Ντ.Μπακογιάννη:Ερώτηση για το Μεταναστευτικό στον Εμανουέλ Μακρόν

Η βουλευτής της ΝΔ Ντόρα Μπακογιάννη απηύθυνε ερώτηση, εκ μέρους του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ), στον Γάλλο Πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν, στη Γενική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης,  για την μεταναστευτική κρίση και την αντιμετώπισή της από το σύνολο των χωρών της Ευρώπης.
Συγκεκριμένα η Ντόρα Μπακογιάννη ρωτώντας τον Γάλλο Πρόεδρο είπε: «Η Ευρώπη είναι αντιμέτωπη με μία νέα μεταναστευτική κρίση που λαμβάνει ανησυχητικές διαστάσεις τους τελευταίους μήνες. Τους τελευταίους 3 μόνο μήνες του καλοκαιριού, 20.000 άνθρωποι έχουν αποβιβαστεί στα ελληνικά νησιά από την Τουρκία. Είναι φανερό πως η Τουρκία δεν κάνει καμία προσπάθεια να σταματήσει, αν όχι κάλλιστα διευκολύνει, τις μεταναστευτικές ροές. Η Τουρκία πιέζει την Ευρώπη αρχικά για λόγους οικονομικούς. Δευτερευόντως, για να αποδεχθεί η Ευρώπη την τουρκική πολιτική στην Συρία. Και τρίτον, για να μην υπάρχει αντίδραση στις κατάφωρες παραβιάσεις των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κύπρου στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της. Ποια θα είναι, κύριε Πρόεδρε, η πολιτική της Γαλλίας στο θέμα αυτό της μεταναστευτικής κρίσης, για το οποίο όλος ο κόσμος συμφωνεί ότι ο διαμερισμός του βάρους είναι απαραίτητος για μια κοινή ευρωπαϊκή πολιτική».

Ο Πρόεδρος Μακρόν ευχαρίστησε την Ντόρα Μπακογιάννη για το γεγονός ότι του απηύθυνε την ερώτηση στα γαλλικά, και δήλωσε:
«Γνωρίζω την δύσκολη κατάσταση στην οποία βρίσκεται η Ελλάδα αυτή την στιγμή. Πράγματι, έχετε δίκιο όταν λέτε ότι τον τελευταίο καιρό έχουμε μια αύξηση στην μετανάστευση και ιδιαίτερα στην Ανατολική Ευρώπη. Και ακόμα έχετε δίκιο όταν λέτε ότι η Τουρκία χρησιμοποιεί το θέμα αυτό για να πιέσει.
Εδώ θα πω εξαρχής ότι δεν θα ήταν σωστό να υποκύψουμε στην πίεση αυτή. Πρέπει να δουλέψουμε με την Τουρκία, και το 2015-2016 διαπραγματευτήκαμε με την Τουρκία, διαπραγματεύσεις που κατέληξαν σε μια συμφωνία που πρέπει να τιμήσουμε. Βέβαια αυτή η συμφωνία δεν καλύπτει επιπλέον μέτρα σε αυτό το στάδιο.
Επιπλέον, η ατζέντα μας στην Συρία δεν πρέπει να πιέζεται από την Τουρκία. Μέσω της «Διαδικασίας της Κωνσταντινούπολης», η Γαλλία, η Γερμανία, η Τουρκία, η Ρωσία και τα Ηνωμένα Έθνη δουλεύουν για μια λύση στο θέμα αυτό.
Όσο αφορά την μεταναστευτική κρίση, μιλήσατε για διαμερισμό του βάρους, κάτι το οποίο είναι όντως απαραίτητο, και το οποίο συνιστά βασικό μεταρρυθμιστικό άξονα της μεταναστευτικής μας πολιτικής. Η νέα Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα μας βοηθήσει να επισπεύσουμε την διαδικασία αυτή.
Έχουμε δει την επίδραση της μεταναστευτικής κρίσης στην Ελλάδα, αλλά και στην Ιταλία, όχι μόνο τους τελευταίους μήνες που μπορεί ο αριθμός των μεταναστών να είναι μικρότερος, αλλά και παλιότερα, κατά την διάρκεια της επιχείρησης “Mare nostrum” που είχε στηθεί το 2015 ότι οι μεταναστευτικές ροές ήταν στο αποκορύφωμα τους. Τότε υπήρχε σοβαρή έλλειψη ευρωπαϊκής αλληλεγγύης, και η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη είναι ακόμα το κομμάτι που λείπει.
Αυτό που χρειαζόμαστε είναι μια ευρωπαϊκή πολιτική που εστιάζει στις ανάγκες και τα προβλήματα των χωρών προέλευσης, στα ανατολικά σύνορα της Μεσογείου, με διαρκή ευρωπαϊκό συντονισμό.
Δεύτερον, χρειαζόμαστε μια αποτελεσματική συνοριακή ευρωπαϊκή πολιτική που θα μας επιτρέψει να προστατέψουμε τα σύνορά μας. Η προστασία των συνόρων δεν μπορεί να βαραίνει μόνο τις χώρες εισόδου. Η Γαλλία δεσμεύεται στην αύξηση της χρηματοδότησης της Frontex, και στην αύξηση του προσωπικού. Πρέπει να μοιραστούμε το κόστος της προστασίας των συνόρων.
Η όλη συζήτηση για την ισορροπία των ευθυνών για το θέμα αυτό πρέπει να αντιμετωπισθεί διαφορετικά, μεταξύ των χωρών υποδοχής και των χωρών που ρίχνουν τις ευθύνες στις χώρες υποδοχής. Πρέπει να αυξήσουμε το αίσθημα ευθύνης όλων μας, όλοι πρέπει να αναλάβουμε τις ευθύνες μας με τα άτομα που έρχονται στην Ευρώπη και όχι μόνο οι χώρες υποδοχής. Αλλιώς θα καταλήξουμε σε μια κατάσταση που οι εισροές θα είναι απαράδεκτα υψηλές για τις χώρες υποδοχής αλλά και η κατάσταση απάνθρωποι για όλους αυτούς τους πρόσφυγες. Συνεπώς βασική προτεραιότητα είναι να εργαστούμε όλοι με αλληλεγγύη. Το κόστος αφομοίωσης τους πρέπει επίσης να διαμοιρασθεί από όλη την Ευρώπη, που θα επιτρέψει σε όλες τις χώρες να συνεργαστούν μαζί.
Τρίτον, πρέπει να βελτιώσουμε τις διαδικασίες στην ζώνη Σένγκεν, και ιδιαίτερα για τους πρόσφυγες. Συνεπώς, δεν πρέπει μόνο να μειώσουμε το βάρος για τις χώρες υποδοχής, αλλά και να μειώσουμε αυτές τις δύσκολα διαχειρίσιμες ροές. Χρειαζόμαστε μια ειλικρινή ευρωπαϊκή πολιτική που θα οδηγεί τους μετανάστες πίσω στις χώρες τους. Πρέπει λοιπόν να βρούμε πράγματι ένα καλύτερο τρόπο να διαμοιραζόμαστε και να σηκώνουμε το βάρος αυτό.»