Επιστροφή στην κανονικότητα

Γράφει ο Φωτάκης Φ. Βασίλης
Αν. Γραμματέας Τοπικής Αυτοδιοίκησης Νέας Δημοκρατίας

Το αποτέλεσμα των Αυτοδιοικητικών και Ευρωπαϊκών εκλογών στις 26 Μαΐου σηματοδούσε το αίτημα για πολιτική αλλαγή. Σηματοδοτούσε την ανάγκη και ταυτόχρονα την υποχρέωση του Κυριάκου Μητσοτάκη (Κ.Μ) να φτάσει στην κάλπη (της 7ης Ιουλίου πλέον) χωρίς να είναι αναγκασμένος να καταφύγει σε μια πλειοδοσία υποσχέσεων. Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα όπως τελικώς αποδεικνύεται είναι η προγραμματική ατζέντα που τέθηκε εξ αρχής και η προσήλωση στο στόχο για δομική ανασυγκρότηση του κράτους, με γενναίες και αναγκαίες μεταρρυθμίσεις. Μια ακόμα δεκαετία για την χώρα με πολιτική αστάθεια, ακραία αβεβαιότητα, άρνηση της πραγματικότητας, απατηλές υποσχέσεις και άφθονες αυταπάτες δεν μπορεί να είναι οδηγός επιβίωσης για την χώρα. Είναι αδύνατον και αδιανόητο να υποτροπιάσει ο λαϊκισμός, να βρουν έκφραση απεγνωσμένοι πολίτες σε κομπογιαννίτες πολιτικούς εναποθέτοντας ελπίδα σε αυτούς που απαξίωσαν κάθε θεσμό και λογική.
Χύθηκε πολύ μελάνι για τα αίτια της κρίσης και το Ελληνικό αδιέξοδο, για το ποιος φταίει και το γιατί. Αυτό που έχει πλέον σημασία είναι το τί είναι αυτό που θα αναγεννήσει το κράτος και πώς μπορεί να επιτευχθεί. Ο στόχος, ο τρόπος και η διαδρομή δηλαδή και όχι ανούσια - ανέξοδα λόγια.
Η κρίση εξυπηρέτησης του χρέους όπως εξελίχθηκε η οικονομική κρίση, έχει βαθιά αίτια και χιλιοειπωμένα, που ακουμπούν σε μακροοικονομικούς παράγοντες για την εξήγησή τους.
Καμιά ανάκαμψη και καμιά ανάπτυξη δεν θα έχει διάρκεια όμως αν δεν αντιμετωπιστούν τα μεγάλα διαρθρωτικά προβλήματα του κράτους.
Η προεξόφληση επιστροφής στην κανονικότητα, είναι ένα εξαιρετικά ισχυρό κίνητρο ανασύνταξης για την χώρα, την στιγμή που την τελευταία δεκαετία η παγκόσμια επενδυτική πίτα διογκώθηκε σε πρωτοφανή επίπεδα. Η ισχυρή οικονομική ανάπτυξη που καταγράφτηκε διεθνώς δεν άφησε ανεπηρέαστη και την Ε.Ε όπου το οικονομικό κλίμα ήταν θετικότατο.
Στην Ε.Ε την επόμενη πενταετία θα κληθούν να πάρουν κρίσιμες αποφάσεις, σε σχέση με την ανάπτυξη, την ασφάλεια, την αντιμετώπιση των μεγάλων τεχνολογικών προκλήσεων και της κλιματικής αλλαγής.
Ξεκινά μία μάχη ενάντια στον λαϊκισμό σε ολόκληρη την Ευρώπη. Λαϊκισμός που -όπως υποστηρίζει ο Κ.Μ-, «δεν είναι προνόμιο μόνο της άκρας δεξιάς» και φέρει ως παράδειγμα την Ελλάδα, την «πρώτη χώρα η οποία βίωσε τις αρνητικές συνέπειες του λαϊκισμού στην εξουσία».
Οι πολιτικές επιθέσεις παίρνουν πλέον προσωπικό χαρακτήρα και οι εκλογές της προσεχούς Κυριακής δεν πρέπει να εκληφθούν ως αδιάφορες για την κοινωνία.
Έπειτα από μια δεκαετία βαθιάς κρίσης, η κοινωνία εμφανίζει σημάδια ωρίμανσης. Η αντισυστημική θύελλα δείχνει να κοπάζει.
Μακριά από διχαστικά διλλήματα -όπου πολλοί έχουν ριζοσπαστικοποιηθεί στην εκλογική τους συμπεριφορά τα χρόνια αυτά- πλέον ενωμένοι μπορούμε να βιώσουμε μια βαθύτερη κοινωνική μεταστροφή. Μετά τις εκλογές της κρίσης, τις εκλογές της οργής, φτάνουμε επιτέλους στις εκλογές της Λογικής.
Όταν κυβέρνησαν… ["Αυτή ήταν η καλύτερή τους ώρα", ( W.C «This was their finest hour»)] σπαταλώντας και διαστρεβλώνοντας κάθε θεσμό και αρχή, πλέον το χρονοντούλαπο της ιστορίας φαντάζει επιεικής αναφορά και κατάληξη.