Ιωάννινα:"Όλκιμα" Έκθεση ζωγραφικής Νεκτάριος Σιούλας 17-21 Ιουλίου στο Ιτς Καλέ

ΟΛΚΙΜΑ
ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΣΙΟΥΛΑΣ

Ο Νεκτάριος Σιούλας εκθέτει έργα του με τίτλο «Όλκιμα», στην Αίθουσα Πολλαπλών Εκδηλώσεων  του Βυζαντινού Μουσείου Ιωαννίνων, στην Ακρόπολη του Ιτς Καλέ.
Η έκθεση θα πραγματοποιηθεί από 17 Ιουνίου έως 21 Ιουλίου 2019 και θα είναι ανοιχτή για το κοινό καθημερινά 11:00-22:00. Τα εγκαίνια θα πραγματοποιηθούν την Τετάρτη 19 Ιουνίου και ώρα 19:00.
Σχετικά με τον καλλιτέχνη και το έργο του αναφέρει ο Νίκος Ι. Β. Βαδαλούκας, Ιστορικός τέχνης, διδάσκων στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων:
«Όλκιμα.
Το έργο του Νεκτάριου Σιούλα δεν μπορεί να μείνει ανεπηρέαστο  από τις κοινωνικές και πολιτιστικές ανακατατάξεις που συντελούνται στην ελληνική επικράτεια. Όταν αντίκρισα για πρώτη φορά αυτή τη σειρά των έργων του Νεκτάριου με τις οξειδωμένες και κούφιες μορφές, μου ήρθε στο νου το ποίημα του Έλιοτ, «Κούφιοι άνθρωποι» και πιο συγκεκριμένα ο στίχος: «σχήμα χωρίς μορφή, σκιά χωρίς χρώμα, παραλυμένη δύναμη».  Το συγκεκριμένο ποίημα αναφέρεται σε μία εποχή όπου καθώς το παλιό πεθαίνει και το νέο δεν έχει γεννηθεί ακόμα, δημιουργεί τέρατα ή αλλιώς πιέζει, παραμορφώνει και πολλές φορές διαβρώνει την ανθρώπινη μορφή.
Ολκιμότητα, είναι η ικανότητα των μετάλλων και κραμάτων να επιδέχονται διάφορους τρόπους μορφοποίησης υπό πίεση και έλξη. Στη μηχανική ο όρος αναφέρεται στην ιδιότητα των υλικών να εμφανίζουν σχετικά μεγάλες παραμορφώσεις πριν τη θραύση τους. Η βαθύτερη ενότητα των έργων της έκθεσης του Νεκτάριου Σιούλα έγκειται στην απόκοσμη σχέση του σχεδίου και της οξειδωμένης μορφής, με το ανθρώπινο πλάσμα. Ο άνθρωπος, από τη «πρωτόγονη ορδή» έως τις ηδονιστικές αναλαμπές της σύγχρονης κοινωνίας, ζητάει ακατάπαυστα τη βοήθεια των άλλων για να ζήσει και να πεθάνει. Η έκθεση αναλύει  τον δεσμό ανθρώπου και κοινωνίας με τον χρόνο. Αφηγείται τις προσαρμοστικές και παραμορφωτικές μεταλλάξεις του ανθρώπινου σώματος σε συνθήκες πίεσης. Ο θεωρητικός και φιλόσοφος Edmund Burke ήδη από τον 18ο αιώνα είχε διακρίνει τα ακαθόριστα κονιάματα που ενώνουν τον άνθρωπο και το χρόνο και κατέληξε στο: «Ο πόνος και η απόλαυση είναι απλώς ιδέες και δεν γίνεται να οριστούν».
Το υποκείμενο αντιλαμβάνεται τον εαυτό του/της και κατόπιν  συνάπτει τη σχέση του/της με τον/την άλλον/ην ακριβώς διαμέσου του σώματος που κάθε πολιτισμός στρέφει σε ορισμένη κατεύθυνση, χωρίς η «μεταλλική σύστασή του» να έχει αλλάξει εδώ και χιλιάδες χρόνια. Το ανθρώπινο σαρκικό περίβλημα είναι το κύριο στήριγμα της λειτουργίας του, της αντιληπτικότητας του περιβάλλοντός του, της αισθησιακής απόλαυσης αλλά και απομόνωσής του. Είναι επίσης πολιτισμική οντότητα, στοιχείο της συλλογικότητας, τμήμα του πολιτικού όλου, κομμάτι μιας αχανούς επικράτειας αλληλεπιδραστικών μηχανισμών. Το σώμα μεταφέρει και εντυπώνει το παρελθόν και ταυτόχρονα μεταφέρεται στο χρόνο και στο χώρο.
Οι όλκιμες μορφές του Νεκτάριου, με το οξειδωμένο και διαβρωμένο μεταλλικό σχέδιο καθώς και με την α-χρονία και την α-τοπία, μας παρακινούν να ξαναπιάσουμε το μίτο της Αριάδνης που θα μας οδηγήσει σε μια - έστω και στιγμιαία - ενδοσκόπηση του σπηλαίου των απαρχών μας, ώστε να επαναπροσδιοριστούν οι ανάγκες και οι επιθυμίες, αλλά και να έχουμε επίγνωση της ιδιαιτερότητάς μας. Ενδεχομένως να φαίνεται παράξενη και εξαιρετικά δύσκολη η επιλογή του να αφηγηθείς τα όρια της ανθρώπινης ιδιοσυστασίας και τη σχέση της με το χρόνο μέσα από την απόλαυση και τον πόνο αλλά αυτό επιχειρεί να κάνει και ο Σιούλας και το καταφέρνει με επιτυχία».
Ο Νεκτάριος Σιούλας γεννήθηκε, ζει και εργάζεται στα Γιάννενα. Έχει σπουδάσει συντηρητής έργων τέχνης. Αυτή είναι η 6η ατομική του έκθεση.