Ιωάννινα:Η γειτονιά ...του Άη Γιώργη αγρυπνά ..

Ο Αη Γιώργης  που έζησε ,μαρτύρησε και άγιασε στην πόλη των Ιωαννίνων τιμάται και φέτος με τριήμερες εκδηλώσεις που ξεκίνησαν σήμερα , με τη μεταφορά της εικόνας του από τον Σεπτό Του Οίκο ,στο εικονοστάσι έξω απο την κεντρική πύλη του Κάστρου και θα κορυφωθούν αύριο με την καθιερωμένη  λιτάνευση των ιερών Λειψάνων Του  και την  εναπόθεσή τους στον Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Αθανασίου .

Από τα παλιά χρόνια η ημερομηνία της 17ης Ιανουαρίου   ήταν ξεχωριστή για τους κατοίκους αφού ο Άγιός τους που έχει όλους τους πιστούς υπό τη σκέπη Του γιορτάζει και μαζί του  γιορτάζει όλη η πόλη .

Σύμφωνα με πηγές οι κάτοικοι των Ιωαννίνων ετοιμάζονταν αρκετές μέρες νωρίτερα   για τη γιορτή του Αγίου,ενώ  αρκετοί ήταν εκείνοι σύμφωνα με εκκλησιαστικές πηγές, που διανυκτέρευαν στο σπίτι του ,αφού πίστευαν ότι  έτσι θα θεραπευτούν απο  κάποιο πρόβλημα υγείας..

Λίγες μέρες πριν τη 17η του Γενάρη οι νοικοκυρές  ασβέστωναν  τις αυλές ,τα πεζούλια και τους τοίχους ,ώστε όλα να είναι πεντακάθαρα και  έτοιμα για τη μεγάλη μέρα της Γιορτής,με τη λιτανεία τότε να γίνεται γύρω απο τον σεπτό του Οίκο.

Η εκκλησιά στην πλατεία Πάργης που είναι αφιερωμένη σε Εκείνον ,ο Σεπτός Του Οίκος ,τα λείψανά του ,παρηγοριά για τον καθένα σε κάθε δύσκολη στιγμή της ζωής του ..

Τα πιο έντονα συναισθήματα βιώνουν απόψε  όσοι κατοικούν κοντά στο Σπίτι του Νεομάρτυρα ,όπως και τα παλιά τα χρόνια ..

Απόψε η γειτονιά  Του ξαγρυπνά και πολλοί είναι οι πιστοί που  συμμετέχουν στην Ιερά Αγρυπνία.

Εικόνες  βαθιάς κατάνυξης  κάθε χρόνο τέτοια μέρα στα Γιάννινα όπως και τα παλιότερα χρόνια .
Γράφει ο Δημήτρης Κοράκης στο βιβλίο του«Ιστορίες από τα παλιά Γιάννινα» ενθυμούμενος τον εορτασμό του Άη Γιώργη  τα παλαιότερα χρόνια :"Πολλές μέρες προτού έρθει η μέρα της γιορτής άρχιζε ένας ασυνήθιστος οργασμός στο σπίτι μας που ξεκίναγε πρώτα από την καθαριότητα και το άσπρισμα με ασβέστη από τις γυναίκες του σπιτιού .[...]

Πέρα όμως από τις παραπάνω ετοιμασίες η οικογένεια ετοιμαζόταν και ψυχικά για τον ερχομό της μεγάλης για την πόλη μας και ιδιαίτερα τη γειτονιά γιορτής. Αυτό οφείλονταν στην αυξημένη θρησκευτικότητα που είχαν τότε οι μεγάλοι του σπιτιού μας, και της γειτονιάς, η οποία μεταδίδονταν και στους μικρούς. Όλοι οι μεγάλοι και κοντά σ’ αυτούς κι εμείς τα μικρά βγαίνοντας τα πρωινά από το σπίτι, γυρίζαμε προς τη μεριά του σπιτιού του Αγίου κάνοντας το σήμα του σταυρού, ενώ η κυρά-μάνα και η μάνα ψέλλιζαν προσευχές και παρακλήσεις για υγεία και προκοπή. Αυτό γινότανε απ’ όλους κάθε πρωί και ύστερα ξεκινάγανε για τις καθημερινές τους δουλειές.[...]Την παραμονή της γιορτής κι ενώ οι εργάτες και οι οδοκαθαριστές του Δήμου με τις μεγάλες τσακνένιες σκούπες έκαναν το τελευταίο καθάρισμα του δρόμου, ο κόσμος άρχιζε να έρχεται στο σπίτι του Αγίου, για προσκύνημα, που απ’ έξω ήταν στολισμένο με δάφνινες γιρλάντες στις πόρτες και τα παράθυρα, με σημαίες σαν λάβαρα στις γωνιές του και στις κολώνες του δρόμου, με σημαιούλες διαφόρων ειδών και με λαμπιόνια, που τόνιζαν περισσότερο τη γιορτάσιμη αυτή μέρα.[...]

Η εικόνα του Αγίου στολισμένη με φρέσκα γαρύφαλλα ήταν τοποθετημένη στην αριστερή πλευρά της μικρής εκκλησιάς του σπιτιού και δίπλα η καλόγρια με βαμβάκι, που ήταν τοποθετημένο σε ξυλάκι, σταύρωνε στο μέτωπο όλους τους προσκυνητές που πέρναγαν και ασπάζονταν την εικόνα, αφού το βουτούσε στο λάδι ενός καντηλιού που έκαιγε συνέχεια δίπλα σ’ αυτή.[...]

Το πρωί ανήμερα της γιορτής του Αγίου οι κάτοικοι ξυπνούσαν πρωί  για να πάνε στη Λιτανεία ,με τα παιδιά ιδιαίτερα να την περιμένουν με λαχτάρα μεγάλη ..[...]

"Περνούσαν τα παιδιά των σχολείων σιωπηλά που βάδιζαν ρυθμικά, ενώ από μακριά ακούγονταν η μπάντα να παιανίζει ανάλογη μουσική.

Μετά την ανέγερση της φερώνυμης εκκλησίας στην Πλατεία Πάργης των Γιαννίνων και την εκταφή του Αγίου, η λιτανεία και το πανηγύρι γίνεται πλέον στην περιοχή της πιο πάνω Πλατείας και της κεντρικής Πλατείας της πόλης, ενώ στο σπίτι Του πηγαίνουν λιγότεροι προσκυνητές."

Και μπορεί σήμερα να έχουν αλλάξει κάποια πράγματα στον εορτασμό του Αγίου εκείνο όμως  που δεν άλλαξε είναι το βαθύ κατανυκτικό και συγκινησιακό κλίμα που επικρατεί στην πόλη των Γραμμάτων και των Τεχνών..

Ένα κερί στη Χάρη Του ,μια προσευχή και μια εξομολόγηση για όσα βαραίνουν τον καθένα ήταν είναι και θα είναι για πάντα  ακριβώς τα ίδια  κάθε  χρόνο τέτοια μέρα ..