Όταν η αλαζονεία του κυρίου Καχριμάνη «αναμετράται» με τον αυτοδιοικητικό ναρκισσισμό του, ως Περιφερειάρχη…

‘Εντονα ερωτηματικά και ανησυχίες για το πώς εκλαμβάνει και αντιλαμβάνεται την περιφερειακή διοίκηση, τη συνεργασία και τη συνεννόηση με τις άλλες περιφερειακές παρατάξεις, προξένησε η αμφιλεγόμενη και αλαζονική δήλωση του απερχόμενου Περιφερειάρχη Ηπείρου, κυρίου Αλέξανδρου Καχριμάνη. Μεταξύ άλλων, και με αφορμή την ανακοίνωση των ονομάτων των δύο τελευταίων υποψηφίων του ψηφοδελτίου του συνδυασμού του, ανέφερε με στόμφο και έπαρση ότι «τα μηνύματα που λαμβάνουμε είναι κάτι παραπάνω από αισιόδοξα για καθαρή νίκη από την πρώτη Κυριακή (από πού άραγε τα λαμβάνει και πώς τα μεταφράζει; Καθαρά υστερόβουλα και υποκειμενικά, κατά το δοκούν εμφανώς)… Για να συνεχίσει ακάθεκτος ολοκληρώνοντας την διθυραμβική του δήλωση, με τη φράση: «…ώστε χωρίς  ασκήσεις ισορροπίας και παζάρια να μπορούμε να λαμβάνουμε και δύσκολες  αποφάσεις για μεγάλα ζητήματα που αφορούν το μέλλον του τόπου μας». Αν τυχόν, λοιπόν, αναγκασθεί να συνδιοικήσει ή το πιθανότερο να συνεργασθεί, στο πλαίσιο της απλής αναλογικής, με άλλες παρατάξεις, που ενστερνίζονται το δημοκρατικό κεκτημένο του διαλόγου, της συνεννόησης και της συναίνεσης στα δύσκολα θέματα και τις κρίσιμες αποφάσεις, που πολλές φορές συνεπάγονται, τότε αυτό θα γίνει με υπόγειες συνεννοήσεις, μυστικές διαπραγματεύσεις, «παζάρια» και… «ασκήσεις (;) ‘ισορροπίας’»; Έτσι αντιλαμβάνεται τη δημοκρατικότητα στην άσκηση διοίκησης ο κύριος Περιφερειάρχης άραγε…; Ρητορικό το ερώτημα, απ’ ό,τι φαίνεται…, δυστυχώς για εκείνον και για την αυτοδιοίκηση, όπως την αντιλαμβάνεται, αφού έχει εθιστεί στο να διοικεί, βασισμένος στην «ενός ανδρός αρχή», με συγκεντρωτικές και συνοπτικές διαδικασίες, χωρίς περιττές συζητήσεις και… αχρείαστες συλλογικές λειτουργίες…».