Κύπρος, 2019: Οι νέες προσπάθειες «επίλυσης»…

Γράφει ο Λεωνίδας Κουμάκης 




Αποτελεί κοινή πλέον διαπίστωση πως το Κυπριακό «πρόβλημα» αποτελεί ένα χαρακτηριστικό κατεξευτελισμό της διεθνούς νομιμότητας από τους ίδιους τους νικητές του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου, οι οποίοι καθιέρωσαν τους κανόνες της διεθνούς έννομης τάξης.



Μια πρώην κακομαθημένη «ερωμένη» της Δύσης (Τουρκία), παρ΄ όλο που παρέμεινε «ουδέτερη» καθ΄ όλη τη διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου παζαρεύοντας την συμμετοχή της στο πλευρό του ενός ή του άλλου αντιμαχόμενου ανάλογα με τα ανταλλάγματα που θα έπαιρνε κυρίως σε βάρος της Ελλάδος, πέτυχε να ικανοποιεί, για ολόκληρες δεκαετίες, διάφορους στόχους του Παντουρκισμού (1), δηλαδή της ιδεολογίας του Τουρκικού επεκτατισμού με τα «γαλάζια σύνορα», «τα σύνορα της καρδιάς» και διάφορες άλλες φαντασιώσεις.



Μεταξύ άλλων, το 1974 εισέβαλε στην Κυπριακή Δημοκρατία την οποία υποτίθεται πως θα προστάτευε με την «συνθήκη των εγγυήσεων» (Ζυρίχης-Λονδίνου) με την πλήρη μάλιστα υποστήριξη και ανοχή των μεγάλων δυνάμεων και των συμμάχων μας.



Είναι χαρακτηριστικό ότι τρεις μέρες πριν από την Τουρκική εισβολή στην Κύπρο, ο Τούρκος πρωθυπουργός της εισβολής Μπουλέντ Ετσεβίτ πήγε στο Λονδίνο και ζήτησε την «από κοινού» εισβολή μαζί την Βρετανία. Οι Βρετανοί δεν έκριναν αναγκαίο κάτι τέτοιο, καθοδηγώντας την Τουρκία να εισβάλλει μόνη της, τονίζοντας ιδιαίτερα την αυτονόητη ανάγκη προστασίας των βρετανικών βάσεων του νησιού. Συμφώνησαν μάλιστα να «εμποδίσουν» τις αντιδράσεις των ελληνικών δυνάμεων, ώστε η τουρκική εισβολή να έχει σίγουρη επιτυχία!



Πρόφαση της Τουρκικής εισβολής, η δήθεν «προστασία» του 18% του Κυπριακού μουσουλμανικού πληθυσμού αλλά και της δήθεν «αποκατάστασης της τάξης» που πρόβλεπε η Συνθήκη Εγγυήσεως. Με αυτές ακριβώς τις προφάσεις, η Τουρκία κατέλαβε από το 1974 το 40% του Κυπριακού εδάφους και στρογγυλοκάθισε στο νησί δημιουργώντας και συντηρώντας ακόμα το μοναδικό «τείχος του αίσχους» σε ολόκληρη την Ευρώπη!



Έκτοτε, ιδιαίτερα  μετά το 1990, όταν επί Προεδρίας Γιώργου Βασιλείου οι Βρετανοί πέτυχαν να καταγραφεί στο ψήφισμα 649/1990 η τουρκο-βρετανική επιδίωξη της διχοτόμησης του νησιού με την δήθεν «λύση» της Δι-κοινοτικής, Δι-ζωνικής Ομοσπονδίας (2) ξεκίνησαν   αλλεπάλληλες προσπάθειες να «νομιμοποιηθεί» επίσημα η Τουρκική εισβολή στην Κύπρο με διάφορες «διαπραγματεύσεις» (ξεκινώντας με τις βρετανικές «Ιδέες Μπούτρος Μπούτρος - Γκάλι» το 1992 μέχρι το «Σχέδιο Ανάν» το 2004) αλλά   όλες κατέληξαν σε πλήρη αποτυχία λόγω της εμμονής της Τουρκίας να επιβάλλει την μόνιμη παρουσία της στο νησί, από την οποία παραιτήθηκε πανηγυρικά με τα άρθρα 20 και 27 της Συνθήκης της Λωζάνης του 1923 - με την απαραίτητη πάντα Βρετανική υποστήριξη.



Το 2019 η Τουρκία περικύκλωσε από την θάλασσα με τακτικές Σομαλών πειρατών ολόκληρη την Κύπρο, πραγματοποιεί εικονικές «γεωτρήσεις» στην Κυπριακή ΑΟΖ θριαμβολογώντας πως βρήκε (τάχα) φυσικό αέριο προκειμένου να αυξήσει την πίεση, «εισέβαλε» στην Αμμόχωστο – την  πόλη-φάντασμα από την οποία εκδιώχτηκαν οι Ελληνοκύπριοι κάτοικοί της παρά τα σχετικά ψηφίσματα και τις αποφάσεις των Ηνωμένων Εθνών, για να εξετάσει (δήθεν) «επενδυτικά σχέδια» και άρχισε να απειλεί συνεχώς με εμπρηστικές δηλώσεις που θυμίζουν έντονα ένα αλυσοδεμένο μαντρόσκυλο να γαυγίζει ακατάπαυστα.



Μέσα στο κλίμα αυτό, ανακοινώθηκε ότι προγραμματίζεται στην Νέα Υόρκη, στις 28 Σεπτεμβρίου 2019, μια συνάντηση του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκου Αναστασιάδη με τον Μουσταφά Ακιντζί, εκλεγμένο εκπρόσωπο των Κυπρίων μουσουλμάνων στα κατεχόμενα εδάφη της Κυπριακής Δημοκρατίας παρουσία του Γενικού Γραμματέα του Ο.Η.Ε.



Για την ενίσχυση των πιθανοτήτων επιτυχούς κατάληξης της συνάντησης αυτής, η ειδική απεσταλμένη του Γ.Γ. των Ηνωμένων Εθνών για το Κυπριακό Τζέιν Χολ Λουτ προετοιμάζει το έδαφος προωθώντας μια τελική συμφωνία όσον αφορά τους «όρους αναφοράς» (θέματα ουσίας και διαδικασίας) πριν από την συνάντηση της Νέας Υόρκης. Για τον σκοπό ακριβώς θα βρεθεί στην Κύπρο στις αρχές Σεπτεμβρίου με στόχο η συνάντηση της Νέας Υόρκης στο τέλος Σεπτεμβρίου 2019 να οδηγήσει σε μια νέα, τελική πενταμερή διάσκεψη τύπου Κραν Μοντανά, στις αρχές του 2020.



Η καθολική και πλήρης διπλωματική απομόνωση της Τουρκίας, η έλλειψη ισχυρής υποστήριξης στην οποία ήταν μαθημένη η Τουρκία μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι αδιέξοδοι παλικαρισμοί με δήθεν γεωτρήσεις και οι εμπρηστικές δηλώσεις για ανύπαρκτα «δικαιώματα» χωρίς κανένα πρακτικό αποτέλεσμα οδηγούν, αργά ή γρήγορα, την Τουρκία σε υπαναχώρηση από τις ανελαστικές θέσεις που διατύπωσε στην διάσκεψη Κραν Μοντανά, στις αρχές Ιουλίου 2017.



Μόλις το βράδυ της 19ης Αυγούστου 2019 το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, με εντυπωσιακή δήλωση του προς την ιστοσελίδα του Μιχάλη Ιγνατίου των ΗΠΑ (Hellas Journal) και στο Ελληνικό κανάλι ΟΡΕΝ, «απαιτεί από την Τουρκία να τερματίσει άμεσα τις παράνομες δραστηριότητές της και να απομακρύνει το γεωτρύπανο Yavuz από τα χωρικά ύδατα της Κυπριακής Δημοκρατίας».



Επίσημα, η Κυπριακή Δημοκρατία δηλώνει πως «θα πρέπει όλοι να αντιληφθούν, αναλογιζόμενοι τις τεράστιες δυνατότητες που θα προσφέρει η επανένωση για το σύνολο των νόμιμων και μόνιμων Κυπρίων, Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων,  ότι το συμφέρον της Κύπρου είναι η πραγματική ανεξαρτησία, χωρίς ξένους εγγυητές, στρατό και επεμβάσεις».



Από την πλευρά της Τουρκίας, αποτελεί συνήθη διαπραγματευτική τακτική να εκτοξεύει ακραίες απειλές  ώστε να αποσπάσει οφέλη στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Π.χ. στην Συρία ο Ρ. Τ. Ερντογάν από τις αρχές του 2018 μέχρι σήμερα, έχει ανακοινώσει πομπωδώς  οκτώ φορές πως τάχα «ξεκινάει ανά πάσα στιγμή η εισβολή τουρκικού στρατού στην βορειοανατολική Συρία», χωρίς όμως κάνει ούτε ένα βήμα! Μόλις μάλιστα παρατηρήθηκαν κινήσεις μιας τουρκικής φάλαγγας σε περιοχή της βόρειας Συρίας (Ιντλίμπ, 20/8/2019) άρχισαν οι βομβαρδισμού στόχων που βρίσκονταν πολύ κοντά στις τουρκικές θέσεις από ρωσικά αεροσκάφη, με αποτέλεσμα οι τουρκικές δυνάμεις να παραμείνουν στις θέσεις τους, σαν στήλες άλατος!



Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως οι Τουρκικές εισβολές στην Συρία («Ασπίδα του Ευφράτη» - 24 Αυγούστου 2016 και «Κλάδος Ελαίας»(!) - Ιανουάριος-Μάρτιος 2018), έγιναν με ρητή συγκατάθεση Ρωσίας και Αμερικής και προφανή στόχο την καλύτερη δυνατή παγίδευση του τουρκικού στρατού στον βάλτο της Συρίας, στον οποίο καθημερινά παρατηρούνται εφιαλτικές τακτικές αντάρτικου από Κουρδικές δυνάμεις.



Η κατάληψη από Συριακές δυνάμεις της Χαν Σεϊχούν (σημαντικό αστικό κέντρο στο νότιο τμήμα της επαρχίας Ιντλίμπ), ο εγκλωβισμός δεκάδων Τούρκων στρατιωτών στο Morek και η αναχαίτηση τουρκικών F-16 που προσπάθησαν να τους απεγκλωβίσουν από ρωσικά  μαχητικά Su-35S (20 Αυγούστου 2019), η ρωσική δήλωση πως «καμιά επιχείρηση στην Συρία δεν μπορεί να γίνει χωρίς την έγκριση της Συρίας» (16 Αυγούστου 2019) δείχνουν ξεκάθαρα ποιος έχει τον αποφασιστικό λόγο μέσα στον βάλτο της Συρίας.



Στο Κυπριακό «μέτωπο» η Τουρκία είναι βέβαιο πως, όσες θεωρητικές υποχωρήσεις και να κάνει, θα επιμένει στην εύρεση μιας κερκόπορτας από την οποία θα μπορεί να ελέγχει ολόκληρη την Κύπρο.



Ήδη ο τουρκικός τύπος μιλάει για την «απαραίτητη» πολιτική ισότητα (του 18% του Κυπριακού πληθυσμού με το 82% του Κυπριακού πληθυσμού)  και η αποτελεσματική συμμετοχή στις αποφάσεις. Μια πιθανή «πολιτική ισότητα» του 18% του Κυπριακού πληθυσμού με το 82%,  σε συνδυασμό με την τουρκολαγνία κάποιων Ελλήνων και Κυπρίων, για λόγους που μόνο μια ψυχανάλυση μπορεί να εντοπίσει, θα οδηγήσουν με μαθηματική ακρίβεια στον πλήρη έλεγχο της Κυπριακής Δημοκρατίας από τους πιο σκοτεινούς ισλαμιστές της Τουρκίας!



Σ Υ Μ Π Ε Ρ Α Σ Μ Α : Οι Κύπριοι των ελεύθερων περιοχών της Κυπριακής Δημοκρατίας δεν έχουν καμιά απολύτως αντίρρηση να ξανά-αγκαλιάσουν όλους τους μουσουλμάνους Κύπριους που επιθυμούν να ζήσουν ειρηνικά σαν ευρωπαίοι πολίτες, σε ένα κράτος – μέλος της ενωμένης Ευρώπης. Το απέδειξαν μάλιστα και στην πράξη,  όταν στις 31 Μαΐου 2019, εξέλεξαν σαν έναν από τους έξη Ευρωβουλευτές της Κυπριακής Δημοκρατίας τον μουσουλμάνο Κύπριο Νιαζί Κιζιλγιουρέκ – για πρώτη φορά μετά την δεκαετία του 1960!



Υπάρχουν πολλοί Κύπριοι μουσουλμάνοι που πιστεύουν στην ενωμένη, Ευρωπαϊκή Κύπρο όπως ο δημοσιογράφος Σενέρ Λεβέντ ο οποίος καταδιώκεται από το κατοχικό καθεστώς για την φωνή της απλής λογικής που διατυπώνει καθημερινά με μεγάλο θάρρος.



Άλλωστε, οι Κύπριοι πολίτες των κατεχομένων εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας γνώρισαν από πρώτο χέρι τα «αγαθά» της τουρκικής εισβολής και κατοχής, εδώ και δεκαετίες. Για τον λόγο αυτό αποτελούν ένα πολύ ισχυρό ρεύμα μέσα στην κατεχόμενη Κύπρο που αντιστέκεται σθεναρά στο τεράστιο τσουνάμι των εποίκων που εξαπέλυσε η Τουρκία, επιθυμώντας διακαώς την επανένωση του νησιού.



Η γεωπολιτική κατάσταση που διαμορφώθηκε μετά την ανακάλυψη τεράστιων αποθεμάτων φυσικού αερίου στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Κυπριακής Δημοκρατίας, την ανάμειξη των μεγαλύτερων (και πανίσχυρων) εταιριών εξόρυξης στην αξιοποίηση του Κυπριακού φυσικού πλούτου σε συνεργασία με το Ισραήλ και την Αίγυπτο, την αδιέξοδη νέο – οθωμανική στρατηγική του Ερντογανισμού που οδηγεί την Τουρκία σε διπλωματική απομόνωση και μεγάλες περιπέτειες, διαμορφώνουν την καλύτερη δυνατή συγκυρία για τα συμφέροντα της Ελλάδος και της Κύπρου, ώστε σε στην επόμενη διαπραγμάτευση που προετοιμάζεται, να διασφαλιστεί μια ενιαία εθνική στρατηγική που θα απαιτεί: 



·         Αποχώρηση όλων των Τουρκικών στρατευμάτων κατοχής από την Κύπρο.

·         Ολοσχερή κατάργηση του συστήματος των δήθεν «εγγυήσεων» που δίνει προφάσεις σε κάθε επιδρομέα.

·         Απόσυρση των εποίκων που εστάλησαν στην κατεχόμενη Κύπρο από τα βάθη της Ανατολής & προαιρετική επιστροφή των Κυπρίων πολιτών που εκδιώχτηκαν από τις εστίες τους με το φασιστικό προσωπείο ενός αποκρουστικού απαρτχάιντ.

·         Ένα ενιαίο Ευρωπαϊκό και δημοκρατικό κράτος, με ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις για όλους ανεξαιρέτως τους νόμιμους πολίτες του, χωρίς αντιδημοκρατικούς και ρατσιστικούς διαχωρισμούς που χαρακτηρίζουν τον Μεσαίωνα και όχι την Ευρωπαϊκή Ένωση των λαών εν έτη 2020 μ.Χ.

·         Κεντρική Κυβέρνηση με πλήρη εξουσία και ευθύνη χωρίς υποσημειώσεις ή «πονηρές» εξαιρέσεις.

·         Πλήρη εφαρμογή όλων των κανόνων του Ευρωπαϊκού κεκτημένου σε οποιαδήποτε συμφωνία.



Σε μια ανάλογη σωστή και αναγκαία εθνική στρατηγική πρέπει να εμπνέουν τα διαχρονικά λόγια του παλαίμαχου Κύπριου αγωνιστή Βάσου Λυσαρίδη: «Αν  εθελούσια δεν γονατίσεις, ακόμη και νεκρό δεν μπορούν να σε γονατίσουν»!

(1) Παντουρκισμός, η ιδεολογία του Τουρκικού επεκτατισμού. Βλ. «Το Θαύμα – Μια πραγματική ιστορία», έκδοση 2008, σελίδα 167 και επόμενες. Διαβάστε εντελώς δωρεάν, στην online βιβλιοθήκη του ΙΗΑ, ολόκληρη την Αγγλική έκδοση του βιβλίου. 

(2) Δήλωση του Κενάν Εβρέν, προέδρου Τουρκικής Δημοκρατίας, 12 Φεβρουαρίου 1990, εφημερίδα Σημερινή : «Στόχος της εισβολής ήταν η δημιουργία μιας ομοσπονδίας στην Κύπρο. Η επιχείρηση ήταν επιτυχής, όμως η δημιουργία της ομοσπονδίας στο τραπέζι (των διαπραγματεύσεων) ακόμα δεν έγινε κατορθωτή. Ο στόχος αυτός παραμένει απραγματοποίητος».

(3)  Ο αρθρογράφος ευχαριστεί θερμά την εδρεύουσα στην Βρετανική πρωτεύουσα συγγραφέα, ερευνήτρια, δημοσιογράφο και μέλος του ΙΗΑ Κυρία Φανούλα Αργυρού για το πολύτιμο υλικό που έθεσε φιλικά στην διάθεση του.

 πηγή