Η πιο μεγάλη ώρα…
Του Βαγγέλη Χαρμπή*
Είναι Απρίλης ή αλλιώς: «η πιο μεγάλη ώρα είναι τώρα». Η Πολιτεία κάνει το καθήκον της. Όλες οι δυνάμεις του κράτους μας είναι στη μάχη. Μια μάχη από τη φύση της συγκλονιστική. Δεν υπάρχουν ενδιάμεσα αποτελέσματα. Νίκη ή ήττα, ζωή ή θάνατος. Κερδίζουμε τη μάχη για τη ζωή. Κάθε μέρα, κάθε ώρα που περνά, φτάνουμε πιο κοντά στη νίκη και στην έξοδο.
Με κάθε ευκαιρία οφείλω πάντα να μνημονεύω και να ευχαριστώ όλους αυτούς που δίνουν τη μάχη. Την εμπροσθοφυλακή της κοινωνίας μας. Γιατροί και νοσηλευτικό προσωπικό. Ο αγώνας τους είναι συγκλονιστικός. Είναι και επώδυνος. Αρκετοί έχουν προσβληθεί από την καταραμένη αρρώστια.
Τους αναπληρώνουν όμως οι χιλιάδες εθελοντές που τιμούν την αξία της προσφοράς και την έννοια του ιατρικού λειτουργήματος. Προσφορά με κίνδυνο ζωής. Ότι ευγενέστερο έχει να προτάξει μια κοινωνία.
Το Εθνικό Σύστημα Υγείας που υπηρετείται με αυταπάρνηση από τους νοσοκομειακούς και τους αυτοαπασχολούμενους γιατρούς αντέχει. Θα αντέξει μέχρι την τελική νίκη. Και φυσικά η αντοχή και η νίκη, δεν αφορά τα ντουβάρια. Είναι οι γιατροί και το νοσηλευτικό προσωπικό που το κρατούν όρθιο.
Και είναι αλήθεια ότι υπάρχουν ελλείψεις. Μεγάλες ελλείψεις. Πρώτοι εμείς το γνωρίζουμε και το υφιστάμεθα. Είναι και αυτός ένας παράλληλος αγώνας που δίνουμε για την εξασφάλιση των απαραίτητων υλικών. Αλλά δεν έχουμε το δικαίωμα της άρνησης εργασίας και προσφοράς κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Τώρα είναι η ώρα της μάχης. Και όσοι από τους συμπατριώτες μας έχουν τη δυνατότητα ας βοηθήσουν. Ήδη έχουμε κάποια λαμπρά παραδείγματα. Από το παρελθόν και το παρόν. Εξάλλου η ευεργεσία είναι σύμφυτη με την ιδιοσυστασία των Ηπειρωτών. Και επίσης, υπάρχει και η δυνατότητα προσφοράς ραμμένων υλικών όπως μάσκες και ποδιές…
Η πορεία προς την έξοδο και το φως είναι βραδεία αλλά ελεγχόμενη. Η Ελλάδα στηριζόμενη στην πρωτοποριακή γνώση και το σχεδιασμό των κορυφαίων επιστημόνων της αναδεικνύεται σε χώρα αναφοράς.
Αλλά αυτό δεν αρκεί. Μόνοι τους οι επιστήμονες δεν μπορούν να εξαφανίζουν έναν αόρατο, ύπουλο και επιθετικό εχθρό. Μόλις φάνηκε ότι η κατάσταση εξελίσσεται ικανοποιητικά, χιλιάδες πολίτες, συνήθως μεγάλης ηλικίας, ξεχύθηκαν στους δρόμους. Απαράδεκτο, επικίνδυνο, εγκληματικό.
Η έξοδος δε σχετίζεται μόνο με τη μόλυνση του συγκεκριμένου ατόμου αλλά κυρίως, με τη διάδοση του ιού. Αν κάποιος αψηφά τη ζωή του οφείλει να σεβαστεί το διπλανό του.
Μέρες που είναι, αντίκρισα ανθρώπους να συνωστίζονται απροστάτευτοι σε τράπεζες και σούπερ μάρκετ, σε δρόμους και πλατείες. Εγκληματική στάση που υπονομεύει τον αγώνα μας. Τον αγώνα που με πόνο και αίμα δίνουμε καθημερινά. Έχουμε και εμείς οικογένειες και παιδιά να σκεφτούμε. Μη μας πυροβολείτε. Μην πυροβολείτε τα πόδια σας…
Με την ευκαιρία, να αναφερθώ και στη συγκινητική προσφορά αίματος των Ηπειρωτών. Καλύπτουμε τις αυξημένες ανάγκες της περιόδου αλλά πρέπει να συνεχίσουμε. Η αιμοληψία είναι απόλυτα ασφαλής καθώς γίνεται εκτός του Νοσοκομείου και συγκεκριμένα στη Δημοτική Πινακοθήκη.
Είμαστε στον Απρίλη. Κανένας δεν ξέρει πότε και πως θα ξανακερδίσουμε τις ζωές μας. Αλλά το πότε και το πώς εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό και από τη δική μας απόφαση. Και αυτή είναι πραγματικά «απόφαση ζωής»!
Έχουμε και στην Άρτα μερικά κρούσματα. Ήταν αναπόφευκτο.
Ας τα κρατήσουμε χαμηλά. Χωρίς περαιτέρω συνέπειες.
Ακόμη δεν υπάρχουν φάρμακα και εμβόλια αποτελεσματικά και η αντιμετώπιση των περιστατικών γίνεται χωρίς τη βεβαιότητα της ίασης.
Εμείς ως γιατροί έχουμε χρέος πρωτίστως να σας ενημερώνουμε για τα μέτρα προστασίας. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η πρόληψη είναι το σημαντικότερο όπλο που διαθέτουμε.
Είναι στο χέρι μας. Κρατάμε τη ζωή στα χέρια μας.
Καλό μήνα και με τις… υγείες σας.
*Ο Βαγγέλης Χαρμπής είναι Ω.Ρ.Λ. πρόεδρος του ΙατρικούΣυλλόγουΑρτας
Labels:
ΑΠΟΨΕΙΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.