Πόσο θα αντέξει η «αυλή» του Τσίπρα

Από Αθανάσιος Παπανδρόπουλος | European Business Review//Euractiv
Άπαντες οι Συριζαίοι οφείλουν μεγάλες χάρες στον Αλέξη Τσίπρα. Τους άνοιξε τις πόρτες της εξουσίας, μεσούσης της πιο δραματικής μεταπολιτικής οικονομικής κρίσης στη χώρα και τους πρόσφερε χρήμα και οφίτσια την ώρα που για τους περισσότερους Έλληνες τα εισοδήματά τους κατέρρεαν και οι περιουσίες τους απειλούνταν.

Ο Αθανάσιος Παπανδρόπουλος είναι δημοσιογράφος, αρθρογράφος, οικονομολόγος και ειδικός της επικοινωνίας, επίτιμος διεθνής πρόεδρος της Ένωσης Ευρωπαίων Δημοσιογράφων.

Σε δύσκολες έτσι στιγμές για τη χώρα , οι πιο απίθανοι άνθρωποι βρέθηκαν να δεκαπλασιάζουν τα έσοδά τους, να αποκτούν εξουσία και κυρίως να βγαίνουν από την αφάνεια. Το δε παιχνίδι του Αλ. Τσίπρα για να γίνουν όλα αυτά πραγματικότητα υπήρξε καλά μελετημένο και από πλευράς τακτικής άψογα σχεδιασμένο.

Μετά την  εκδήλωση της κρίσης, πρώτος στόχος του αρχηγού του Σύριζα ήταν να φέρει κοντά του το αντισημιτικό και τριτοκοσμικό ΠΑΣΟΚ, το οποίο δεν «πήγαινε» ούτε τον Γ.Α. Παπανδρέου, ούτε τον Ευάγγελο Βενιζέλο.

Αμφότεροι αυτοί οι πολιτικοί ηγέτες, ως εκ του επιπέδου τους και μόνον, δεν μπορούσαν να είναι αρεστοί σε τύπους όπως ο Σπίρτζης, ο Κουρουμπλής και άλλοι, για τους οποίους ο λαϊκισμός είναι τρόπος ζωής.

Κατά δεύτερο λόγο, από το 2012 και μετά, ο Αλέξης Τσίπρας άρχισε να φλερτάρει με τον Κ. Καραμανλή και το φιλικό προς αυτόν κομμάτι της ΝΔ, το οποίο ήταν δυσαρεστημένο με τις επιλογές του Αντώνη Σαμαρά και πέρα για πέρα εχθρικό προς το φιλοευρωπαϊκό ΠΑΣΟΚ και την οικογένεια Μητσοτάκη, υπό την ευρεία εικόνα. Από την άποψη αυτή κάθε άλλο παρά τυχαία υπήρξε η επιλογή του κ. Προκόπη Παυλόπουλου για το ύπατο αξίωμα της χώρας.

Σημαντικός επίσης στόχος του σημερινού πρωθυπουργού από τις αρχές του 2014 ήταν να απαλλαγεί από ανεπίδεκτα αλλαγής νοοτροπίας και ιδεολογίας στελέχη του κόμματος του και από «νούμερα» όπως η κυρία Ζωή Κωνσταντοπούλου, πρώην πρόεδρος της Βουλής.

Τόσο για τον Αλέξη Τσίπρα όσο και για τον Νίκο Παππά, η απαλλαγή αυτή είναι βασική προϋπόθεση για το άνοιγμα προς τον κεντρώο χώρο και άρα για τη δημιουργία μιας νέας ελληνικού τύπου σοσιαλδημοκρατικής εκδοχής στην Ελλάδα.

Σήμερα αυτός είναι ο κύριος στόχος του πρωθυπουργού και οι απώτερες προθέσεις του, προκύπτουν πλέον ξεκάθαρα από τις τελευταίες επιλογές του, τις σχετικές με τα πρόσωπα στα οποία  ανέθεσε κυβερνητικά καθήκοντα. Για να παραμείνει το παιχνίδι της εξουσίας, ο κ. Αλέξης Τσίπρας, σε θέσεις-κλειδιά στο κράτος τοποθετεί πρόσωπα που όπως πολύ σωστά επισημαίνει και στα «Νέα» ο συνάδελφος Άρης Ραβανός, θέλει να αποτελέσουν την εμπροσθοφυλακή του Σύριζα στις εθνικές εκλογές.

Παράλληλα όμως θα είναι και ένα είδος «φρουρών» του Πρωθυπουργού στο παιχνίδι εξουσίας της επόμενης ημέρας.

Αυτή η «ομάδα» των νέων ανθρώπων, των «σωματοφυλάκων» του Τσίπρα, είναι μεταξύ 30 και 45 ετών και έχουν τοποθετηθεί σε θέσεις – κλειδιά στην κυβέρνηση, σε κομβικά πόστα στο κράτος, στο κόμμα και στην ΚΟ. Αν και δεν είναι ομογενοποιημένη ομάδα, έχουν ως σημείο αναφοράς τον Πρωθυπουργό και αρκετοί εξ αυτών έχουν κοινή πορεία στα αμφιθέατρα, στο κόμμα και σε κοινωνικές διαδικασίες.

Η συντριπτική πλειονότητα προέρχεται από τη Νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ, με καλές σπουδές, μεταπτυχιακά και οι περισσότεροι είναι κάτοχοι διδακτορικών και αναμένεται να πρωταγωνιστήσουν την επόμενη περίοδο, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα των εκλογών.

Και οι πρόσφατες αλλαγές στην κυβέρνηση, αλλά και οι διεργασίες για τη συγκρότηση των ψηφοδελτίων, ενισχύουν την άποψη ότι ο στόχος του Αλ. Τσίπρα, είναι να ανανεωθεί σημαντικά η ΚΟ, καθώς θέλει μετεκλογικά ο νέος ΣΥΡΙΖΑ να είναι εντελώς αλλαγμένος και με τελείως διαφορετικό πρόσωπο.

Είναι δε πλέον ηλίου φαεινότερον ότι στον  κεντρικό πυρήνα του Μεγάρου Μαξίμου είναι πρόσωπα που πορεύτηκαν με τον Τσίπρα επί χρόνια, όπως ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημήτρης Τζανακόπουλος που ήταν γραμματέας της Νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ (το ίδιο πόστο είχε και ο Νάσος Ηλιόπουλος, μέχρι πρόσφατα υφυπουργός Εργασίας και νυν υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων) η οποία διαδέχθηκε τη Νεολαία του Συνασπισμού, επικεφαλής της οποίας ήταν ο Πρωθυπουργός.

Επίσης η επιλογή του Πρωθυπουργού να αναβαθμίσει σε υπουργό Εσωτερικών (πρώτο τη τάξει υπουργό) τον Αλέξη Χαρίτση ήταν χαρακτηριστική της στρατηγικής του για την επόμενη μέρα σε κόμμα και ΚΟ.

Στο πλαίσιο αυτό εντάσσονται και άλλα στελέχη, όπως ο υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής Νίκος Παππάς (γνωρίζεται με τον Τσίπρα από τα φοιτητικά τους χρόνια), η υπουργός Εργασίας Εφη Αχτσιόγλου, ο υπουργός Δικαιοσύνης Μιχάλης Καλογήρου (πρόσωπο της απολύτου εμπιστοσύνης του Πρωθυπουργού), ο υφυπουργός Αθλητισμού Γιώργος Βασιλειάδης, αλλά και ο υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ Δημήτρης Λιάκος που έχει ανοικτή γραμμή με τον επικεφαλής του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής, Φραγκίσκο Κουτεντάκη.

Στην ομάδα των «σωματοφυλάκων» του Τσίπρα εντάσσεται και η Κατερίνα Νοτοπούλου, υποψήφια δήμαρχος Θεσσαλονίκης (μέχρι πρότινος υφυπουργός Μακεδονίας – Θράκης), ο υφυπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης Στάθης Γιαννακίδης, ο υφυπουργός Ψηφιακής Πολιτικής Λευτέρης Κρέτσος, ο υφυπουργός Πολιτισμού Κώστας Στρατής, κ.ά.

Το ερώτημα που προκύπτει είναι αυτό του πόσο συμπαγής θα υπάρξει αυτή η ομάδα μετά μια εκλογική ήττα και πώς θα αντιδράσουν σ΄αυτήν οι διαφωνούντες με τις διαδικασίες διεύρυνσης του Σύριζα που προωθεί ο πρωθυπουργός.

Στην παρούσα φάση, είναι πέραν κάθε αφισβήτησης ότι ο Αλέξης Τσίπρας προετοιμάζει συστηματικά την επόμενη μέρα στο κόμμα. Θα συνεχίσει το σχέδιο του για την αποκαλούμενη από τον  ίδιο «δημιουργία προοδευτικού μετώπου», γεγονός που συνεπάγεται και την ανανέωση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας.

Όμως, η διαδικασία αυτή, ήδη δέχεται ενστάσεις,που είναι ήπιες για την ώρα αλλά που σίγουρα θα γίνουν πολύ πιο έντονες στην περίπτωση μιας εκλογικής ήττας.

Προς αποφυγήν της τελευταίας λοιπόν, ο Αλ. Τσίπρας θέλει να κερδίζει χρόνο για να  επιχειρεί με όλο και περισσότερη ένταση την λεηλασία του κεντρώου χώρου, ο οποίος σήμερα είναι και η έσχατη ελπίδα του. Το θέμα που τίθεται όμως είναι αυτό του αν με τραμπούκους της πολιτικής, μπορεί ο Σύριζα να προσφέρει ένα άλλο πρόσωπο;

Δεν είναι τυχαία έτσι, στο πλαίσιο των πιο πάνω εξελίξεων, η στάση των 53+ που εκφράζουν ανοικτά τον προβληματισμό τους στο ενδεχόμενο να «πασοκοποιηθεί» το κυβερνών κόμμα, ενώ ενδιαφέρον έχει και η σκωπτική ματιά του Ευκλείδη Τσακαλώτου.

Ο υπουργός Οικονομικών, σε κομματική ομιλία στην Καβάλα, αναφέρθηκε στην ανάγκη να βρει ο ΣΥΡΙΖΑ ανθρώπους που συμμερίζονται τη δική του αγωνία και τα διακυβεύματα που θέτει, πέρα από πολιτικές αντιλήψεις και ιδεολογίες και όπως λένε όσοι συνομιλούν μαζί του, ξορκίζει την προοπτική το κυβερνών κόμμα να γίνει ένα νέο ΠΑΣΟΚ.

Από πολλές πλευρές έτσι, οι προσεχείς εθνικές εκλογές,είναι εξόχως κρίσιμες για τον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος απο τη μιά πλευρά θα παίξει το πολιτικό του μέλλον,παράλληλα όμως, θα πρέπει να αποδείξει  πόσο ώριμος είναι για να δεχτεί μιαν αποτυχία… Ισως δε, η απόδειξη αυτή να αποδειχθεί σημαντική για το αύριο του.