Η νεκρανάσταση

Άρθρο της Τουλκιαρίδου Χριστίνας υποψήφιας βουλευτή του ΚΚΕ.
Υποτίμηση της μνήμης του λαού και θράσος αποτελούν οι δηλώσεις των  στελεχών και υποψήφιων βουλευτών της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ πανελλαδικά αλλά και στα Γιάννενα. Ουσιαστικά λένε «περασμένα ξεχασμένα» για όλα την πολιτική τους που τσάκισε εργατικά και λαϊκά δικαιώματα και έφτασε τον λαό και τη νεολαία στη σημερινή κατάσταση. Το «συγχωροχάρτι» βέβαια τους το εξασφάλισε ο ΣΥΡΙΖΑ που «ξαναζωντάνεψε» τα καταδικασμένα αυτά κόμματα από το λαό, αφού γιγάντωσε την απογοήτευση εφαρμόζοντας την ίδια αντιλαϊκή πολιτική.
Οι λαϊκές οικογένειες όμως ξέρουν ότι ΝΔ και ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ έχουν λερωμένα τα χέρια τους. Δεν πρέπει να πάρουν άφεση αμαρτιών στις εκλογές στις 7 Ιούλη. Για τα μνημόνια που ψηφίσαν, τις ιδιωτικοποιήσεις, τα έργα και τις ημέρες του εργοδοτικού συνδικαλισμού (βλέπε ΠΑΣΟΚ στο Εργατικό Κέντρο Ιωαννίνων), τις εξαγορές συνειδήσεων, τα ευχαριστώ στους Αμερικάνους, που φέρνουν μόνο χειρότερες και πιο επικίνδυνες μέρες για τους λαούς της περιοχής, για την καταστολή του εργατικού και λαϊκού κινήματος.
Τα αντιλαϊκά έργα και οι ημέρες τους δεν είναι μόνο παρελθόν, τα βιώνουν και σήμερα οι λαϊκές οικογένειες εκεί που αυτές οι δυνάμεις και υποψήφιοι τους έχουν θέσεις διοίκησης (βλέπε δήμο, Περιφέρεια, συνεταιρισμούς κλπ).
ΣΥΡΙΖΑ- ΝΔ ΚΑΙ ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ  έχουν κοινούς βασικούς αντιλαϊκούς στόχους και στρατηγική, παρά τις όποιες δευτερεύουσες διαφορές στο πως θα σφάξουν τα λαϊκά δικαιώματα. Στοχεύουν στην ενίσχυση των επενδύσεων των μεγάλων ομίλων, την φορολοελάφρυνση τους, την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας. Δηλαδή στο πως θα εξασφαλιστούν τα κέρδη των μεγάλων ομίλων, με την υπόσχεση ότι κάποια ψίχουλα θα περισσέψουν και  για το λαό. Γι αυτό και είναι ενδεικτική η πρεμούρα του ΠΑΣΟΚ /ΚΙΝΑΛ να  εγγυηθεί (στο κεφάλαιο) ότι θα αποτελέσει το ανάχωμα- «τσόντα» για να κυβερνηθεί η χώρα με «ομαλότητα». Δηλαδή θα συνεργαστούν με τη ΝΔ (παρότι τα τοπικά στελέχη λένε ότι τους χωρίζει το χάος)  για να εξασφαλιστεί ότι θα προχωρήσουν όλα τα αντιλαϊκά μέτρα στα οποία έχουν δεσμευτεί στην ΕΕ, τους δανειστές  στον ΣΕΒ και στο κεφάλαιο από κοινού τα αστικά κόμματα.
Έτσι πίσω από το λιβάνισμα, ειδικά του ΠΑΣΟΚ, που εμφανίζει τη ΝΔ ως «δεξιά» και τον εαυτό του ως τη μόνη γνήσια προοδευτική παράταξη και γνήσια σοσιαλδημοκρατία (σαν αυτές που κυβερνάνε αντιλαϊκά σε όλη την ΕΕ), πίσω από τα κούφια λόγια περί κοινωνικής δικαιοσύνης, το ΠΑΣΟΚ- ΚΙΝΑΛ έχει και αυτό για θεό τις «επενδύσεις» των μεγάλων επιχειρήσεων. Αυτές που προϋποθέτουν βαθύτερη εκμετάλλευση των εργαζόμενων και πρόσθετα βάρη στις λαϊκές οικογένειες. Για αυτό για παράδειγμα, στα Γιάννενα, οι υποψήφιοι του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ δίνουν συγχαρητήρια στην επιχείρηση Πίνδος για τις επιδόσεις της. Αυτές όμως εξασφαλίζονται πάνω στις πλάτες των εργαζομένων της Πίνδου και των μικρών πτηνοτρόφων. Με εξαντλητικά ωράρια, εργασιακή ομηρία, εργοδοτική τρομοκρατία. Αυτό τον « χρυσό» δρόμο ανάπτυξης και αυτή την πολιτική την ξέρουμε, έχει δοκιμαστεί. Είναι ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης που έφερε την κρίση.
Δεν είναι όμως μονόδρομος η καπιταλιστική ανάπτυξη με την ένταση της εκμετάλλευσης, με εναλλακτικές στη διαχείριση της φτώχειας και της ανεργίας. Υπάρχει ο δρόμος της αντίστασης, της αντεπίθεσης, του αγώνα για να έρθει ο λαός στην εξουσία, για να γίνει οργανωτής και κυρίαρχος του πλούτου που παράγει, να ικανοποιηθούν σύγχρονες λαϊκές ανάγκες.
Μπροστά στις κρίσιμες εκλογές της 7ης Ιουλίου καλούμε το λαό να μη δώσει κανένα συγχωροχάρτι σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Να μην επιστρέψει σε παλιές δοκιμασμένες και χρεοκοπημένες επιλογές. Να Αξιοποιήσει την πείρα του από τις αυταπάτες, τις ψεύτικες προσδοκίες και την πολιτική υπέρ των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου που υλοποίησε ο ΣΥΡΙΖΑ.
Σε αυτές τις εκλογές κρίνεται κυρίως τι αντιπολίτευση θα υπάρχει μέσα στη Βουλή και μέσα στον λαό απέναντι στη συντηρητική πολιτική όλων των αστικών κομμάτων. Κρίνεται αν το ΚΚΕ έχει μεγαλύτερη δύναμη να πρωτοστατεί στην οργάνωση των αγώνων, να βγάζει στην επιφάνεια τη δύναμη του λαού, να πιέζει αποτελεσματικά, να διεκδικεί, να αποσπά κατακτήσεις. Για να αποκαλύπτει και να καταθέτει προτάσεις μέσα στη Βουλή για την πραγματική στήριξη και ανακούφιση του λαού, απέναντι σε κόμματα και κυβερνήσεις που το μόνο μέλημά τους είναι πώς να ξεζουμίζουν τον λαό.
Η ψήφος επίσης που σκορπάει «δεξιά κι αριστερά», χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα στο κίνημα και στη Βουλή, τελικά καταντά άχρηστη ψήφος για τις δυνάμεις που θέλουν πραγματικά να αντισταθούν, να οργανώσουν τη λαϊκή αντεπίθεση.