις επενδυτικές προσπάθειες αλλά και την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.

Νέα πολιτική δασμών, ΑΞΕ και εξωτερικού εμπορίου. Διμερείς συμφωνίες με χώρες που χρειάζονται και έχουν την ανάγκη αλλά και τις οικονομικές δυνατότητες να απορροφήσουν την πλεονάζουσα εγχώρια παραγωγή. Εισαγωγή τεχνογνωσίας και τεχνολογίας μέσω στοχευμένων και σχεδιασμένων συνεργασιών με ξένες ιδιωτικές επιχειρήσεις. Δημιουργία από την αρχή και σε νέες βάσεις του ελληνικού μεταποιητικού κλάδου ο οποίος έχει τη δυνατότητα να δημιουργήσει πάνω από 1.000.000 νέες θέσεις εργασίας. Ποιοτική και ποσοτική αναβάθμιση της εγχώριας γεωργικής και κτηνοτροφικής παραγωγής για υποκατάσταση των εισαγωγών και την καθιέρωση του ελληνικού τροφίμου ως το ποιοτικότερο και το καλύτερο στον κόσμο. Δημιουργία ελληνικών αλυσίδων τροφίμων σε χώρες με τις οποίες θα αναπτύξουμε στρατηγικές σχέσεις.

Θα δοθεί ένα τέλος στις αγορές ξένων οπλικών συστημάτων. Δημιουργία ισχυρής εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας. Εάν η Τουρκία έχει κάνει τόση πρόοδο στον τομέα αυτόν, ας φανταστούμε πού θα είχε φτάσει σήμερα η χώρα μας εάν η πατρίδα κυβερνιόταν από Έλληνες.

Ο ναυπηγικός τομέας όχι μόνο θα ξαναχτιστεί από την αρχή αλλά και θα πρωτοπορήσει.  Για να μην έχει μια χώρα που περιβάλλεται από θάλασσα ναυπηγοεπισκευαστικό κλάδο, σημαίνει ότι όσοι κυβέρνησαν αυτήν την χώρα τουλάχιστον ήταν ανεπαρκείς γνώσεων και ικανοτήτων. Τα ξένα ναυπηγία έχουν εργασία γιατί φροντίζουν γι’ αυτό οι κυβερνήσεις των χωρών τους. Π.χ. ένας εφοπλιστής παίρνει δάνειο για την ναυπήγηση ενός πλοίου μόνο αν η ναυπήγηση γίνει σε ναυπηγείο της χώρας. Υπάρχουν διάφορες πολιτικές για να αναπτύξεις τον εγχώριο ναυπηγοεπισκευαστικό κλάδο αρκεί να υπάρχει η θέληση να το κάνεις.   

 Νέα δημοσιονομική πολιτική και σταθερό φορολογικό σύστημα που θα βασίζεται στην δίκαιη φορολογία, μειώνοντας τους φορολογικούς συντελεστές, βοηθώντας με τον τρόπο αυτό και την αναπτυξιακή πορεία της χώρας.

Τέρμα στον εργασιακό μεσαίωνα. Νέες εργασιακές συνθήκες που αρμόζουν σε μια αναπτυγμένη, ευημερούσα και πολιτισμένη χώρα με αύξηση των μισθών στα ευρωπαϊκά επίπεδα για να κινηθεί το χρήμα και να γυρίσει τον τροχό της οικονομίας.

Εθνικός έλεγχος των τομέων ενέργειας και τηλεπικοινωνιών.

Άμεση εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας με ιδία μέσα και για το δικό μας όφελος.

Μονομερή διαγραφή του δημοσίου χρέους και καταγγελία του ως δημιούργημα δολοπλοκίας.

Απαίτηση αποζημίωσης από το Δ.Ν.Τ και την Ευρωπαϊκή Ένωση για την εν γνώση τους καταστροφή που προκάλεσαν στην Ελλάδα.

Διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων και του κατοχικού δανείου.

Επιστροφή των κλεμμένων ελληνικών αρχαιοτήτων.

Έμφαση στην ανάπτυξη της ιδιωτικής οικονομίας μέσα από κεντρικό σχεδιασμό δημιουργώντας σταθερές αναπτυξιακές συνθήκες, καθαρό ανταγωνιστικό περιβάλλον και δίνοντας ίσες ευκαιρίες σε όλους. Το κράτος θα μετατραπεί από άρπαγα και κλέφτη σε στήριγμα και βοηθό της ιδιωτικής πρωτοβουλίας.

Δημόσιο σύστημα υγείας με νέα αρχιτεκτονική δομή, που παρόλο που θα υπάρχει σημαντική αύξηση των μισθών των εργαζομένων σ΄ αυτό - ιατρών και νοσηλευτικού προσωπικού - θα υπάρξει τεράστια μείωση του κόστους λόγω της αποφυγής των άσκοπων δαπανών. Στην κατεύθυνση αυτή θα γίνει ο απαραίτητος σχεδιασμός αλλά και οι επενδύσεις που απαιτούνται για να καλύπτεται το 90% της αγοράς φαρμάκων από εγχώριες φαρμακευτικές εταιρίες.

Η πανεπιστημιακή έρευνα θα συνδεθεί με την ιδιωτική πρωτοβουλία και τις επιχειρήσεις για να γίνουμε ανταγωνιστικοί στη διεθνή αγορά σε προηγμένα τεχνολογικά προϊόντα.     

Αναφέρθηκαν λίγες ενδεικτικές σκέψεις από τα πολλά που πρέπει να γίνουν και που η έξοδος μας από την Ευρωπαϊκή Ένωση θα μας επιτρέψει να τα κάνουμε.

Η παραγωγική αλλά και η γενικότερη ανασυγκρότηση της χώρας σε όλους τους τομείς δεν είναι κάτι εύκολο και υπό τις υφιστάμενες δυσμενείς εσωτερικές και εξωτερικές οικονομικές, πολιτικές και γεωπολιτικές συνθήκες, φαντάζει ακατόρθωτο. Δεν είναι όμως αδύνατη. Τα πάντα είναι δυνατά σε αυτόν που πιστεύει. Απαιτεί όμως πρώτα από όλα ανθρώπους με αγάπη στον Θεό, στην πατρίδα και στον συνάνθρωπό τους. Ανθρώπους με ήθος, όραμα και γνώσεις.   

Οι επερχόμενες εκλογές θα είναι η τελευταία ευκαιρία για την χώρα μας. Ας προσέξει όμως ο ελληνικός λαός τους φιλήκοους των ξένων που “μαλώνουν” το όπλο που πυροβολεί την πατρίδα αλλά ταυτόχρονα φιλάνε και το χέρι αυτού που πατάει την σκανδάλη.

Ηλίας Ευαγγελόπουλος                                                                                                       

Οικονομολόγος